Beta vulgaris
Beta vulgaris, est planta herbarum et species Magnoliophytorum familiae Amaranthacearum, cuius radices edi possunt. Notae sunt varietates numerosas, in parte consumptionis holus
Valor nutritivus per 100 g | |
---|---|
Vis nutritivus | 180 kJ |
Carbohydrata | 9.56 g |
Sacchara | 6.76 g |
Fibrum | 2.8 g |
Pingue | 0.17 g |
Proteinum | 1.61 g |
Aqua | 87.58 g |
Thiaminum | 0.031 mg (2%) |
Riboflavinum | 0.040 mg (3%) |
Niacinum | 0.334 mg (2%) |
Calcium | 16 mg (2%) |
Ferrum | 0.80 mg (6%) |
Magnesium | 23 mg (6%) |
Phosphorus | 40 mg (6%) |
Kalium | 325 mg (7%) |
Natrium | 78 mg (3%) |
Zincum | 0.35 mg (4%) |
Valores per centum secundum normas CFA Fons: USDA Nutrient Database |
Invenitur planta in libro antiquo de re coquinaria "De honesta voluptate et valetudine"[1]:
Allium quo plures habet nucleos, eo asperius est. Halitum ut cepa, porrus, ascalonium, ac bulbi omnes insuaviorem facit. Aiunt tamen radice betae sub prunis tostam, ac super allium devoratam, tetrum[2] eius odorem extinguere.
Nexus interni
Notae
recensere- ↑ De honesta voluptate et valetudine:liber III, De acrimontis & primum de allio
- ↑ tetricum?
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Beta vulgaris spectant. |
Situs scientifici: Tropicos • Tela Botanica • GRIN • ITIS • Plant List • NCBI • Biodiversity • Encyclopedia of Life • Plant Name Index • WoRMS: Marine Species • Plantes d'Afrique • Flora of China • INPN France • Flora of North America • USDA Plants Database |