Atropatene (res publica)

Vide etiam paginam discretivam: Atropatene.

Atropatene^[1] vel etiam Azerbaigiania^[2], rite Res publica Atropatenes (Atropatenice Azərbaycan, plenius Azərbaycan Respublikası) est civitas in Caucaso australi sita. Ad occidentalia Maris Caspii litora iacet, septentrione Russiae finitima, septentrione autem boreoccidenteque Georgiae, austroccidente Armeniae, et meridie Iraniae. Atropatenica exclavatura Naxuanae (Atropatenice Naxçıvan) Armeniae septemtrione orienteque, Iraniae meridie austroccidenteque, et Turciae occidente finitima est. Referuntur ad terram civitatis quoque variarum in Mari Caspio insularum.

Atropatene, cuius incolae maxima ex parte suam originem ex Atropatenica gente ducunt et fidem Islamicam Siiticam confitentur, saecularis unitariaque est. Civitas co-conditrix Consocationis GUAM et Consociationis Armis Chemicis Prohibendis et Independentium Civitatum Foederationis socia e mense Septembri anni 1993 fuit. Internuntius Specialis Commissionis Europaeae ibi habitat nec non Consociationis Nationum, Consociationis pro Securitate et Cooperatione in Europa, Consilii Europaei et Consociationis Nationum Consociationis Pacis programmatis socia est.

Etymologia nominum

Azərbaycan ex antiqua "Atropatene" deducitur. Id nomen commemorat Atropaten, satrapam Imperii Persarum Achaemenidarum, qui serius Mediae satrapes sub Alexandro Magno fuit. Atropates nomen Graeca translitteratio Antiquae Iranianae, probabiliter Medae, compositi nominis (Sancto) Igne Protectus significantis est. Graecum nomen a Diodoro Siculo et Strabone memoratur. Graeci Atropatis regnum, quod Alexandro mortuo in regione hodiernae Iraniae septentrionalis (Ardebiliae, Atropatenes Occidentalis et Atropatenes Orientalis) condidit, Atropatenen vocaverunt; hodiernae civitatis Atropatenae ambitus autem potius antiquae regioni Albaniae respondet.^[3]

Si plus cognoscere vis, vide etiam Atropatene (regio historica).

Parthi ex Atropatene fecerunt Aturpatakān, deinde Sassanidae^[4] Adurbadagān sive Adeirbadagān, ex quo hodierna nominis forma profecta est.

Erant etiam, qui terrae nominis radices in antiquo Zoroastrismo fuisse putarent, scilicet in Avestico Frawardin Yasht ('Hymno Angelis Custodibus'), fiet mentio âterepâtahe ashaonô fravashîm ýazamaide ad litteram e lingua Persica antiqua reddita ut 'sancti Atropatae Fravasium colimus'.^[5]

Historia

Si plus cognoscere vis, vide etiam Historia Atropatenae.

Saxeae in Gobustania a 10 000 a.C.n. caelaturae.

Prima humanorum oppidorum indicia in terris Atropatenicis tardo Aetate Lapidea coeperunt et ad culturam Gurusaiensem (Atropatenice Quruçay) cavernae Azychicae referuntur. Palaeolithici Superioris et Aevi Aeris tardi culturae in cavernis Tagilaris, Damzhilii, Zaris, Sedimenti Yeriensis (Atropatenice Tağılar, Damcılı, Zar et Yataq-yeri proprie) et in necropolibus Leylatepense et Saraytepense testantur. Regio ab Achaemenidis qui Zoroastrismum propagaverunt circa annum 550 a.C.n. capta est, dum postea Alexandri Magni Imperii et eius successoris Seleucidarum Imperii pars facta est. Albani Caucasici, originales areae autochthones, regnum sui iuris circa saeculum quartum a.C.n. instituerunt cuius partes circa annos a 95 ad 67 a.C.n. a Tigrane Magno subiunctae sunt.

Anno 252 p.C.n., Sassanidae eam civitatem vassalam fecerunt dum rex Urnayr officialiter Christianismum civitatis religionem saeculo quarto p.C.n. ascivit. Quamquam numerosae a Sassanidis et Byzantinis occupationes, Albania Caucasia ut entitas in regione usque ad saeculum nonum mansit. Hodiernae Atropatenae territorium adumbratim antiqui regni istic respondet. Islamicus Caliphatus Ommiadicus ambos, Sassanidas et Byzantinos e regione expulsit et Albaniam Caucasiam civitatem vassalam fecit, Christiano renisu, a principe Zhavansiro (Atropatenice Cavanşir) ducto, suppresso anno 667. Potentiae vacuum a Caliphatu Abbasidico relictum a numerosis dynastiis ut Sallaridis, Sadzidis, Saddadidis, Ravadidis et Buyidis impletum est. Ineunte saeculo undecimo, territorium ab undis Turcarum Oguzarum tribuum ex Media Asia gradatim captum est. Harum Turcicarum dynastiarum prima fuit Gaznavidarum, qui aream hodiernam Atropatenen circa 1300 dominaverunt.

Qız Qalası (Bacua) (turris virginis), saeculis undecimo et duodecimo, in Bacua urbe vetere.

Subsequentes Imperii Selgiukidarum possessiones ab atabegis sive eldiguzidis (Atropatenice Eldənizlər) in regione rectae sunt, qui, quamquam technice Selgiukidarum sultanorum vassali, aliquando de facto illorum ipsorum rectores erant. Regentibus Turcis Selgiukidis, poetae loci ut Nizami et Chaganius Sirvaniensis (Atropatenice Nizami Gəncəvi et Xaqani Şirvani proprie) florescentes litteras Persicas in hodiernis terris Atropatenicis civerunt. Proxima rectoria Ǧalāyiridarum civitas vitam brevis fuit, et sub Tamerlanis vel Timur occupationibus cecidit. Domus Sirvansarum civitas vassala Timuridarum Imperii facta est et id ad bellum contra Ordae Aureae rectorem Tochtamysum (Mogolice Тохтамыш) iuvabat. Tamerlane mortuo, duae civitates liberae adversariaeque se emerserunt: Melanomelia et Leucomelia (Atropatenice Qaraqoyunlu et Ağqoyunlu proprie. Sirvansae redivere, magnum autonomiae gradum ut locales rectores et vassali ab anno 861 ad annum 1539 servantes. Per Safavidarum insectationem, ultima dynastia Siiticum Islamismum antea Sunniticis autochthonibus imposuit dum contra Sunniticum Imperium Ottomanicum proeliabantur.

Mausoleum Sirvansarum Bacuae in urbe vetere.

