Rhapsodus
Rhapsodus[1] (Graece ῥαψῳδός) apud Graecos antiquos erat recitator poësis praesertim epicae. Haec professio saeculo VIII a.E.V. orta est. Primi rhapsodi noti fuerunt Homeridae, qui Homeri carmina cantabant.[2] Postea rhapsodus etiam de recitatoris carminum non Graecis dicitur.
Vocabulum cum rhapsodo coniunctum est rhapsodia (Graece ῥαψῳδία), quae apud Graecos sensu lato recitationem poësis,[3] sed etiam partem poëmatis epici ad recitationem continuam aptam, ut singulos libros Iliadis et Odysseae, significabat. Hic sensus et apud scriptores antiquos Romanos reperitur.[4]
NotaeRecensere
- ↑ Apotheosis, vel consecratio Homeri, sive Lapis antiquissimus in quo poëtarum principis Homeri consecratio sculpta est, commentario illustratus a Gisberto Cupero (Amstelodami: 1683), p. 5.
- ↑ Joachim Latacz, "Rhapsodes", in Brill’s New Pauly (2006).
- ↑ Henricus Liddell, Robertus Scott, A Greek-English Lexicon. 9a ed. (Oxonii, 1925-1940)
- ↑ Cornelius Nepos, Dion 6.4; Ulpianus, Digesta Iustiniani 32.1.52.
Haec stipula ad litteras spectat. Amplifica, si potes! |