Honorius I (papa)
Honorius (natus nobilis familia in Campania regione Italiana die ignoto; obiit die 12 Octobris 638), fuit episcopus Romanus et papa Ecclesiae Catholicae Romanae a die 27 Octobris aut 3 Novembris 625.

Obitus: 12 Octobris 638; Roma
Patria: Imperium Romanum Orientale
Pontificatus

Vita Recensere
Pater Honorii fuit Petronius consul de antiqua familia senatoriale.[1] Pauca de vita Honorii ante quam Papa factus est nota sunt.
Pontificatus Recensere
Honorius unicus Papa Haereticus putatus est. Honorius christianos catholicos et christianos monophysitas reconciliare voluit sic, ut obsisteret Monophysitismum, plausit scriptum Patriarchae Sergii qui Monotheletismum proposuit. Honorius nescivit Monotheletismum sic nescivit eum haeresem plaudere, quia Papa Monophysitismum et Monotheletismum modo questiones gramaticales et non doctrinales putabat.
Post Pontificatum Recensere
Ioannes IV conatus est disicere adnexionem Honorii cum haerese monotheletita praecipue defendendo memoriam predecessoris in documento "Pro Honorio Papa" contra Imperatorem Constantem II. Papae Leo II Benedictus II et Hadrianus II eum ut haereticum condamnaverunt. Caesar Baronius haeresem Honorii contra apologeticum Bellarmini demonstravit et suas argumentationes ad Pium IX portaverunt theologi contrarii dogma infallibilitatis papalis.
Nexus externus Recensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad Honorius I (papa) spectant. |
Notae Recensere
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |