Flavius Theodosius (Caucae apud Segoviam natus die 11 Ianuarii 347 – obiit in Mediolani die 17 Ianuarii 395), qui dicitur etiam Theodosius Magnus, fuit imperator, ultimus omnis Imperii Romani ab anno 379 usque ad mortem. Edicta eius Christianismum ut sola religio legitima effecerunt et Ecclesiam Catholicam plene comprobaverunt. Postea imperium inter liberos eius Honorium et Arcadium divisum est.

Wikidata Theodosius I
Res apud Vicidata repertae:
Theodosius I: imago
Theodosius I: imago
Nativitas: 11 Ianuarii 347; Cauca, Italica
Obitus: 17 Ianuarii 395; Mediolanum
Patria: Roma antiqua
Nomen nativum: Theodosius

Familia

Genitores: Flavius Theodosius; Thermantia
Coniunx: Aelia Flaccilla, Galla
Proles: Aelia Galla Placidia, Honorius, Arcadius, Pulcheria, Gratianus
Familia: Domus Theodosiana

Memoria

Sepultura: Church of the Holy Apostles, Constantinopolis mediaevalis
Sanctus (feriae die 17 Ianuarii)

Vita recensere

Theodosius natus est die 11 Ianuarii 347 Cauca aut Italica, Hispania magistratui militario Flavio Theodosio. Cursum militarem diu egit multo vitae quoniam filius militis fuit. In expeditionem cum patre ad Britanniam rebellionem supponere inter Magnam Coniurationem. Dux Moesiae erat in 374. Mox autem deinde pater eius supplicio capitis affectus est et demissus e gradu, rationibus adhuc obscuris. Sed fortasse est propter cladem et exstinctionem duorum legionum sub imperio sua a Sarmatis in sero 374. Hinc recessit ad Hispaniam. Post breve spatium obscuritatis et effugii ab insectatione inter discordia post mortem Valentiniani, mox postea gradus pristinus ei redditus est. Theodosius factus est imperator Orientis post mortem Valentis proelio Hadrianopolitano in 378 et par imperatoris Occidentis Gratiani. Gratianus eum promovit propter inopiam successoris Valentis et solus candidatus gentis Romanae. Post mortem Valentiniani II in 392 factus est solus imperator supremus, et institit filios ut successores, Arcadius in Oriente et Honorius in Occidente.

Christianismus Institutus est ut sola religio legitima recensere

Multa erunt mutata de re religiosa et statu religionis in Imperio Romano dum Theodosius regnavit. Situs Christianismi, iam fautus et promotus ab imperatoribus abhinc Constantinus, provectus erit ad unam et solam religionem licitam Imperii. Item religiones gentiles et aliae, iam patientes varia edicta et decreta intendiora contra se, proscriptae erunt et illictae declari. Hic denique repugnationem Paganorum provocaverit et discordiam domesticam incitaverit.

Concilium Constantinopolitanum Primum (381) recensere

Theodosius in 381, edixit Christianismum, praesertim Christianismum Nicaenum, imponendum per provincias imperii. Cum hoc reliquum subsidii imperatorii Religioni Romanae abrogatum est et toleratio publica religionum deleta est. Nicaenus Christianismus solus legitimus factus est a Theodosio et Episcopis Concilio Constaninopolitano Primo unde haereses Christianas quoque damnatae sunt et sublatae.

Pugnae cum Paganis recensere

Post edictum augens iracundia apud Paganis erat propter crescentes proscriptiones et insectationem contra eos. In 392, mortuus Valentinianus suspensus est quaestus domo suo. Magister Militum Valentiniani Abogastes, miles Francus et Paganus, affirmavit istum esse suicidium. Plures suspiciones surrectae sunt cum Eugenius ad imperatorem Occidentis provexit.

Mox bellum civile inter Eugenium et Theodosium erupit. Bellum civile ad summam venit Proelio Fluminis Frigidi. Hic fuit ultimum certamen maior inter Paganos et Christianos. Eventu Pagani devincti sunt et triumphus diuturnus Christianis. Imperium breviter unitum est postremo sub imperatore Christiano Theodosio.

Persecutio contra Paganismum recensere

Christianismus effectus est sola religio legitima a Theosodio in 381. Hic signavit deminutionem et ruina religionum Polytheisticarum ut sacrificium et veneratio aliorum deorum proscriptae sunt.

Nexus externi recensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Theodosium I spectant.


Antecessores:
Decimus Magnus Ausonius et Quintus Clodius Hermogenianus Olybrius
Consul
380
cum
Imp. Caesare Flavio Gratiano Augusto V
Successores:
Flavius Syagrius et Flavius Eucherius
Antecessores:
Imp. Caesar Flavius Valentinianus Augustus III et Eutropius
Consul
388
cum
Materno Cynegio
Successores:
Flavius Timasius et Flavius Promotus
Antecessores:
Imp. Caesar Flavius Arcadius Augustus II et Flavius Rufinus
Consul
393
cum
Flavio Abundantio
Successores:
Imp. Caesar Flavius Arcadius Augustus III et Imp. Caesar Flavius Honorius Augustus II
Imperatores Romani