Post Safavidas, reigo ab Iranicis Afsaridarum et Zandicis domibus a Quadzaris (Persice سلسله زندیه, سلسله افشار et سلسله قاجاریه proprie) breviter recta est. Nihilominus, dum nomine sub Persica dominatione de facto liberi chanatus in regione emerserunt, imprimis post domum Zandicam conlapsam et in Quadzarica aera ineunte. In constantibus bellis involuti, hi chanatus postremo ab Imperio Russico anno 1813 incorporati sunt, post duo Russico-Persica Bella. Secundum Foedus Turcmensayense (Atropatenice ترکمنچای مقاولهسی), Imperium Persicum Russicam suverenitatem super Chanatum Erevani, Chanatum Naxuanae et Chanatum Talyschensem (Russice Талышское ханство) residuum agnovit.

Post Imperii Russici collapsum per primum bellum mundanum, Atropatene iuxta cum Armenia et Georgia vitam brevis Rei Publicae Foederativae Democraticae Transcaucasicae pars facta est. Re publica mense Maio anni 1918 dissoluta, Atropatene se sui iuris ut Res Publica Democratica Atropatenica enuntiavit. Res Publica Democratica Atropatenica prima democratica res publica parlamentaria in Musulmano orbe fuit, sed solum viginti tres menses duravit donec Decimus Exercitus Ruber, copiae Bolsevicae, eam Aprili mense anni 1920 ingressus est, Rem Publicam Sovieticam Socialisticam Atropatenicam die 28 Aprilis anni 1920 condens. Anno 1922 Atropatene Transcaucasicae Socialisticae Foederativae Sovieticae Rei Publicae pars facta est, quae constituens nuper conditae Unionis Sovieticae socia facta est. Anno 1936, Transcaucasica Socialistica Foederativa Sovietica Res Publica dissoluta est et Res Publica Sovietica Socialistica Atropatenae constituentium Unionis Sovieticae sociarum civitatum una facta est. Per secundum bellum mundanum, Atropatenae Unioni Sovieticae petrolei multum in Acie Orientali suppeditavit dum 600 000 Atropatenicorum contra Germaniam nazisticam (per impetum Theodisce Operation Edelweiß appellatum) pugnaverunt. Operatio Leontopodii Alpini a Theodisca Vi Defensionis (Theodisce Wehrmacht) gesta Bacuae conlineavit propter eius pondus ut energetica (petrolei) dynamon Unionis Rerum Publicarum Sovieticarum Socialisticarum.

Secundum Glasnosticam politiam, a Michaele Gorbačëv initiatam, civiles seditiones et ethnici conflictus in variis Unionis Sovieticae regionibus orti sunt, inclusa Carabachia Superiori sive Orchistēna (Atropatenice Dağlıq Qarabağ), Rei Publicae Sovieticae Socialisticae Atropatenicae regione. In Atropatene tumultus, Moscuensi indifferentiae iam calefacti conflictus respondentes, libertatis secessionisque appellationes civerunt, quae in Ianuarii Nigri (Atropatenice Qara Yanvar) eventibus postea ad summum venerunt. Interea, Ayazus Mütallibov Factionis Communisticae Atropatenicae Primus Secretarius nominatus est. Anno 1990, Rei Publicae Sovieticae Socialisticae Atropatenicae Consilium Supremum verba "Publica Sovietica" e titulo sustulit; Declarationem Suverenitatis Rei Publicae Atropatenicae adoptavit et modificatum Rei Publicae Democraticae Atropatenicae vexillum ut vexillum publicum redintegravit. Die 8 Septembris 1991, Ayazus Mütallibov in comitiis per totam rempublicam praeses electus est in quibus unus candidatus praesidentiam petens fuit.

Museum Historiae in Atropatene.

Die 18 Octobris 1991, Consilium Supremum Atropatenicum Declarationem Libertatis sanxit, quae populo ad suffragia vocato mense Decembri anni 1991 adfirmata est, Unione Sovietica rite dissoluta. Primi libertatis anni bello Carabachiae Superioris cum vicina Armenia obumbrati sunt. Bello anno 1994 composito, Atropatene 16 centesimas sui territorii, etiam Carabachiae Superioris sive Orchistēnēs ipsius, dominationem amisit. Quattuor Concilii Salutis Consociationis Nationum resolutiones (822, 853, 874, et 884) "ex occupatis Rei Publicae Atropatenicae areis occupantium virum recessui" advocaverunt. Anno 1993, democratice electus praeses Abylfazus Elçibay a militari seditione a chiliarcho Surato Huseynov ducta amotus est quod ut antiquus Rei Publicae Sovieticae Socialisticae Atropatenicae dux Haydar Aliyev potentiam consequeretur fecit. Anno 1994, Suratus Huseynov, tunc primus minister, aliam subitaneam conversionem rerum contra Haydarem Aliyev temptavit, sed Suratus Huseynov de proditione accusatus in custodiam datus est. Anno 1995, alius conversionis subitaneae a vigilum militum imperatore Rousano Dazvadov conatus contra Haydarem Aliyev vitatus est, quod Rousani Dzavadov caedem et Atropatenicos vigiles milites dissolutionem intulit.

Quamquam per suum praesidatum, Haydar Aliyev in deminuenda civitatis vacuitate laborali, in frenandis scelestis circulis, in statuendis fundamentalibus liberae civitatis institutis et in afferendis pace, stabilitate et ponderis externa conlocatione pecuniaria successit, civitas divulgata gubernantis grapheocratiae corruptione polluta est. Mense Octobri anni 1998, Haydar Aliyev secundo mandato denuo electus est. Contempta multo ameliorata oeconomia, praesertim cum Camporum Petroliferorum Azeri-Chirag-Guneshli et Sachi Denizi usurpatione, Aliyevianus praesidatus impopularis propter comitialem fraudem, late diseminatam corruptionem et sui autocratici regiminis obiectionem factus est. Eadem acerba reprobatio antiqui Primi Ministri Atropatenici İlham Əliyev comitia secuta est qui secundus Novae Factionis Atropatenicae dux fuit, suo patre Haydare Aliyev mortuo.

Geographia

Chinalugum (Atropatenice Xınalıq) historiam 5000 annorum habet et inter antiquissimos locos in mundo est.

Mons Quinque Digitorum situs in Abserone (Atropatenice Abşeron), in Atropatene, est.

