Sarcophagus (a Graeco σαρκοφάγος) primo erat arca lapidea, postea etiam arcae aliarum materiarum firmarum mortuis condendis.

Pugna prope naves ad Ilium stantes; sarcophagus Atticus, Archaeologicum Museum Thessalonicae, saeculo 3 a.C.n..
Sarcophagus Romanus.

Etymologia

recensere

Vocabulum sarcophagus ex duobus verbis Graecis, σάρξ (caro) et φαγεῖν (comedere, forma aoristi verbi ἐσθίω), compositum est. Primo animalia carne viventia, ut puta volucres rapaces, valet, tempore hellenistico et Romano λίϑος σαρκοφάγος (ad litteram: lapis carnivorans) calcarium prope Assum in Troade effossum[1] valet, in quo corpora mortua posita intra quadraginta dies, dentibus exceptis, putrescere putabantur. Inde hic lapis saepe ad arcas conficiendas adhibitus est, quae ipsae, verbo arca (Graece σορός) amisso, sarcophagi appellatae sunt.

  1. Pape, Wilhelm (1914): Handwörterbuch der griechischen Sprache. editio tertia, Brunsvici. - Visum die 15 Iulii 2023.

Pinacotheca

recensere

Vide etiam

recensere

Bibliographia

recensere
  • Dresken-Weiland, Jutta (2019). Sarkophag. In: Hornung, Christian et alii (ed.): Reallexikon für Antike und Christentum. Vol. 29, Stuttgardiae, col. 591–633.

Nexus externi

recensere
  Vicimedia Communia plura habent quae ad sarcophagos spectant.