Sena Iulia

Italiae municipium

Vide etiam paginam discretivam: Sena (discretiva)

Wikidata Sena Iulia
Res apud Vicidata repertae:
Sena Iulia: insigne
Civitas: Italia
Locus: 43°19′6″N 11°19′53″E
Numerus incolarum: 53 901
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Siena

Gestio

Procuratio superior: Provincia Senensis

Geographia

Superficies: 118.53 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Axianum, Castrum Novum Berardinga, Mons Ronis, Sufficulum, Mons Regionis

Coniunctiones urbium

Tabula aut despectus

Sena Iulia: situs

Sena Iulia[1][2][3] vel simpliciter Sena[4][3][5] (-ae, f.) (etiam: Saena Iulia[6], Saena[3]; alia nomina: Senae[3][7] -arum, Colonia Senensis[3], Senensium civitas[3], Senis[3], Sienis[3]) (Italiane: Siena) est Urbs Italiae et municipium, circiter 53 772 incolarum, in Regione Tuscia et in Italia Media sita atque caput Provinciae Senensis. Urbani Senenses[3][4][8] vel Saenenses appellantur.

Piazza del Campo, forum magnum Senae Iuliae
Conspectus urbis

InsigniaRecensere

GeographiaRecensere

Sena Iulia in Italia media sita est.

HistoriaRecensere

Haec urbs fuit statio in via Francigena, quae in Aevo Medio peregrinos Romam duxit. In itinerario Sigerici, Sena Iulia, cum nomine Seocine submansio XV fuit.

Clari civesRecensere

Senae Iuliae nati sunt, sed aliae praeclarae incolae hac in civitate vixerunt.

Urbis administratioRecensere

A die 10 Iunii 2013 praefectus urbis est Bruno Valentini Factionis Democraticae.

Aedificia egregiaRecensere

 
Organum tubulatum-Organum Ecclesiae Sanctissimae Annuntiationis

Ecclesia Catholica RomanaRecensere

Sena Iulia, cum Colle et Monte Ilcino, sedes episcopalis metropolitana est; nomen Archidioecesis Senensis-Collensis-Ilcinensis.

ScholaeRecensere

FestaRecensere

 
Senae Iuliae Certamen

Regiones Senae Iuliae clarae sunt quia bis in anno (die 2 Iulii et 16 Augusti) equum certamen (Italiane Il Palio) pugnant. Regio Aquila viginti quattor certamina (Palio di Siena) vicit.

Fractiones, vici et loci in municipioRecensere

Vici urbaniRecensere

Antique etiam aliae regiones erant, quae anno 1729 cum praesentibus contributae sunt:

  • Gallus cum Noctua, Ansere, et Silva contributa.
  • Leo cum Hystrice contributa.
  • Ursus cum Noctua contributa.
  • Quercus cum Cochlea contributa.
  • Spadaforte cum Leocorno et Turri contributa.
  • Vipera cum Torri contributa.

FractionesRecensere

LociRecensere

  • Abbadia,
  • Agazzara,
  • Agostoli,
  • Ascarello,
  • Bolgione,
  • Bucciano,
  • Casa Vannini,
  • Casciano,
  • Casone,
  • Castagno,
  • Colle Malamerenda,
  • Colombaiolo,
  • Colonia Santa Regina
  • Coroncina,
  • Costalpino,
  • Doglia,
  • Ferraiolo,
  • Ferratore,
  • Ficareto,
  • Fogliano Grosso,
  • Ginestreto,
  • La Bicocca,
  • Le Coste,
  • Le Querce,
  • Le Scotte,
  • Le Tolfe,
  • Lecceto Eremo,
  • Leccio,
  • Malafrasca,
  • Montalbuccio,
  • Montechiaro,
  • Monteliscai,
  • Peruzzo,
  • Pieve a Bozzone,
  • Poderuccio,
  • Poggio alle Rose,
  • Ponte a Tressa,
  • Ponte al Bozzone,
  • Presciano,
  • Ruffolo,
  • San Miniato,
  • San Dalmazio,
  • San Rocco a Pilli,
  • Santa Regina,
  • Selvaccia,
  • Tognazza,
  • Toiano,
  • Val di Pugna,
  • Vico d'Arbia,
  • Volte Alte.

Municipia finitimaRecensere

NotaeRecensere

  1. Storia della Toscana: compilata ed in sette epoche distribuita. Epoca 3. dall'anno 280 av. G. Cr. al 569 dopo G. Cr. - dei tempi Romani, Volume 3 - Francesco Inghirami, Poligrafia Fiesolana, 1841 - 409 pagine
  2. Tabula Peutingeriana
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 3.8 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
  4. 4.0 4.1 Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).
  5. Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
  6. "Saena" in Konrat Ziegler, Walther Sontheimer, edd. Der kleine Pauly: Lexikon der Antike (Monaci: Artemis, 1975; DTV, 1979), ubi citatur "Σαίνα", Ptolemaeus, Geographia 3.1.49
  7. Storia della Toscana: compilata ed in sette epoche distribuita. Epoca 3. dall'anno 280 av. G. Cr. al 569 dopo G. Cr. - dei tempi Romani, Volume 3 - Francesco Inghirami, Poligrafia Fiesolana, 1841 - 409 pagine
  8. Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini

Nexus interni

Nexus externiRecensere

  Vicimedia Communia plura habent quae ad Senam Iuliam spectant.
  Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!
Capita provinciarum metropoleonque Italiae

Abellinum • Aesernia • Agrigentum • Alexandria Statiellorum • Ancona • Andria • Aquila • Ariminum • Aristianis • Arretium • Asculum Picenum • Aternum • Augusta Taurinorum • Baretium • Barium • Barolum • Bauzanum • Bellunum • Beneventum • Bergomum • Bononia • Brixia • Brundisium • Bugella • Caesena • Campus Bassus • Caralis • Carbonia • Carraria • Caserta • Catacium • Catana • Comum • Consentia • Cremona • Croton • Cuneum • Drepanum • Ecclesiae • Ferraria • Firmum Picenum • Florentia • Forum Livii • Fovea • Frusino • Genua • Goritia • Grossetum • Hasta Pompeia • Henna • Imperia • Interamna Nahars • Interamna Praetutia • Labro • Lanusei • Latina • Laus Nova • Leucum • Luca • Lupiae • Macerata • Mantua • Massa • Mathera • Mediolanum • Messana • Modicia • Mutina • Neapolis • Nissa • Novaria • Nugor • Olbia • Panormus • Papia • Parma • Patavium • Perusia • Pisae • Pisaurum • Pistorium • Placentia • Portus Ilii • Portus Naonis • Potentia • Pratum • Ragusia • Ravenna • Reate • Regium • Regium Lepidi • Rodigium • Roma • Salernum • Sassaris • Savo • Sena Iulia • Spedia • Sullurium • Sundrium • Syracusae • Tarentum • Tarvisium • Teate • Templum • Tergeste • Tridentum • Turenum • Urbinum • Utinum • Venetiae • Verbania • Vercellae • Verona • Vibo Valentia • Vicetia • Villaxidrum • Viterbium