Tota Atropatene terrestrium limitum longitudo 2648 chiliometrorum quorum Armenia 1007, Irania 756, Georgia 480, Russia 390 et Turcia 15 constituit. Litora se per 800 chiliometra tendunt et maximae longitudinis area in Atropatenica Maris Caspii sectione 456 chiliometrorum est. Atropatenicum territorium 400 chiliometra e Septemtrione in meridiem et 500 chiliometra ex occidente in orientem patet. Tria iuga montium Maior Minorque Caucasus et Talyschum (Atropatenice Böyük Qafqaz, Kiçik Qafqaz et Talış proprie) sunt. Maximum Atropatenicum cacumen mons Bazarduzu (4 466 metra) (Atropatenice: Bazardügü); infimus autem locus in Caspio mari (–28 metra). Fere dimidium omnium terrestrium vulcanorum luteorum in Atropatene densatur.^[6]

Principales aquae fontes aquae superficiales sunt; nihilominus, solum 24 ex 8350 fluminibus metris 100 longiora sunt. Omnia flumina in Mare Caspium, quod civitati ab oriente adiacet, influunt. Maximus lacus Sarisu (Atropatenice; Sarısu) (67 chiliometra quadrata) et longissimum, et quoque transfinitimum, flumen Cyrus (Atropatenice Kür). Atropatenae quattuor principales insulae in Mari Caspio, quarum cuncta area circa triginta chiliometra quadrata est.

Clima

Climatis formatio in Atropatene praesertim Scandinavici anticyclonis gelidis Arcticis et Siberiani Mesasiatici anticyclonum temperatis aeriis massis afficitur. Respectu topiorum diversitati, aeriae massae dissimiles vias ad ingrediendum in civitatem habent. Caucasus Maior civitatem e directo gelidarum aeriarum massarum e septemtrionibus venientium pondere protegit. Quod clima subtropicale in plerisque civitatis radicibus montium et planitiebus format. Interea planities et radices magno radiationis solaris indice notantur.

Undecim exsistentium zonarum climaticarum novem in Atropatene adsunt. Et temperatura minima absoluta (-33 °C (-27.4 °F)) et temperatura maxima absoluta (+46 °C (114.8 °F)) Dzulfa et Ordubado (Atropatenice Culfa et Ordubad respective) observatae sunt. Maxima annua praecipitatio Lancarani (Atropatenice Lənkəran) (e 1600 ad 1800 mm) et minima in Abserone (Atropatenice Abşeron) (e 200 ad 350 mm) cadit.

Natura et oecologia

Ex aspectu quaesiti aquae, Atropatene infra mundanam mediam cum circa 100 000 m³ per annum aquae per km² est. Omnes magni aquae lacus structiles in Cyro construuntur.

Principales vegetalis varietatis areae in Atropatene terrae superiores Naxuanae (Atropatenice Naxçıvan) (60% specierum huc occurrit), planities inter Cyrum et Araxen (Atropatenice; Kür et Araz respective) (40%), Camelariotopia et Guba (Atropatenice Dəvəçi et Quba respective) (Orientalis regio Caucasi Maioris) (38%), Caucasi Minoris sedes (29%), Gobustania (Atropatenice Qobustan), Lancarani (Atropatenice Lənkəran) regio in monte Talyscho (27%) et Abseronica regio (22%). Boreo-orientales Caucasi Maioris clivi, septemtrionales, boreo-orientales et orientales Caucasi Minoris clivi et mons Talyschum immanes silvosae areae Atropatenicae putantur.

Endemiae sunt circa 400 species plantarum (quarum circa 16 Caspiarum algarum species), septem reptilia et percae e quindecim speciebus et sex subspecies Gobiidarum. Plerique endemii aquae dulcis pisces ad Cypriniformes pertinent. Nihilominus sensu stricto endemia mammalia non sunt. Praecipua biodiversitatis amissae causa in Atropatene naturalium ambituum deminutio est.

Si plus cognoscere vis, vide etiam Index avium Atropatenae.

Si plus cognoscere vis, vide etiam Index reptilium Atropatenae.

Si plus cognoscere vis, vide etiam Index papilionum Atropatenae.

Administrativae partes

Si plus cognoscere vis, vide etiam Divisio administrativa Atropatenae.

Administrativarum Atropatenae partium tabula.

Atropatene dividisa est in quinquaginta novem pagos (Atropatenice rayon), undecim urbes (şəhər), et unam rem publicam autonomam (muxtar respublika), quae in septem pagos et unam urbem iterum dividitur. In indice inferiore administrativae res secundum Atropatenicum nomen ordinantur.

