Siphnos

Siphnos^[1] (Graece Σίφνος) est insula a Paro ad occidentem versa, in catena insularum Cycladum numerata. Usque ad annum 2010 nomo vel praefecturae Cycladibus attributa nunc demus Callicratis est ad regionem Aegaei Australis pertinens.

Area insulae est fere 74 km², longitudo 15 km, latitudo usque ad 7.5 km. Summus mons est Propheta Elias 682 m. Monasterium summo in monte situm a saeculo undevicesimo relictum est.

Historia

Siphnum iam Aetate Aenea inhabitatam fuisse variis repertis attestatum est. Auro argentoque obtinendo insula antiquitate dives facta est. Incolae Delphis etiam thesaurum notabilem circa 530 a.C.n. exstruere potuerunt^[2]. Illis metallis exhaustis insula ad paupertatem redacta est. Salaminiae pugnae cum Atheniensibus interfuerunt Siphnii^[3] (480 a.C.n.) et post bellum Delio Foederi accesserunt.

De vestigiis archaeologicis

Praeter duas arces Mycenaeas inter XIV et XII saeculum a.C.n. munitas archaeologi non minus quam 76 turres inter sextum et tertium saeculum a.C.n. erectas in hac insula numerant, quae non tantum ad oram tuendam adversus piraticas incursiones destinabantur sed etiam, ut videtur, ad signa inter se per lampades mittenda^[4]. Item in parvo vico Castro ubi olim fuit insulae caput Asty nonnulla vestigia antiqua conspiciuntur.

Siphnos hodierna

Siphno his diebus circiter 2600 incolae sunt, quorum fere 1000 vicos concretos Apollonia et Artemonas inhabitant. 200 incolae in portu Camarae vivunt, ex quo semper pontones ad Piraeum et insulas vicinas vehuntur.

100 metra super arduum litus orientale olim locus medius nomine Castrum situm est. Castrum est locus munitus (quos locos Byzantini "Castrum" nominaverunt), cuius moenia a muris domuum circulo aedificatorum formantur.

Insula pro Cycladibus admodum viridis est. Agricultura, imprimis olearum vinique cultus, etiamnunc magni momenti est. Praeterea iam ab antiquitate ars figlina exercetur. Metalla non iam obtinentur, periegesis autem nuper accrescit.

Incolae notabiles

Diphilus Siphnius, medicus Graecus antiquus

Notae

↑ Plinius Maior IV.66 ː Siphnus, ante Meropia et Acis appellata... et XXXVI.159.
↑ Herodotus, Thalia 57-58. Pausanias, Descriptio Graeciae X.11.2
↑ Herodotus VIII.46 et 48.
↑ L'archéologue 2019, 150 (Iun./Iul./Aug.) ː 38-43

Bibliographia

J. Theodore Bent, The Cyclades, or Life Among the Insular Greeks (Londinii: Longmans Green, 1885) pp. 21-40 (Anglice)

Nexus externi

Situs officialis (Neograece, Anglice)

Demi regionis Aegaei Australis


Agathonesium • Amorgos • Anaphe • Andros • Antiparos • Astypalaea • Calymnos • Carpathos • Casos • Cea • Chalce • Cimolos • Cos • Cythnos • Ios • Leros • Lipsi • Megiste • Melos • Myconos • Naxos • Nisyros • Paros • Patmos • Pholegandros • Rhodos • Seriphos • Sicinos • Siphnos • Syme • Syros • Telos • Tenos • Thera

[1] Plinius Maior IV.66 ː Siphnus, ante Meropia et Acis appellata... et XXXVI.159.

[2] Herodotus, Thalia 57-58. Pausanias, Descriptio Graeciae X.11.2

[3] Herodotus VIII.46 et 48.

[4] L'archéologue 2019, 150 (Iun./Iul./Aug.) ː 38-43

[1]

[2]

[3]

[4]