Augustus · Tiberius · Caligula · Claudius · Nero · Galba · Otho · Vitellius · Vespasianus · Titus · Domitianus · Nerva · Traianus · Hadrianus · Antoninus Pius · Marcus Aurelius · Lucius Verus · Avidius Cassius (usurpator) · Commodus · Pertinax · Didius Iulianus · Pescennius Niger (usurpator) · Clodius Albinus (usurpator) · Septimius Severus · Caracalla · Geta · Macrinus · Diadumenianus · Elagabalus · Alexander Severus · Maximinus Thrax · Gordianus I · Gordianus II · Pupienus · Balbinus · Gordianus III · Philippus Arabs · Philippus II · Decius · Herennius Etruscus · Hostilianus · Trebonianus Gallus · Volusianus · Aemilianus · Valerianus · Gallienus · Saloninus · Postumus (usurpator) · Laelianus (usurpator) · Marius (usurpator) · Victorinus (ursurpator) · Tetricus I (usurpator) · Tetricus II (usurpator) · Claudius Gothicus · Quintillus · Aurelianus · Tacitus · Florianus · Probus · Carus · Carinus · Numerianus · Diocletianus · Maximianus · Carausius (usurpator) · Allectus (usurpator) · Constantius Chlorus · Galerius · Constantinus I · Licinius · Flavius Valerius Severus · Maximinus · Maxentius · Domitius Alexander (usurpator) · Constantius II · Constantinus II · Constans · Magnentius (usurpator) · Iulianus · Iovianus · Valentinianus I · Valens · Procopius (usurpator) · Gratianus · Valentinianus II · Magnus Maximus (usurpator) · Theodosius I · Eugenius (usurpator) · Honorius · Arcadius · Constantius III · Priscus Attalus (usurpator) · Constantinus III (usurpator) · Iovinus (usurpator) · Valentinianus III · Ioannes (usurpator) · Petronius Maximus · Marcianus · Avitus · Leo I · Maiorianus · Libius Severus · Anthemius · Olybrius · Leo II · Glycerius · Zeno · Iulius Nepos · Romulus Augustus

Imperatores Constantinopolitani

379–395 Theodosius I • 395–408 Arcadius • 408–450 Theodosius II • 450–457 Marcianus • 457–474 Leo I • 474 Leo II • 474–491 Zeno • 475-476 Flavius Basiliscus • 491–518 Anastasius I • 518–527 Iustinus I  • 527–565 Iustinianus I • 565–578 Iustinus II • 578–582 Flavius Tiberius Constantinus • 582–602 Mauricius • 602–610 Phocas • 610–641 Heraclius • 641 Constantinus III • 641 Heraclius II Heraclonas • 641–668 Constans II • 668–685 Constantinus IV • 685–695 Iustinianus II • 695–698 Leontius • 698–705 Tiberius III • 705–711 Iustinianus II • 711–713 Philippicus • 713–715 Anastasius II • 715–717 Theodosius III • 717–741 Leo III Isaurianus • 741–775 Constantinus V • 775–780 Leo IV • 780–797 Constantinus VI • 797–802 Irene • 802–811 Nicephorus I • 811 Stauracius • 811–813 Michael I Rhangabus • 813–820 Leo V Armenius • 820–829 Michael II • 829–842 Theophilus • 842–867 Michael III • 866–886 Basilius I Macedonius • 886–912 Leo VI Sapiens • 912–913 Alexander • 913–959 Constantinus VII Porphyrogenitus • 919–944 Romanus I Lacapenus • 959–963 Romanus II • 963–969 Nicephorus II Phocas • 969–976 Ioannes I Tzimisces • 976–1025 Basilius II Bulgaroctonus • 1025-28 Constantinus VIII • 1028-34 Romanus III Argyrus • 1034-41 Michael IV Paphlagon • 1041-42 Michael V • 1042 Zoë • 1042 Theodora • 1042-55 Constantinus IX Monomachus • 1055-56 Theodora • 1056–57 Michael VI Stratioticus • 1057–59 Isaacius I Comnenus • 1059–67 Constantinus X Ducas • 1067–78 Michael VII Ducas • 1068–71 Romanus IV Diogenes • 1078–81 Nicephorus III Botaniates • 1081–1118 Alexius I Comnenus • 1118–43 Ioannes II Comnenus • 1143–80 Manuel I Comnenus • 1180–83 Alexius II Comnenus • 1182–85 Andronicus I Comnenus • 1185–95 Isaacius II Angelus • 1195–1203 Alexius III Angelus • 1203–04 • Alexius IV Angelus • 1204 Alexius V Ducas • 1204–1222 Theodorus I Lascares • 1222–1254 Ioannes III Ducas Batatzes • 1254–1258 Theodorus II Ducas Lascares • 1258–1261 Ioannes IV Ducas Lascares • 1261–1282 Michael VIII Palaeologus • 1282–1328 Andronicus II Palaeologus • 1328–1341 Andronicus III Palaeologus • 1341–1347 Ioannes V Palaeologus • 1347–1354 Ioannes VI Cantacuzenus • 1355–1376 Ioannes V Palaeologus • 1376–1379 Andronicus IV Palaeologus • 1379–1391 Ioannes V Palaeologus • 1390 Ioannes VII Palaeologus • 1391–1425 Manuel II Palaeologus • 1425–1448 Ioannes VIII Palaeologus • 1448–1453 Constantinus XI Palaeologus