Quirinus

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Quirinus in mythologia Romana fuit antiquus rei publicae deus. Augusto autem principe, Quirinus etiam fuit divi Iani cognomen.^[1] Istud nomen proprium a verbo quod 'hastam' vult derivatur, Quirite ortum.

Historia

Haud dubie erat Quirinus deus belli Sabinorum. Sabinis oppidum quoddam proximum Romae erat, ubi, in monte Quirinale, unus e septem collibus Romanis, aram Quirini erexerunt. Cum sedem suam ibi Romani constituerunt, reciperunt in cultis antiquis suis etiam illum Quirini atque, a saeculi primi a.C.n. termino, existimaverunt ipsum deum Quirinum Romulum esse in numero deorum relatum.^[2]^[3] Factus est cito ipse gravissimus rei publicae Romanae deus et est inter deos antiquissimos tris, quibus intererant Mars Iupiterque, admissus.^[4] Marcus Terentius Varro notavit Capitolium Veterem esse cultum priorem, qui sedem habebat suam in Quirinale colle, atque colentem Iovem, quem discernit Martialis intra "antiquum novumque,"^[5] Iunonem ac Minervam,^[6]

Deinde, est Quirinus factus nullius momenti, cum gravitatem suam inter Romanos divos perderet. Namque in deis gravissimis sunt ipse Marsque ab Iunone et Minerva successi. Postea, antetulerunt Romani cultui rei publicae quasdam mysticas religiones velut illae Bacchi, Cybeles, et Isidis. Posterius, tantum est paene a flamine suo veritus, qui, tamen, fuit unus ex patriciis flaminibus maioribus, qui prius antegrediebantur maximo pontifici.^[7]

Imagines

Quirinus in antiquam artem Romanam effingebatur tamquam homo barbatus militarem sacerdotalemque vestem induens. Deinde, est fere nunquam in imaginibus posterioris cultus depictus. Ipsi myrtum saepe adiungebatur.

Festi dies

Festivitates deo dicatae erant Quirinalia, quae die 17 Februarii mensis agebantur.

Hereditas

Etsi multa saecula praeterirentur, mons Quirinalis Romae, qui antea est sic a nomine Romuli appellatus, est adeo saepe imperio adiunctus ut sedem regum Sabaudiorum eligeretur atque postea est domum Presides Italiacae Rei Publicae factus.

Plura legere si cupis

Ferri, Giorgio. 2017. "'Perché leggere ancora': Quirinus: Una divinità romana alla luce della comparazione storica' di Angelo Brelich?" Anabases 25: 179–90. Res.

Notae

↑ Id est a Livio in precatione fetialium relatum (I.32.10); Macrobius (Sat. I.9.15).
↑ Fishwich, Duncan, The Imperial Cult in the Latin West Brill, secunda editio (1993, ISBN 978-90-04-07179-7), Google.
↑ Evans, Jane DeRose, The Art of Persuasion (University of Michigan Press, 1992, ISBN 0-472-10282-6), [1] Google.]
↑ Inez Scott Ryberg, "Was the Capitoline Triad Etruscan or Italic?" The American Journal of Philology 52, no..2 (1931): 145–56.
↑ Martialis, (V, 22.4) describit locum in Esquilino monte, quo licebat hinc novum Iovem, inde veterem videre.
↑ Varro, De lingua latina, v. 158.
↑ Festus, 198, L: "Quirinalis, socio imperii Romani Curibus ascito Quirino.

Nexus interni

De Roma antiqua

Roma antiqua • Historia Romae

Aetates	Exordium • Monarchia • Res Publica • Imperium • Ruina et lapsus Imperii • Imperium Romanum Occidentale • Imperium Byzantinum
Constitutiones	Historia • Aetas regum • Res Publica • Imperium Romanum
Administratio	Senatus • Comitia (Curiata, Centuriata, Tributa, Concilia plebis) • Curia Hostilia • Forum • Cursus honorum • Legatus • Dux • Officium • Praefectus • Vigintisexviri • Lictor • Magister militum • Imperator • Princeps senatus • Pontifex • Augustus • Caesar • Tetrarchia • Provincia
Magistratus	Tribunus plebis • (Tribuni aerarii • Tribuni militum • Tribuni militum consulari potestate • Tribunus Celerum) • Quaestor • Aedilis • Praetor • Consul • Censor • Proconsul • Gubernator • Dictator • Magister equitum • Decemviri legibus scribundis • Tribuni militum consulari potestate • Triumvir • Rex • Interrex
Leges	Lex XII Tabularum • Civis Romanus sum • Auctoritas • Imperium • Status • Iudicia • Constitutio Antoniniana • Edictum Domitiani de excidendis vineis
Societas	Patricii • Plebs • Secessio plebis • Ordo Equestris • Gens • Tribus • Praenomina Romana antiqua • Mulieres • Matrimonium • Servitus • Liberti
Exercitus	Legio • Limes
Cultura	Calendarium • Medicina • Theatrum • Ars coquinaria • Schola • Litterae • Ars • Musica • Architectura • Religio (Exsequiae • Persecutiones • Cultus imperatorius) • Mythologia • Christianismus in imperio romano • Thermae • Forum • SPQR • Vestimenta • Festa • (Carmentalia • Floralia • Lemuralia • Lupercalia • Parilia • Saturnalia) • Circus • Vinum • Meretrices • Linguae
Technologia	Numeri Romani • Arithmetica • Abacus • Viae Romanae • Pontes • Aquae ducti • Metallurgia • Cloaca Maxima
Oeconomia	Agricultura • Mercatura • Aerarium • Nummi
Lingua Latina	Archaica • Classica sive aurea • Postclassica sive argentea • Sermo vulgaris • Mediaevalis • Humanistica • Lingua Neolatina • Lingua Latina scientifica • Lingua Latina Ecclesiastica • Linguae Romanicae
Scriptores praecipui	Apuleius • Catullus • Cicero • Quintus Curtius Rufus • Horatius • Iulius Caesar • Iuvenalis • Livius • Lucretius • Ovidius • Petronius • Plautus • Gaius Plinius Secundus • Gaius Plinius Caecilius Secundus • Propertius • Sallustius • Seneca • Suetonius • Tacitus • Vergilius • Vitruvius
Indices	Annales • Consules rei publicae • Consules sub principatu electorum • Dii Graeci cum paribus deis Romanis Etruscisque • Dioeceses • Gentes Romanae • Gubernatores provinciarum Romanarum • Imperatores • Oppida et urbes • Homines illustri • Provinciae • (Provinciae Rei Publicae • Provinciae Imperii • Provinciae Imperii Diocletiani • Tabula successionis provinciarum Romanarum) Reges • Regiones Italicae Augustae • Antiquae viae

[1] Id est a Livio in precatione fetialium relatum (I.32.10); Macrobius (Sat. I.9.15).

[2] Fishwich, Duncan, The Imperial Cult in the Latin West Brill, secunda editio (1993, ISBN 978-90-04-07179-7), Google.

[3] Evans, Jane DeRose, The Art of Persuasion (University of Michigan Press, 1992, ISBN 0-472-10282-6), [1] Google.]

[4] Inez Scott Ryberg, "Was the Capitoline Triad Etruscan or Italic?" The American Journal of Philology 52, no..2 (1931): 145–56.

[5] Martialis, (V, 22.4) describit locum in Esquilino monte, quo licebat hinc novum Iovem, inde veterem videre.

[6] Varro, De lingua latina, v. 158.

[7] Festus, 198, L: "Quirinalis, socio imperii Romani Curibus ascito Quirino.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]