Flavius Tiberius Constantinus
Flavius Tiberius Constantinus (Tiberius II) fuit Imperator Romanus Orientalis annis ab 578 ad 582. Mortuus est 13 Augusti 582.
Res apud Vicidata repertae:
Nativitas: 520; Thracia
Obitus: 14 Augusti 582; Constantinopolis mediaevalis
Patria: Imperium Byzantinum
Obitus: 14 Augusti 582; Constantinopolis mediaevalis
Patria: Imperium Byzantinum
Familia
Genitores: unknown value, Iustinus II;
Coniunx: Ino Anastasia
Proles: unknown value, Constantina, Charito
Familia: domus Iustiniani
Coniunx: Ino Anastasia
Proles: unknown value, Constantina, Charito
Familia: domus Iustiniani
Tiberius amicus Iustini II fuit, ab eo Comes Excubitorum factus, atque in bellum cum Langobardis missus. Auctoritate Sophiae, uxoris Iustini II, Tiberius morbi animi Iustini causa socius imperatori factus est.
Iustino die 5 Octobris 578 mortuo, Tiberius fuit Imperator Romanus Orientalis solus. Exercitum multa pecunia armavit et tributa multa civibus reddidit. Mauricio, duci militum adopto, filiam suam in matrimonium dedit, ac 13 Augusti 582 mortuus est.
Nexus interni
Nexus externus
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Flavius Tiberius Constantinus spectant. |
Imperatores Constantinopolitani
Antecessores: Imp. Caesar Iustinus Augustus (anno 566) |
Consul 579 sine collega |
Successores: Imp. Caesar Mauricius Tiberius Augustus (sine collega anno 583) |