Imperium Timuridarum
Imperium Timuridarum[1] sive imperium Timuricum, Tamerlanicum[2], fuit civitas, quam Tamerlanes construxit et Timuridis, proli suae, reliquit; Asiam Mediam, Persiam (cum Afgania hodierna), partem Indiae (et Pakistaniam hodiernam), Mesopotamiam, Syriam, Asiae Minoris partem, Transcaucasiam omnem Timuridae possidebant. Duae linguae imperio officiales fuerunt: Tschagataica Timuridis natalis et Persica. Maracanda imperii caput erat, sed Sachrucho[3] regnante Maracanda et Artacoana urbes capitales erant. Tamerlanus ipse in inscriptione anni 1391 regnum suum Turaniam (توران) nominavit.
Imperium Timuridarum
Territoria finitima: Samma dynasty
Locus: 34°20′28″N 62°12′11″E
Caput: Maracanda, Artacoana
Gestio
Populus
Tabula aut despectus
Anno 1370 Tamerlanes Bactrae amirus creatus est; Chorasmiam debellavit anno 1373, Segestaniam anno 1384. Anno 1393 Persia usque ad Bagdadum iam Tamerlani subiecta est; Anno 1398 in India bellum gessit,1401 Damascum cepit et sultanum Ottomanicum vicit anno 1402.
Sachruchus Tamerlanis filius ultimus et Ulug Beigus Tamerlanis nepos Timuridarum notissimi fuerunt. Cum Timuridae terras omnes perdidissent et iam Maracanda expulsi essent, Babur Timurides imperium Mogolicum condidit.
Notae
recensere- ↑ Iosephi de Hammer Purgstall(de) Commentatio de Byzantinae historiae ultimis scriptoribus, in: Commentationes Societatis regiae scientiarum Gottingensis, VI, 1828, p. 245; Theodori Guilielmi Ioannis Juinboll(de) Oratio de praecipuis progressibus, quos literae Semiticae..., 1845, p. 16.
- ↑ Ioannes Matthias Hase(de) Historiae universalis politicae..., Norimbergae 1743, p. 70; cf.
- ↑ Hammer Purgstall, ibidem.