Numerus in tabula	Districtus contiguae Atropatenae Latine	Districtus Atropatenice	Caput Districtus sive urbs administrativa Latine	Caput Districtus sive urbs administrativa Atropatenice
1	Abseron	Abşeron	Chyrdalanum	Xırdalan
2	Aghdzabadium	Ağcabədi	Agdzabadium	Ağcabədi
3	Aghdamum	Ağdam	Agdamum	Ağdam
4	Aghdasum	Ağdaş	Agdasum	Ağdaş
5	Axtafa	Ağstafa	Axtafa	Ağstafa
6	Axu	Ağsu	Axu	Ağsu
7			Sirvanum	Şirvan
8	Astara	Astara	Astara	Astara
9			Bacua	Bakı
10	Balacanum	Balakən	Balacanum	Balakən
11	Perozetopia	Bərdə	Perozepolis	Bərdə
12	Beylaganum	Beyləqan	Beylaganum	Beyləqan
13	Bilasuvarum	Biləsuvar	Bilasuvarum	Biləsuvar
14	Dzabrayilum	Cəbrayil	Dzabrayilum	Cəbrayil
15	Dzalilibadum	Cəlilabad	Dzalilabadum	Cəlilabad
16	Dascesenum	Daşkəsən	Dascesenum	Daşkəsən
17	Camelariotopia	Dəvəçi	Camelariopolis	Dəvəçi
18	Fuzulia	Füzuli	Alchanlium	Alxanli
19	Gadabayum	Gədəbəy	Gadabayum	Gədəbəy
20			Thesauropolis	Gangia
21	Goramboyum	Goranboy	Goramboyum	Goramboyum
22	Goysayum	Göyçay	Goysayum	Göyçay
23	Hadzigabulum	Hacıqabul	Castrum Machometi	Qazıməmməd
24	Imislium	İmişli	Imislium	İmişli
25	Ismaelia	İsmayıllı	Ismaelopolis	İsmayıllı
26	Calbadzarum	Kəlbəcər	Calbadzarum	Kəlbəcər
27	Curdamirum	Kürdəmir	Curdamirum	Kürdəmir
28	Lasinum	Laçın	Lasinum	Laçın
29	Lancaranum	Lənkəran	Lancaranum	Lənkəran
30			Lancaranum	Lənkəran
31	Lericum	Lerik	Lericum	Lerik
32	Masallium	Masallı	Massallium	Masallı
33	Mingasevirum	Mingəçevir	Mingasevirum	Mingəçevir
34			Naphthapolis	Naftalan
35	Naphthataphia	Neftçala	Naphthataphopolis	Neftçala
36	Oguzia	Oğuz	Oguzopolis	Oğuz
37	Cabalaca	Qəbələ	Cabalaca	Qəbələ
38	Gachum	Qax	Gachum	Qax
39	Gazachum	Qazax	Gazachum	Qazax
40	Gobustania	Qobustan	Maraza	Mərəzə
41	Guba	Quba	Guba	Quba
42	Gubadlyum	Qubadlı	Gubadlyum	Qubadlı
43	Gusarum	Qusar	Gusarum	Qusar
44	Saatlyum	Saatlı	Saatlyum	Saatlı
45	Sabiria	Sabirabad	Sabiropolis	Sabirabad
46	Sacia	Şəki	Sacapolis	Şəki
47			Sacapolis	Şəki
48	Salyanum	Salyan	Salyanum	Salyan
49	Sammachia	Şamaxı	Sammachia	Şamaxı
50	Sampcirum	Şəmkir	Sampcirum	Şəmkir
51	Theratopia	Samux	Nabiagalyum	Nəbiağalı
52	Melanogynaecia	Siyəzən	Melanogynaecopolis	Siyəzən
53			Sumgayitum	Sumqayıt
54	Susa	Şuşa	Susa	Şuşa
55			Susa	Şuşa
56	Tartarum	Tərtər	Tartarum	Tərtər
57	Tovuzum	Tovuz	Tovuzum	Tovuz
58	Udzarum	Ucar	Udzarum	Ucar
59	Chasmazum	Xaçmaz	Chasmazum	Xaçmaz
60			Stephanopolis	Xankəndi
61	Cyanolimnia	Göygöl	Hellenapolis	Göygöl
62	Chyzyum	Xızı	Chyzyum	Xızı
63	Chocalyum	Xocalı	Chocalyum	Xocalı
64	Martunitopia	Xocavənd	Martunipolis	Xocavənd
65	yardymplyum	Yardımlı	Yardymplyum	Yardımlı
66	Yeulachum	Yevlax	Yeulachum	Yevlax
67			Yeulachum	Yevlax
68	Zangilanum	Zəngilan	Zangilanum	Zəngilan
69	Zagatala	Zaqatala	Zagatala	Zaqatala
70	Xanthydria	Zərdab	Xanthydropolis	Zərdab

Huc infra Rei Publicae Autonomicae Naxuanae septem districtus et urbs in catalogum rediguntur et seorsum enumerantur:

Numerus in tabula	Districtus Atropatenicae Autonomae Rei Publicae Naxuanae Latine	Districtus Atropatenice	Caput Districtuss sive urbs administrativa Latine	Caput Districtus sive urbs administrativa Atropatenice
1	Babacia	Babək	Babacopolis	Babək
2	Dzulfa	Culfa	Dzulfa	Culfa
3	Cangarlia	Kəngərli	Gyuragum	Qıvraq
4			Naxuana^[7]	Naxçıvan
5	Ordubadum	Ordubad	Ordubadum	Ordubad
6	Sadaracum	Sədərək	Haydaropolis	Heydərabad
7	Sachbuzum	Şahbuz	Sachbuzum	Şahbuz
8	Sarurum	Şərur	Sarurum	Şərur

Huc infra quoque in catalogum rediguntur praecipuae Atropatenicae urbes:

Locus	Urbs	Districtus	Incolae	Locus	Urbs	Districtus	Incolae
1	Bacua (Bakı)	Abseron	2 036 000	11	Stephanopolis (Xankəndi)		54 982
2	Thesauropolis (Gəncə)		320 348	12	Lancaranum (Lənkəran)	Lancaranum	50 244
3	Sumqayit (Sumqayıt)		279 086	13	Rasulzada (Rəsulzadə)		47 921
4	Mingasevirum (Mingəçevir)	Mingasevirum	99 775	14	Biladzarium (Biləcəri)		45 008
5	Garasuchurum (Qaraçuxur)		77 619	15	Mastaga (Maştağa)		42 196
6	Sirvanum (Şirvan)	Sirvanum	75 453	16	Agdamum (Ağdam)	Agdamum	41 827
7	Naxuana (Naxçıvan)	Naxuana	74 203	17	Perozepolis (Bərdə)	Perozetopia	40 122
8	Bacychanovum (Bakıxanov)		70 923	18	Chasmazum (Xaçmaz)	Chasmazum	39 744
9	Sacapolis (Şəki)	Sacia	65 045	19	Dzalilabadum (Cəlilabad)	Dzalilabadum	39 230
10	Yeulachum (Yevlax)	Yeulachum	56 726	20	Housanum (Hövsan)		38 257

Gubernatio et politia

İlham Əliyev, praesens praeses Atropatenae.

Structuralis Atropatenici politici systematis formatio novae Constitutionis acceptatione die 12 Novembris anni 1995 completa est. Secundum articulum 23 Constitutionis, civitatis symbola Atropatenicae Rei Publicae vexillum, insigne et hymnus publicus sunt. Civitatis potestas in Atropatene solum intestinarum rerum legibus limitatur, sed inter gentes in rebus quoque internationalium consensuum provisionibus limitatur.

Atropatenicum regimen in potestatum separatione inter legiferum, exsecutivum et iudicialem ramos positum est. Legiferam potestatem unicamerale Concilium Nationale (Atropatenice Milli Məclis) et Concilium Nationale Supremum in Re Publica Autonomica Naxuanae tenet. Parlamentaria comitia quoque quinquennio primo die Solis Novembris habentur. Comitialium resultationum accuratio Tribunali Constitutionali inspiciuntur confirmanturque. Concilio Nationali decretae leges, exceptis secus denotatis legibus, die editionis valere coepiunt. Exsecutiva potestas a Praeside, uni quinquennio per comitia directa electo, geritur. Praeses approbatus est ut Consilium Ministrorum, inferius exsecutivum corpus sui subiectum formet. Consilium Minsitrorum Atropatenicum praecipue in Primo Ministro, eius legatis et ministris consistit. Non est praesidi ius Concilii Nationalis solvendi; licet tamen decretis eius intercedere. Ut irrita praesidalis intercessio fiat, parlamento maxima 95 suffragiorum pars habenda est. Iudicialis potestatis sedes Tribunal Constitutionale, Tribunal Supremum et Tribunale Oeconomicum sunt. Praeses iudices in his tribunalibus creat.

