Norvegia
Norvegia,[1] plenius Regnum Norvegiae,[2] est regnum sui iuris maxime septentrionalis in Scandinavia situm. Incolarum circiter 5 500 000 sunt.[3] Finitimae nationes sunt Finnia, Suecia, et Russia. Norvegia ad Unionem Europaeam non pertinet, sed Spatio oeconomico Europaeo pars est huius communis mercatus.
Norvegia
Territoria finitima: Suecia, Finnia, Russia, Unio Europaea
Locus: 65°0′0″N 11°0′0″E
Caput: Asloa
Gestio
Princeps: Haroldus V
Praefectus: Ionas Gahr Støre
Consilium: Parlamentum Norvegiae
Iudicium: Supreme Court of Norway
Situs interretialis
Populus
Sermo publicus: Bokmål, linguae samicae, Nynorsk, lingua Norvegica
Zona horaria: UTC+1
Moneta: Corona Norvegiae
Commemoratio
Sigla
Tabula aut despectus
Historia
recensereSaeculo nono Norvegia composita ab multis parvis regnis erat. More, Harald Haarfagre Norvegiam, bello apud Hafrsfjordem, unificavit et sic primus rex Norvegiae fuit.
Vichinga aetas (ab octavo ad undecimum saeculum) unificationis et expansionis est. A Norvegiensibus coloniae in Islandia conditae sunt, in Faroe insulis, in Groenlandia et in Britannia et Hibernia.
In Hibernia, urbes Limerick et Waterford ab Norvegiae populo conditae erant, commercia cum Celtorum pagis Cork et Dublin instituerant. Ab regibus Olaus Tryggvae filius (995–1000) et Olaus Sanctus (1015–1028) religio Christiana in Norvegiam translata est, cum Haakon Bonus primus rex Christianus fuisset.
Anno 1349, pestis ("nigra mors") circiter unum ex duobus hominem necavit, hoc factum ad pauperitatem et ruinam duxit Norvegiam. In hoc tempore, Haarfagris familia sese exstinxit in 1387. Res publica ab unionibus inter familias Scandinaviae tenta erat, usque Norvegiae, Daniae et Sueciae monarchiam Regina Margrethe exercuit unione Kalmaris.
Anno 1523, Suetia sese autonomam declaravit, sed Norvegia ab Oldenburgiensis familia tenta erat usque ad 1814. Saeculo 18, dum Romantica erat aetas, hoc tempus ab nonnullis solitum est appellari "nox 400 annorum", quod tot rei publicae quaestiones Hafniae, in Dania, tractatae sunt. Praeter haec, dicendum est Norvegiae populum maiorem libertatem et minora tributa habuit quam Daniae populus, hac inopia itinerum ad Norvegiae septentrionalissimas provincias. Ad ruinam Norvegiae altera concucurrerunt sicut introductio Protestantis religionis in 1537, qua archcardinalis honorem Trondheime amissum est, sic Christiani qui ad videndum ossas sancti Olavi in Nidarosin templo non plus affecierunt lucrum Norvegiensibus et in hoc modo praeter lucrum Norvegienses contactum amiserunt. Prorsus Norvegiae provinciae Båhuslen Jemtland et Herjedalen Suetiae, sicut proelium bellorum inter Daniam-Norvegiam et Suetiam, tulerunt.
Postea Dania-Norvegia a Britannia adgredita erat, foede socius Napoleonis fuit, et anno 1814 inter quos, qui bellum Napoleonicum perdiderunt, fuit et ab inopia frumentii adflicta erat. Regi Daniae-Norvegiae ad Sueticum regem Norvegiam danda erat Norvegienses cogitaverunt in hac re autoniam declarandam erat, et sic in Norvegia constitutionem archetypo Americano et Francogallico adoptata est, et Daniae rege Christiano Fredrick usum est anno 1814. At Suetia exercitu Norvegiam coegit ad unionem cum Suetia, declarando familia Bernadotte dinastia Norvegiae.
In hoc tempore, in Norvegia, ascensionem romantici et nationalis rationis visa est, dum Norvegienses necessitatem esse definendi imaginem definitam Norvegiae putaverunt. In omnivus aspectis artis Norvegienses sese monstraverunt, in litterarum campo (Henrik Wergeland, Bjørnstjerne Bjørnson, eter Christen Asbjørnsen, Jørgen Moe, Henricus Ibsen) in arte (Hans Gude, Adolph Tidemand),in musica (Eduardus Grieg) et quaestus officalis linguae in illo tempore iniit usque ad creationem, in nostro tempore, duarum linguarum: Bokmål et Nynorsk (Nova lingua Norvegiae).
