Portus Naonis
Italiae municipium
Portus Naonis[1][2] (alia nomina: Pons Naonis[2], Naonis villa[2]) (Italiane: Pordenone) est Urbs Italiae et municipium, circiter 51 630 incolarum, in Regione Foro Iulii-Venetia Iulia situm et caput homonymae provinciae. Urbani Portusnaonenses[2][3][4] appellantur.
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°57′45″N 12°39′23″E
Numerus incolarum: 51 725
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Pordenone
Locus: 45°57′45″N 12°39′23″E
Numerus incolarum: 51 725
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Pordenone
Gestio
Procuratio superior: regional decentralization entity of Pordenone
Geographia
Superficies: 38.21 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Curtis Naonis, Flumen, Paselanum, Castrum de Porcileis, Prata di Pordenone, Fanum Sancti Quirini, Zaupola, Attianum, Roboretum ad Planum
Territoria finitima: Curtis Naonis, Flumen, Paselanum, Castrum de Porcileis, Prata di Pordenone, Fanum Sancti Quirini, Zaupola, Attianum, Roboretum ad Planum
Tabula aut despectus
Historia
recensereAb anno 1537 usque ad annum 1797 Portus Naonis ad Rem Publicam Venetiae pertinuit.
Ecclesia Catholica Romana
recenserePortus Naonis, cum Iulia Concordia (VE), sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae est. Nomen sedis episcopalis Dioecesis Concordiensis-Portus Naonis est.
Incolae notabiles
recensere- Odoricus de Portu Naonis, peregrinator, hic saeculo XIII natus
Vici et loci in municipio Portūs Naonis
recensereMunicipia finitima
recensereNexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Portum Naonis spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium Municipii Portusnaonensis in Provincia Portusnaonensi.
-
Municipium.
-
Via Victorius Emmanuel II.
Capita provinciarum metropoleonque Italiae
Notae
recensere- ↑ Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}, pp. 162, 269
- ↑ Ricerche storico-critico-scientifiche sulle origini: Tipografia del secolo XV. Volume unico Giacinto Amati, Coi tioi di G. Pirotta, 1830
- ↑ Memorie trevigiane sulla tipografia del secolo 15. per servire alla storia letteraria e delle belle arti d'Italia Domenico Maria Federici, presso Francesco Andreola, 1805 - 206 pagine