Concilium Salutis deliberativum corpus post praesidem est qui id secundum Constitutionem instruit. Die 10 Aprilis anni 1997 constitutum est. Administrativa sedes praesidalis graphei pars non est, sed fiscalis, technicae et pecuniariae activitatis praesidis et eius graphei assecurationem gerit.

Res externae

Brevi cum vita Res Publica Democratica Atropatenae in statuendis diplomaticis rationibus cum sex civitatibus bene evenit, mittendis diplomaticis legatis in Germaniam et Finniam. Ad Atropatenicam libertatem agnoscendam inter civitates processus, Unione Sovietica conlapsa, fere unum annum duravit. Ultima civitas, Baharina, Atropatenen die 6 Novembris 1996 agnovit. Plenae diplomaticae rationes, inclusis mutuis legationum commutationibus, primum cum Turcia, Pacistania, Civitatibus Foederatis, et Irania statutae sunt.

Atropatene diplomaticas rationes cum 158 civitatibus habet et triginta octo internationalium societatum socia est. Observatricis statum habet in Motu Non Allineatarum et Syndicato Mercaturae Mundanae et Unionis Internationalis Telecommunicationum epistularia socia est. Atropatenica diaspora in triginta sex civitates repraesentatur, mediorum ethnicorum allophylorum duodecades (Theodisca culturalis societas Karelhaus, Slavica culturae sedes, Atropatenico-Israelica communitas, Carduchicum culturali sedes, Internationalis Talyschica Consociatio, Lezginicum nationale sede Samur, Atropatenico-Tatarica communitas, Tatarorum Crimaeorum societas, etc.) rursus in civitate operantur. Die 9 Maii 2006, Atropatene nove conditi Consilii Iurum Humanorumum sociarum una a Concilio Generali Consociationis Nationis electa est. Terminus Graphei die 19 Iunii 2006 coepit.

Rerum externarum primatus Atropatenici comprehendunt: ante omnia, territorialis integritatis restitutionem, Carabachiae Superioris sive Orchistēnēs et aliarum septem Atropatenicarum regionum perditarum consequentarum eliminationem, bonae vicinitatis et mutualiter fructuosarum rationum cum vicinis civitatibus auctum; transregionalium oeconomicorum, energeticorum, et transvectionis propositorum promotionem. Atropatenica gubernatio, exeunti 2007, vetustam "discussionem" de Carabachia Superiori, ab Armeniis occupato territorio, fere certam provocando bello esse affirmavit si non solveretur. Gubernatio in processu augendae dispensationis oeconomicae militaris est quia petrolei gasiique reditus numeratae pecuniae torrens eius arcis dat. Praeterea, oeconomicae sanctiones Turciae per occidentem et ipsius Atropatenae per orientem, coniunctae sunt ut Armeniaca oeconomia graviter erodatur, cum "basicarum" rerum pretiorum incremento et magno Armeniacae civitatis redituum decremento.

Atropatene internationalium coalitionum contra tromocratiam pugnantium activa socia est. Natio conatibus pacis servandae in Agro Merulensi, Afganistania, et Iraquia contribuit. Atropatene est impigra programmatis Otanici de "Sodalitate pro Pace" socia. Etiam bonas rationes cum Unione Europaea habet, et suum ingressum aliquando petere posset.

Res militares

Hodierni Atropatenici exercitus historia a Re Publica Democratica Atropatenica anno 1918 coepit, cum nove formatae Rei Publicae Democraticae Atropatenicae Exercitus Nationalis die 26 Iunii 1918 creatus sit. Cum Atropatene libertatem consecuta est, conlapsa Unione Sovietica, Vires Armatae secundum Legem de Viribus Armatis diei 9 Octobris 1991 creatae sunt. Primus cum brevi vita conditi Exercitus Nationalis dies (26 Iunii) hodierna in Atropatene celebratur.

Atropatene 150 milites per Bellum Iracense diduxit.

In principio, Atropatenici Exercitus apparatura et conlocationes Quarti Exercitus Sovietici erant. Viribus Armatis quattuor rami sunt: Vires Terrestres, Vis Aeria Visque Defensionis Aeria (coniunctus ramus), Militia Navalis et Vires ad Pacem Servandam. Praeter Vires Armatas varii militares subcirculi sunt qui in civitatis defensione implicari possunt si opus esset. Qui Ministerii Politicae Internae Copiae Internae et Diaconiae Limitaris Civitatis vires ad quam Praesidium Litoreum quoque pertinet, sunt. Custodia Nationalis Atropatenae primum Exercitus Atropatenici elementum est. Quae ut e Ministerio Defensionis Atropatenae semilibera entitas operatur.

Atropatene Foederi de Viribus Armatis Conventionalibus in Europa haeret et principalia de armis foedera obsignavit. Atropatene cum OTAN intentissime conlaborat in programmatibus ut Sodalitas pro Pace et Propositum Actionis Sodalitatis Individualis sunt. Atropatene 151 Vires ad Pacem Servandam in Iraquia et alios 100 in Afgania diduxit.

Militaris Atropatenica praecomputatio anno 2009 2.46 miliarda Dollariorum Statuninetsium statuta est. Atropatene suam propriam Industriam Defensionis habet quae parvula arma, artilleriae systemata, varia militaria vehicula et militaria aeroplana helicopteraque fabricatur.

Vires armatae Atropatenae sodalitatem conlaborationis de exercitatione cum Custodia Exercitus Nationalis Oclahomae habent.

Oeconomia

Forum Azneft medio Bacuae.

Administratio Atropatenicae Academiae Scientiarum.

Post libertatis consecutionem anno 1991, Atropatene Aerarii Monetarii Internationalis, Argentariae Mundanae, Argentariae Europaeae Reconstructionis et Evolutionis, Argentariae Islamicae Evolutionis et Argentariae Asianae Evolutionis socia facta est. Argentarium systema Atropatenae ex Argentaria Nationali Atropatenae, commercialibus argentariis, et non crediticiis societatibus consistit. Argentaria Nationalis anno 1992 in Aerario Comparsorum Civitatis Atropatenae, Aerarii Comparsorum URSS affiliato, fundata creata est. Argentaria Nationalis Mediae Argentariae servit, nationalem nummum, Atropatenicam monetam, expedire et omnibus commercialibus argentariis praesidere potens. Praecipuae duae commerciales argentariae Argentaria Internationalis Atropatenae et Argentaria Anonyma Universa Unita, civitatis proprietatum ambae, sunt.

