Praetor

Praetor fuit magistratus Romanus, cuius inter peregrinos iurisdictio erat. Interdum etiam imperator exercitui praefuit. Praetura est munus et dignitas praetoris.
Potestas eius statim sub consulibus erta. In tempore Rei Publicae prior, praetores consules deligebant, atque in capiti exercitui mittebant. Exinde, in anno CCCLXXXVII ab urbe condita, sive 366 a.Ch.n, Praetores novae potestates acceperunt, iustitia populum Romanum dabant cum fase in iure, interiecta concessere, restitutiones in integrum, ius edicendi habebant, ius auspiciorum maius et multa alia.
Senatus vocare, comitia facere, provincias regnare, atque imperium habere potebant.
Praetor factus est in regno Romuli, atque mutatum est cum legibus Liciniae-Sextiae.
BibliographiaRecensere
- Brennan, T. Corey (2001). The Praetorship in the Roman Republic. Oxford University Press. ISBN 0-19-513867-8
- McCullough, Colleen (1990). The First Man in Rome. Avon Books. ISBN 0-380-71081-1
De Roma antiqua
Haec stipula ad titulum vel ad officium spectat. Amplifica, si potes! |