Poësis epica (a verbo Graeco ἔπος, -εος 'verbum, carmen') est genus poesis in qua gesta hominum vel verorum vel fictorum narrantur, praecipue ex tempore remoto. Saepe in his fabulis dei in tellurem descendunt, ut se inter res humanas interponant. De terris Mediterraneis, clarissima carmina epica sunt Homeri Ilias et Odyssea et Vergilii Aeneis. In Asia, inter notissima poematibus epicis sunt Mahabharata et Ramayana (ambae ex India) et Epica Gilgamesi (e Mesopotamia). Poesis epica modo reges vel regna glorificat (sicut Cantus Rolandi, etiam Aeneis, imperatori Augusto dicatus), vel modo originem populi explicat (ut Aeneis, qui originem Romanorum antiquorum narrat). Hodierno tempore, poemata epica rarius componuntur.

Corpus Hectoris occisi ad Troiam traditum. E fabula in libro vicensimo quarto Iliadis narrata. Singula in sarcophago Romano e marmore annis ab 180 ad 200 sculpto.

Partes epicorum carminum recensere

Multa carmina epica similes partes habant. Partes quae saepe videntur sunt:

Carmina epica Latina recensere


Carmina epica aliis linguis composita recensere

Accadica et Sumerica recensere

Anglosaxonica et Anglica recensere

Castellana recensere

Estonica recensere

Evenkensis recensere

Finnica recensere

Francogallica recensere

Georgica recensere

Graeca recensere

Iacutica recensere

Ilocana recensere

Italiana recensere

Kyrgyzensis recensere

Lusitana recensere

  • Lusiadae (1572) Ludovici Camonii
  • Sucesso do Segundo Cerco de Diu sive "Gesta Secundi Oppugnationis Divi" Hieronymi Corte-Real (1584)
  • Elegíada sive "Elegias" Ludovici Pereira Brandão (1588)
  • Afonso Africano sive "Alphonsus Africanus" Velasci Mouzinho de Quebedo (1611)
  • Malaca conquistada sive "Malacca Victa" Francisci de Sá de Meneses (1634)
  • Ulisseia ou Lisboa Edificada Gabriel Pereira de Castro (1636)
  • Ulissipo Antonii de Sousa de Macedo (1640)
  • O Uruguai Basilii ab Gama (1789)
  • Henriqueida Francisci Xavierii Menezes (1741)
  • Caramuru Santa Rita Durão (1791)
  • Dona Branca Almeida Garrett (1826)[2]
  • Os Brasileidas sive "Brasileidae" Caroli Alberti Nunes (1938)[3]

Occitanica recensere

Persica recensere

Philippinae recensere

Russica recensere

Sanscritica recensere

Theodisca recensere

Ucrainica recensere

Notae recensere

Nexus interni