Sumptu et quaesiti incremento impulsa, anni 2007 primi quarti inflationis index 16.6 centesimas attigit. Nominales reditus et menstrua salaria 29 centesimae et 25 centesimae proprie contra hunc signum numerorum ascenderunt, sed pretiorum incrementum in non petroleosa industria inflationem in natione citavit. Atropatene sic dicti morbi Batavi aliquae signorum ostendit quia rapide crescens energeticus ramus inflationem efficit.

Duo Atropatene tertia petroleo et gasio naturali abundant. Caucasi Minoris regio nationalem maximam auri, argenti, ferri, cupri, titanii, chromii,mangani, cobalti, molybdeni, complexorum mineralium, et stibii partem possidet. Septembri mense anni 1994, triginta annorum pactum obsignaverunt Societas Petrolei Civitatis Rei Publicae Atropatenae (Anglice SOCAR) et tredecim petrolei societates, inter quas Amoco, BP, Exxon, LUKoil et Statoil. Quia Occidentales petrolei societates aquarum profundarum petroliferis campis quibus Sovietici non usi sunt uti possunt, Atropatene praecipuorum locorum in mundo unus ad petroleo utendum et evolvendum consideratur. Dum Aerarium Petrolei Civitatis ut pecunia conlecta extra praecomputationem conditum est ut macrooeconomica stabilitas, in petrolei redituum dispensatione perspicuitas et futuris generationibus opium protectio firmentur.

Ineunte anno 2007 Atropatene agricultuae 4 755 100 hectariis utitur. Eodem anno, totae ligneae opes 136 000 000 m³ dinumerabant. Atropatenica de agricultura scientificae investigationis instituta pratos pastosque, horticulturam subtropicasque messes, viridia holera, viticulturam vinificationisque, gossypini culturam, et plantas officinales attendunt. Aliquibus in locis frumentum, patatas, betam sacchari, gossypinum, et tabacum colere rentabile est. Caspii industria piscatoria deminuentes acipenserum et husonumque copias attendit. Anno 2002, Atropatenae naves onerariae quinquaginta quattuor erant.

Historici Ismailiyya aedificii frontiscipii singularis pars.

Aliquae plerorumque productorum antea ex externis civitatibus importatorum partes localiter produci coeperunt, inter quae Coca-Cola a Coca-Cola Bottlers Ltd., cervisia a Baki-Kastel, pavimentum tessellatum a Nehir, et petroliferi tubi ab EUPEC Pipe Coating Azerbaijan.

Atropatene etiam est oeconomica ponderis sedes, in eo quod attinet ad materiarum primitivarum transvectionem. Oleiductus Bacuae, Triphelis et Pyramopolis operativus Maio anni 2006 factus est, 1774 chiliometra per Atropatenen (440 km), Georgianum (260 km) et Turcicum (1114 km) territorium longus. Oleiductus Bacuae, Triphelis, et Pyramopolis ad transvehendum usque ad 50 miliones tonnarum olei rudis anniversarie designatur et petroleum e Maris Caspii petroliferis campis ad mercatus orbis terrarum defert. Oleiductus Caucasi Meridionalis, quoque per Atropatenen, Georgianum et Turcicum territorium extensus, exeunte anno 2006 operativus factus est et additicium gasii quaesitum Europaeo mercatu e Campo Gasii Sachi Denizi offert. Usque ad 296 miliarda metrorum cubicorum naturalis gasii anniverse producere expectatur. Atropatene etiam in Viae Sericae Proposito ab Unione Europaea sustento praecipuum munus fungitur.

Anno 2008, Atropatene ut decem reformatricum prima secundum Argentariae Mundanae Negotiorum Facientium relationem citata est:

Atropatene mundum ut maximam reformatrix annis 2007 et 2008 duxit, cum profectibus in septem decem indicum regulatoriae reformae. Atropatene unius ostioli tabernam temporis, impensae, et ad negotium suscipiendum actionum numeri dimidio parcentem operari coepit. Negotiorum inscriptiones 40 centesimis primis sex mensibus auxit. Atropatene etiam minimi crediti 1100 $ limitem sustulit, duplicando amplius daneioleptarum inclusorum in creditorum incriptionibus numero. Etiam, vectigalium solutores sua vectigalia per Interrete ordinare et solvere nunc possunt. Atropatenae extensae reformationes e nonaginta septem in triginta tres locum de tota negotiorum suscipiendum facilitate eam movit.

Transvectio et communicationes

Lemborum Sodalicium in Sinu Bacuensi.

Anno 2002, Atropatene in per capita Telephoni gestabilis usu dux in Independentium Civitatum Foederatione fuit. Publica solutionis telephona localibus telephonematibus prompta sunt et emptionis tesseram telephonicae permutationi aut aliquibus tabernis tabernulisque requirunt. Tesserae indefinitae spatii temporis telephonemata permittunt. Anno 2005, 1 091 400 principales telephonici funes et 1 036 000 Interretis usuarii erant. Tria Systemata Universa Communicationum Gestabilium: Azerfon (NarMobile), Bakcell, et Azercell telephonorum gestabilium operatra et One accessus multiplex per divisionem codicis sunt.

Ferrivia modi lati anno 2005 2957 chiliometra extensa est et electrificatae ferriviae 1278 chiliometra erant. Aeroportuum numerus anno 2006 erat triginta sex; erat unus heliportus quoque.

Demographia

Ethnica compositio (1999)
Atropatenici	90.6%
Lezgini	2.2%
Russi	1.8%
Armeniaci	1.5%
Talyschi	1.0%
Turcae	0.6%
Aliae nationes	2.3%

E totis incolis Aprili anni 2006, 4 380 000 hominum urbem (circa 51%) et 4 060 000 rus (49%) incolunt. Incolarum 51 centesimae sunt feminae; proportio sexualis igitur omnium incolarum illo anno 0.94 viri pro femina erat.

Anni 2006, incolarii incrementi index 0.66 centesimae fuit, 1.14 centesimae mundano conlatae. Maior elementum incolarium incrementum restringens valde magnus emigrationis gradus est. Anno 2005, verbi gratia 1342 viri et 1564 feminae civitatem ob laboralem^? migrationem reliquerunt. Anno 2006, Atropatene 4.38 pro 1000 hominum emigrationem vidit. Maxima morbiditas anno 2005 inter respiratorios morbos (806.9 morborum pro 10 000 hominum omnium incolarum) fuit. Maxima anni 2005 morbiditas contagionis et parasitariis morbis nota est inter influentiam et infectiones respiratorias acutas (4168.2 pro 100 000 hominum). Anni 2007 valor approximativus totius vitalis exspectationis 66 annorum, 70.7 annorum feminis et 61.9 viris est.