Primo bello mundano Norvegia neutralis fuit, et eodem modo secundum bellum mundanum iniit, sed Germania Norvegiam invasit in 1940. Socii autem se Norvegiam invadere putaverunt, ad occupandum Norvegiae utilem positionem in Atlantici litore sed Germania antea quam Socii exspectavissent invaderat Norvegiam. Norvegia cum inopia exercitus pronti ad invasionem Germaniae affecta erat, per 2 menses restitit, ad longius tempus quam alteris nationibus invasis ab Germanis, et hoc Unioni Sovieticae salutem adtulit. Bella apud Vinjesvingen et Hegram ultima praesidia Norvegiae resistentibus fuerunt, dum exercitus in septentionale parte impetum fecerunt ad Germaniae exercitum in bello apud Narvicum, usque se in deditionem dederint die 10 Iunii postea se auxilium sociorum perdiderunt postea ruinam Franciae. Rex Haakon et senatus Norvegiae in exilium Rotherhithe, apud Londinium, iverunt. Invasionis die, dux parvae factioni National-Socialisticae (Nasjonal Samlin), Vidkun Quisling, rerum potiri temptavit sed Germaniae exercitus ahnc impedivit.
Reichskommissar (Imperii legatus) Josef Terboven rerum potitus est, et Quisling sicut primo ministro governi collaboranti cum Germania. In quinque annis occupationis natsistae, Norvegienses fortem gregem resistantium condiderunt, quo Natsistos pugnaverunt. Maiore importantia fuit mercantium classis norvegiensa. In invasionis tempore Norvegia quartam classem numero navium mercantium habuit.
Geographia
recensere
Provinciae 2024
recensere| # | Provinciae 2024[4] | Caput |
|---|---|---|
| 3 |  Ansloa |
Ansloa |
| 11 |  Rogalandia |
Stafangria |
| 15 |  Maeria et Raumsdalus |
Molde |
| 18 |  Nordlandia |
Bodø |
| 31 |  Østfold |
Sarpsborg |
| 32 |  Akershus |
Ansloa |
| 33 |  Buskerud |
Drammen |
| 34 |  Terra Interior |
Hammaria |
| 39 |  Vestfoldia |
Tonsberga |
| 40 |  Telemarchia |
Skien |
| 42 |  Agda |
Christiani munitio |
| 46 |  Vestlandia |
Berga |
| 50 |  Nidrosiana |
Steinkjer |
| 55 |  Troms |
Tromsonda |
| 56 |  Finnmarchia |
Wardhusia |
Urbes
recensereMontes
recensere- Galdhøpiggen (2469 metris)
Insulae
recensere- Svalbardum
- Insula Ioannis Maii
- Insula Bouvet (in Oceano Atlantico meridionali sita)
Flumina
recensereFlumen Norvegiae maximum est Glamen. Clari fluvii fluxus superior per Norvegiam transit.
Civilitas
recensere.jpg)
In Norvegia est monarchia constitutionalis in qua res publica geritur cum auxilio parlamenti. Regis domus mixta de familiis Glucksburgensibus est, origine de familia Germanica Schleswig-Holstein. Nunc plurima regis Haraldi V officia sunt ad representandum, sed rex autem imago unionis nationis est. Cum Constitutio anno 1814 Regi dedisset magnam potestam ad statuendum, "Rei publicae Concilium" semper exercerat pro Rege rem publicam.
Sic potestas, quae in rege manet, est ex magna parte ficta, sed nonnullis temporibus sicut secundo bello mundano rex magnam constantiam demonstravit, sicut cum declararet sese ivisset si Parlamentum Germanorum rogationes acceptavisset.?
Rei publicae concilium a primo ministro et alteriis ministriis compositum est, de iure subditum a Rege. "Parlamentarismum" sese evolvit a 1884 et intentum est Parlamentum numquam contra " Cabinet " debet esse. Rex Septembri mense quotannis legatos ad Norvegiensam domum recipit, et de iure is est autem Dux Defensionis Exercitus Norvegiae et Dux Ecclesiae Norvegiae.
