Cultura Atropatenae

Atropatenica cultura ut variorum ponderum resultatio evoluit, inter quae Turcarum, Persicum, Islamicum, et Caucasicum patrimonium non minus quam Russicum pondus ob antiquum Rei Publicae Sovieticae statum. Hodie, occidentale pondus, inclusa globalizata consumptorum cultura, grave est.

Atropatenae populus in Atropatenicis, repraesentativa societatis parte, non minus quam in nationibus et ethnicis circulis, varias nationis areas compacte incolentibus, consistit. Sunt radiophonicae divulgationes Russica, Armeniace, Georgice, Curdice, Lezginice, et Talysice quibus Civitas pecuniam e dispensatione suppeditat. Aliquae locales stationes radiophonicae Balacani et Chazmazi radiophonicas divulgationes Avarice et Tatice faciunt. In Bacua varia diaria Russice, Curdice (Dengi Kurd), Lezginice (Samur) et Talysice produntur. Societas Iudaica "Sokhnut" diarium Aziz prodit.

Classica Atropatenica musica mugamum (Atropatenice: muğam) nominatur et de more series cum poëse et instrumentalibus interludiis est. Canta poësis aliquando Tahririca segmenta includunt quae gutturalis cantus forma pari iubilo utuntur. Poësis proprie de divino amore et saepe Sufico Islamismo conexa est. Adversus mugamicas Mediae Asiae nationum traditiones, Atropatenicum mugamum forma liberius et minus rigidum; cum subitario iazii campo saepe confertur. Societatis Educativae, Scientificae, et Culturalis Consocietatis Nationum Atropatenicam mugamicam traditionem Summum Opus Patrimonii Oralis et Intangibilis Humanitatis die 7 Novembris anni 2003 proclamavit. Meychana (Atropatenice: meyxana) et mugamum multarum musicalium traditionum Atropatenicarum una sunt. Mugami cantor Alimus Qasimov quinque optimorum omnium temporum cantorum unus putatur. Meychana traditionalis Atropatenici peculiariter vulgaris cantus genus sine instrumentis, qui e more a variis hominibus e tempore de particulari re dicentibus perficitur. Inter nationalia musica instrumenta quattuordecim intensa, octo pulsata et sex inflata sunt. Atropatene Festivalia Cantionis Eurovisionis anno 2008 inivit ubi octavum locum inter 43 agonistas consecuta est.

Atropatenica architectura Orientalibus Occidentalia elementa typice coniungit. Multi antiqui architectonici thesauri ut Turris Virginis et Regia Sirvansarum intra Bacuensia moenia in moderna Atropatene supervivunt. Inter alios Mediaevales architectonicos thesauros variarum scholarum pondus reflectentes sunt Regia Sachorum Sirvanensium in Bacua, Regia Chanium Sacapolitanorum in Sacapoli in medio-boreali Atropatene, Templum Surachaniense in Abseronica paeninsula, pontium numerus qui super flumen Araxen se extendunt et varia mausolea. Saeculis undevicensimo et vicensimo ineunti, monumentalis architecturae paulum creatum est, sed peculiares aedes in Bacua et aliis locis aedificatae sunt. Inter recentissima architectonica monumenta, Bacuensis subterferrivia ob suum sumptuosum ornamentum notatur.

Referentiae, Patrimonii Mundani Societatis Educativae, Scientificae, et Culturalis Consocietatis Nationum temporario elencho offertae, Reservatum Nationale Gobustaniae, Templum Ignis Bacuense, Mausoleum Momini Khatun et Regiam Chanis Sacapolitanum includunt.

Atropatenicae gentiliciae et traditionales vestes sucha et papachius (Atropatenice: çuxa et papakh) sunt.

Gastronomia Atropatenica ponderis pars Atropatenicae culturae est. Climaticae diversitas fertilitasque terrae nationalibus in patinis reflectuntur quae in piscibus e Mare Caspio, localibus in carnibus (praecipue in ovilla et bubula) et in temporaria holerum copia fundantur. Safranatae oryzae pilafum (Atropatenice: plov) est Atropatenicus principalis cibus et thea nigra civitatis potio.

Bibliographia

Roudik, Peter. Culture and Customs of the Caucasus. Westport, CT: Greenwood Press, 2009.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Cultura Atropatenae spectant.

De cultura Atropatenae in porta Fundi Heydər Əliyev (Atropatenice) (Russice) (Anglice)