Ethnica incolarum compositio secundum incolarium censum anni 1999: 90.6 centesimae Atropatenicorum, 2.2 centesimae Lezginorum, 1.8 centesimae Russorum, 1.5 centesimae Armeniacorum (fere omnes secessam Carabachiam Superiorem incolunt), 1 centesimae Talyschorum (qui aliqui pauci nationalistici disputantes), 0.6 centesimae Avarorum, 0.5 centesimae Turcarum, Tartarorum, 0.4 centesimae Ucrainorum, 0.2 centesimae Tsachurorum, 0.2 centesimae Georgianorum, 0.13 centesimae Carduchorum, 0.13 centesimae Tatorum, 0.1 centesimae iudaeorum, 0.05 centesimae Otenorum, et 0.2 centesimae aliarum.

Quamquam lingua Atropatenica aut Azerica latissima lingua qua natio loquitur est, etiam aliae 13 autochthonicae linguae in natione sunt inter quas Russica, Lesghica, Talyschensis, Avarica, Georgiana, Tsachurica, Curdica, Tatica, Otenica sunt. Quarum aliae linguae valde minimarum communitatum, aliae vitaliores sunt. Atropatenica lingua Turcica est quae ad familiam Altaicam pertinet et intellegibilis cum Turcica. Lingua cum accommodato abecedario Latino hodie scribitur, sed antea cum Abecedario Arabico (usque ad 1926), cum Abecedario Turcico uniformi (1929 1939), et cum abecedario Cyrillico (1939– 1991). Alphabeticae mutationes religiosis politicisque viribus multo conformatae erant.

Religio

Libertas religionis Constitutione Atropatenica praestatur. Secundum numeros publicos, Musulmani inter 93.4 centesimas et 96 centesimas incolarum constituunt, quorum 85 centesimae Siitae et 15 centesimae Sunnitae sunt. Christiani inter 3 centesimas et 4 centesimas incolarum comprehendunt, quorum plerique Russici et Armeniaci Orthodoxi sunt. Anno 2003, 250 Catholici Romani erant. Aliae Christianae denominationes ex anno 2002 Lutheranos, Baptistas et Molocanos includunt. Etiam Iudaicae, Bahaicae, Harecrisnicae et Testium Iehovah communitates sunt, non minus quam Ecclesiae Nehemiae, Stellae in Ecclesia Orientali et Cathedrali Ecclesiae Laudis adhaerentes. Zoroastrianismus longam historiam in Atropatene habuit, in locis ut Templum Ignis Bacuense evidens et iuxta cum Manichaeismo. Zoroastrianorum valor proximus in Atropatene circa 2000 est.

Cultura

Elnur et Samir in Belgradensibus (Festivalibus Cantionis Eurovisionis 2008).

Traditionales Atropatenici musici.

Atropatenica cultura ut variorum ponderum resultatio evoluit, inter quae Turcarum, Persicum, Islamicum, et Caucasicum patrimonium non minus quam Russicum pondus ob antiquum Rei Publicae Sovieticae statum. Hodie, occidentale pondus, inclusa globalizata consumptorum cultura, grave est.

Atropatenae populus in Atropatenicis, repraesentativa societatis parte, non minus quam in nationibus et ethnicis circulis, varias nationis areas compacte incolentibus, consistit. Sunt radiophonicae divulgationes Russica, Armeniace, Georgice, Curdice, Lesghice, et Talyschice quibus Civitas pecuniam e dispensatione suppeditat. Aliquae locales stationes radiophonicae Balacani et Chazmazi radiophonicas divulgationes Avarice et Tatice faciunt. In Bacua varia diaria Russice, Curdice (Dengi Kurd), Lesghice (Samur) et Talyschice produntur. Societas Iudaica "Sokhnut" diarium Aziz prodit.

Classica Atropatenica musica mugamum (Atropatenice muğam) nominatur et de more series cum poëse et instrumentalibus interludiis est. Canta poësis aliquando Tahririca segmenta includunt quae gutturalis cantus forma pari iubilo utuntur. Poësis proprie de divino amore et saepe Sufico Islamismo conexa est. Adversus mugamicas Mediae Asiae nationum traditiones, Atropatenicum mugamum forma liberius et minus rigidum; cum subitario iazii campo saepe confertur. Societatis Educativae, Scientificae, et Culturalis Consocietatis Nationum Atropatenicam mugamicam traditionem Summum Opus Patrimonii Oralis et Intangibilis Humanitatis die 7 Novembris anni 2003 proclamavit. Meychana (Atropatenice meyxana) et mugamum multarum musicalium traditionum Atropatenicarum una sunt. Mugami cantor Alimus Qasimov quinque optimorum omnium temporum cantorum unus putatur. Meychana traditionalis Atropatenici peculiariter vulgaris cantus genus sine instrumentis, qui e more a variis hominibus e tempore de particulari re dicentibus perficitur. Inter nationalia musica instrumenta quattuordecim intensa, octo pulsata et sex inflata sunt. Atropatene Festivalia Cantionis Eurovisionis anno 2008 inivit ubi octavum locum inter 43 agonistas consecuta est.

Synedrium^? Philharmonicum Bacuense.

Atropatenica architectura Orientalibus Occidentalia elementa typice coniungit. Multi antiqui architectonici thesauri ut Turris Virginis et Regia Sirvansarum intra Bacuensia moenia in moderna Atropatene supervivunt. Inter alios Mediaevales architectonicos thesauros variarum scholarum pondus reflectentes sunt Regia Sachorum Sirvanensium in Bacua, Regia Chanium Sacapolitanorum in Sacapoli in medio-boreali Atropatene, Templum Surachaniense in Abseronica paeninsula, pontium numerus qui super flumen Araxen se extendunt et varia mausolea. Saeculis undevicensimo et vicensimo ineunti, monumentalis architecturae paulum creatum est, sed peculiares aedes in Bacua et aliis locis aedificatae sunt. Inter recentissima architectonica monumenta, Bacuensis subterferrivia ob suum sumptuosum ornamentum notatur.

Referentiae, Patrimonii Mundani Societatis Educativae, Scientificae, et Culturalis Consocietatis Nationum temporario elencho offertae, Reservatum Nationale Gobustaniae, Templum Ignis Bacuense, Mausoleum Momini Khatun et Regiam Chanis Sacapolitanum includunt.

Atropatenicae gentiliciae et traditionales vestes sucha et papachius (Atropatenice çuxa et papakh) sunt.

Gastronomia Atropatenica ponderis pars Atropatenicae culturae est. Climaticae diversitas fertilitasque terrae nationalibus in patinis reflectuntur quae in piscibus e Mare Caspio, localibus in carnibus (praecipue in ovilla et bubula) et in temporaria holerum copia fundantur. Safranatae oryzae pilafum (Atropatenice plov) est Atropatenicus principalis cibus et thea nigra civitatis potio.

Notae

↑ "Atropatene" est nomen Graecolatinum antiquum: Plinius, Naturalis historia 6.42. Vide "Etymologia."
↑ "Azerbaigiania": AAS 103/9 (2 Septembris 2011); "in urbe Baku Azerbaidzaniae (olim Atropatene)": Nuntii Latini.
↑ Wladimir Minorsky (1953), "Caucasica IV," Bulletin of the School of Oriental and African Studies 15 (no. 3): 504. Londinii: University of London.
↑ In textu geographico lingua Pahlavica conscripto nomine Shahrestānihā i Erānshahr,
↑ Frawardin Yasht ("Hymn to the Guardian Angels"). Versio a Iacobo Darmesteter facta (ex Sacred Books of the East, editione Americana, 1898).
↑ Citatio desiderata (addito fonte, hanc formulam remove)
↑ Nachtzivan, — Henrici Scherer Geographia hierarchica, p. 55.

Nexus interni

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Atropatenen spectant.

Lege Ἀτροπατηνή ("Atropatene (res publica)") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam

Situs geographici et historici: Locus: 40°18′0″N 47°42′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Aserbajdsjan_-_område_i_Vest-Asia Store norske Lexikon • Treccani • Большая российская энциклопедия

Civitates et territoria Europae

Civitates	Albania · Andorra · Armenia · Atropatene · Austria · Belgica · Bosnia et Herzegovina · Britanniarum regnum · Bulgaria · Cechia · Civitas Vaticana · Croatia · Cyprus · Dania · Estonia · Finnia · Francia · Georgia · Germania · Graecia · Helvetia · Hibernia · Hispania · Hungaria · Islandia · Italia · Lettonia · Lichtenstenum · Lituania · Luxemburgum · Macedonia Septentrionalis · Melita · Moldavia · Monoecus · Mons Niger · Nederlandia · Norvegia · Polonia · Portugallia · Romania · Russia · Ruthenia Alba · Serbia · Sanctus Marinus · Slovacia · Slovenia · Suecia · Turcia · Ucraina
Civitates statu dubio	Abascia · Carabachia Superior · Cyprus septentrionalis · Donetskensis · Kosovia · Luganskensis · Ossetia Meridionalis · Transnistria
Territoria obnoxia et statu dubio	Acroterium et Decelea · Caesarea insula · Crimaea · Faeroae · Gibraltaria · Lisia · Riduna · Monapia · Sargia

Porta geopolitica • Nationes mundi • Europa

Capsae cognatae: Africa • America • Asia • Oceania

Civitates et territoria Asiae

Civitates	Atropatene · Afgania · Arabia Saudiana · Armenia · Baharina · Bangladesa · Birmania · Bruneium · Butania · Cambosia · Chirgisia · Corea meridiana · Corea septentrionalis · Cuvaitum · Cyprus · Emiratus Arabici Coniuncti · Georgia · Iaponia · Iemenia · India · Indonesia · Iordania · Iracum · Irania · Israël · Kazachstania · Laotia · Libanus · Malaesia · insulae Maldivae · Mongolia · Nepalia · Omania · Pakistania · Philippinae · Quataria · Russia · Sinae · Singapura · Syria · Tadzikistania · Taprobane · Thailandia · Timora Orientalis · Turcia · Turcomannia · Uzbecia · Vietnamia
Civitates statu dubio	Abascia · Carabachia Superior · Cyprus septentrionalis · Ossetia Meridionalis · Taivania
Territoria obnoxia et statu dubio	Acroterium et Decelea · Casmiria · Territoria Palaestinensia

Opus geopoliticum • Nationes mundi • Asia

Capsae cognatae: Africa • America • Europa • Oceania

Atropatene : politica

Praesides Atropatenae (1992–)


İsa Qəmbər 1992 • Əbülfəz Elçibəy 1992 • Heydər Əliyev 1993 • İlham Əliyev 2003 Opus geopoliticum • Duces civitatum Asiaticarum hodiernarum Capsae cognatae: Primi ministri Atropatenae

Primi ministri Atropatenae (1991–)


Həsən Həsənov 1991 • Rəhim Hüseynov 1992 • Əli Məsimov 1993 • Pənah Hüseynov 1993 • Surət Hüseynov 1993 • Fuad Quliyev 1995 • Arthurus Rasizadə 1996 • İlham Əliyev 2003 • Arthurus Rasizadə 2003 • Novruz Məmmədov 2018 • Əli Əsədov 2019 Opus geopoliticum • Gubernatores civitatum Asiaticarum hodiernarum Capsae cognatae: Praesides Atropatenae • Ministri rerum externarum Atropatenici

Ministri rerum externarum Atropatenici (1991–)


Hüseynağa Sadıqov 1991 • Tofiq Qasımov 1992 • Həsən Həsənov 1993 • Tofiq Zülfüqarov 1998 • Vilayət Quliyev 1999 • Elmar Məmmədyarov 2004 Opus geopoliticum • Ministri a rebus externis civitatum Asiaticarum hodiernarum Capsae cognatae: Primi ministri Atropatenae

[1] "Atropatene" est nomen Graecolatinum antiquum: Plinius, Naturalis historia 6.42. Vide "Etymologia."

[2] "Azerbaigiania": AAS 103/9 (2 Septembris 2011); "in urbe Baku Azerbaidzaniae (olim Atropatene)": Nuntii Latini.

[3] Wladimir Minorsky (1953), "Caucasica IV," Bulletin of the School of Oriental and African Studies 15 (no. 3): 504. Londinii: University of London.

[4] In textu geographico lingua Pahlavica conscripto nomine Shahrestānihā i Erānshahr,

[5] Frawardin Yasht ("Hymn to the Guardian Angels"). Versio a Iacobo Darmesteter facta (ex Sacred Books of the East, editione Americana, 1898).

[citatio-desiderata-6] Citatio desiderata (addito fonte, hanc formulam remove)

[7] Nachtzivan, — Henrici Scherer Geographia hierarchica, p. 55.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]