| Descriptio | Nomen factionis | Ductor | Numerus legatorum (2021) | |
|---|---|---|---|---|
| Descriptio | ||||
| Factio rubra | Bjørnar Moxnes | 8 | ||
| Factio sinistra socialistica | Audun Lysbakken | 13 | ||
| Factio laboris | Ionas Gahr Støre | 48 | ||
| Factio centralis | Trygve Slagsvold Vedum | 28 | ||
| Factio pasientfokus | Irene Ojala | 1 | ||
| Factio viridis | Une Aina Bastholm | 3 | ||
| Factio democratica Christiana | Olaug Bollestad | 3 | ||
| Factio liberalis | Trine Skei Grande | 8 | ||
| Factio conservativa | Erna Solberg | 36 | ||
| Factio progressus | Siv Jensen | 21 | ||
Eruditio
recensereUniversitates
recensere- Universitas Bergensis, anno 1946 condita
- Universitas Osloensis, anno 1811 condita
- Universitas Tromsondensis, anno 1968 condita
- Universitas technica scientiaeque naturalis Norvegiae, anno 1996 condita
- Universitas scientiarum vitae Norvegica, anno 2005 condita
Notae
recensere- ↑ Tuomo Pekkanen & Reijo Pitkäranta, Lexicon hodiernae Latinitatis Finno-Latino-Finnicum (Societas Litterarum Finnicarum, 2006); Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, secunda editio (Holmiae: Norstedts akademiska förlag, 2009). Aliae quoque scripturae inveniuntur, sicut Norwegia et Noruegia.
- ↑ Norvegice Norge (bokmål) et Noreg (nynorsk).
- ↑ "Population, 2023-01-01". Statistics Norway. 2023-02-21
- ↑ 4.0 4.1 "Fylkesinndelingen fra 2024". Regjeringen. 2022-07-05
Nexus interni
Nexus externi
recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Norvegiam spectant. |
|
Lege Νορουηγία ("Norvegia") apud Vicipaediam lingua Graeca antiqua scriptam |
|
|
Situs geographici et historici: Locus: 65°0′0″N 11°0′0″E • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Commentatio Theodisce, Francogallice, Italice apud Lexicon historicum Helveticum • Store norske Lexikon • Treccani |
| Civitates |
Albania · Andorra · Armenia · Atropatene · Austria · Belgica · Bosnia et Herzegovina · Britanniarum regnum · Bulgaria · Cechia · Civitas Vaticana · Croatia · Cyprus · Dania · Estonia · Finnia · Francia · Georgia · Germania · Graecia · Helvetia · Hibernia · Hispania · Hungaria · Islandia · Italia · Lettonia · Lichtenstenum · Lituania · Luxemburgum · Macedonia Septentrionalis · Melita · Moldavia · Monoecus · Mons Niger · Nederlandia · Norvegia · Polonia · Portugallia · Romania · Russia · Ruthenia Alba · Serbia · Sanctus Marinus · Slovacia · Slovenia · Suecia · Turcia · Ucraina |
|---|---|
| Civitates statu dubio |
Abascia · Carabachia Superior · Cyprus septentrionalis · Donetskensis · Kosovia · Luganskensis · Ossetia Meridionalis · Transnistria |
| Territoria obnoxia et statu dubio |
Acroterium et Decelea · Caesarea insula · Crimaea · Faeroae · Gibraltaria · Lisia · Riduna · Monapia · Sargia |
 | |
|
Carolus II • Carolus III • Anscharius I • Carolus IV • Anscharius II • Hacon VII • Olaus V • Haroldus V Capsae cognatae: Primi ministri Norvegiae | |
| | |
|
Ioannes Nygaardsvold 1945 • Einar Gerhardsen 1945 • Anscharius Torp 1951 • Einar Gerhardsen 1955 • Ioannes Lyng 1963 • Einar Gerhardsen 1963 • Petrus Borten 1965 • Trygve Bratteli 1971 • Laurentius Korvald 1972 • Trygve Bratteli 1973 • Odvar Nordli 1976 • Gro Harlem Brundtland 1981 • Kåre Willoch 1981 • Gro Harlem Brundtland 1986 • Ioannes Syse 1989 • Gro Harlem Brundtland 1990 • Thorbjørn Jagland 1996 • Kjell Magnus Bondevik 1997 • Ioannes Stoltenberg 2000 • Kjell Magnus Bondevik 2001 • Ioannes Stoltenberg 2005 • Erna Solberg 2013 • Ionas Gahr Støre 2021 Capsae cognatae: Reges Norvegiae • Ministri rerum externarum Norvegici | |
| | |
|
Terje Aasland (2022–) • Alexandra Borch • Tonje Brenna • Espen Barth Eide • Odd Rogerius Enoksen (2021–2022) • Sigbjørn Gjelsvik (2022–) • Bjørn Arild Gram • Anniken Huitfeldt • Ingvild Kjerkol • Aemilia Enger Mehl • Ola Borten Moe • Ioannes Ivar Nygård • Marte Mjøs Persen • Bjørnar Skjæran • Ionas Gahr Støre • Hadia Tajik (2021–2022) • Kjersti Toppe • Anneta Trettebergstuen • Anna Beata Tvinnereim • Trygve Slagsvold Vedum • Jan Christian Vestre Capsae cognatae: Consilium Stoltenberg 2005–2013 • Consilium Solberg 2013–2021 • Consilium Støre 2021– | |