Caesar Baronius

cardinalis, rerum gestarum scriptor ecclesiasticus

Caesar Baronius,[1] Italiane Cesare Baronio, (nobili genere natus Sorae die 30 Augusti 1538; obiit Romae die 30 Iunii 1607) fuit religiosus Italus, cardinalis ac inter alios propter recognitionem Martyrologii Romani et opus Annales ecclesiastici praeclarus historicus. Sententia eius erat: Pax et Oboedientia

Wikidata Caesar Baronius
Res apud Vicidata repertae:
Caesar Baronius: imago
Caesar Baronius: imago
Nativitas: October 1538; Sora
Obitus: 30 Iunii 1607; Roma

Memoria

Sepultura: Santa Maria in Vallicella
venerabilis (feriae die )
Vexillum generale cardinalis
Caesar Baronius
Cardinalis Ecclesiae Catholicae Romanae
Protonotarius apostolicus
Natus 30 Augusti 1538
presbyter ordinatus 27 Maii 1564
episcopus consacratus 19 Aprilis 1962
Cardinalis promulgatus 5 Iunii 1596
a papa Clemente VIII

Verum nomen eius Barone erat, quod Latine Baronius translatus est. Caesar Baronius studuit Verulis, Neapoli et Romae, ubi doctor Iurisprudentiae factus est. Baronius inter primos Sancti Philippi Neri discipulos fuit. Oratorii congregationem ab illo conditam ingressus anno 1593 praepositus (et successor Philippi Neri) electus est.

Caesar Baronius die 27 Maii 1564 presbyter ordinatus, anno 1595 Protonotarius apostolicus factus, die 5 Iunii 1596 a papa Clemente VIII cardinalis creatus est.

Anno 1605 Baronius interfuit duobus conclavibus, quae papam Leonem XI et papam Paulum V eligerunt. Baronius ipse numero sententiarum vicerat, sed cum se indignum esse pertinaciter affirmaverit, alii cardinales electi sunt.

Die XII Ianuarii anno 1745 papa Benedictus XIV Baronium venerabilem nominavit.

Nexus interni

Bibliographia

recensere
  • Angelo Giuseppe Roncalli, Il cardinale Cesare Baronio. Nel terzo centenario della sua morte, Modiciae 1908 (III ed. Edizioni di Storia e letteratura, Romae, 1961)