Interamna Praetutia
Interamna Praetutia,[1] seu Aprutium,[1] seu Teramum[1] (Italiane Teramo, sermone Aprutiensi Tèreme) est urbs Italiae et municipium, circiter 55 000 incolarum, in regione Aprutio situm et caput Provinciae Interamnanae Praetutiorum.
Locus: 42°39′32″N 13°42′14″E
Numerus incolarum: 51 548
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Nomen officiale: Teramo
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Baxianum, Bellantes, Camplum, Canzanum, Castrum Superius, Cermineanus, Montorium, Pinna Sancti Andreae, Turricella, Cortinum
Coniunctiones urbium
Tabula aut despectus
Nomina Latina urbis
recensereMulta nomina huius urbis inveniuntur: Interamnium[2][3] seu Interamna[4] (-ae, f.) seu Interamnia[5][6] (-ium, n. pl.) nuncupatur at, ut Interamnia alia discernantur, de populo incolarum etiam dicta est. Praetutii seu Praetuttii fuerunt populus, ita Interamnium Praetutiorum,[7] Interamna Praetuttiorum,[8] Interamnia Praetutianorum, Interamnium Praetuttianorum, Interamna Praetutia, Interamnia Praetuttia, Interamnium Praetutianum, Interamna Praetuttiana et nomina alia inveniuntur.
In aetate antiqua nomina urbis fuerunt[9]: Interamna Praetutia vel Interamna -ae (alia nomina: Interamna Praetutiorum, Interamna Praetutiana, Interamna Palaestina Piceni, Interamnia -ae, Interamnia Praetutia, Interamnia Praetutiorum, Interamnia Praetutiorum, Interamnium -ii, Interamnium Praetutiorum, Interamnis -is) etiam: Aprutium -ii.
In Medio et Novo Aevis[9]: Castrum Aprutiense[10], Teramne -is, Teranne civitas, Theramum -i ac Teramum -i.
Nunc Teramum -i[11][12] nuncupatur.
Nomina latina incolarum[9][13][14]: Interamnani, Interamnates, Aprutienses, Aprutinenses, Aprutini, Theramenses, Teramenses.
Geographia
recensereInteramna Praetuutia in Aprutii parte septemtrionale collocata est, in “Val Tordino”, in collium loco sub Fiscelli Montis pendicibus, quae ad lito versus cum magnā viriditate vinetis olivetisque discendit.
Urbes in Batini fluvii et Vezzolae concorso cooritur qui eius centrum historicum circumcidunt.
Interamna Praetutiae territorium in septemtrionem Camplum et Bellante adiacet, in oriente Canzano adiacet, in meridie Cermineano, Pinnā Sancti Andreae, Baxiano et Montorio ad Vomanum adiacet, in occidente Cortino et Torricellā Sicurā adiacet.
Origo nominis
recensereFenicis origo nominis Petrut fuit, qui “altus locus aquis circumdatus” sonat. Ille Praetut factus est a quo postea Praetutium et Ager Praetutiaus oriuntur ut territorium designetur.
Romani “Interamnia Urbs” nominaverunt, et Praetutium, Praetutiorum simpliciter Praetutiave dicta est ut Interamnā Naharte, Interamnā Linerate (alterā Interamnā Praetutiā quae invasionibus barbaricis exoleverit) et Interamnā Frentanorum distingueretur. In divisione territoriorum ab Augusto imperatore fota, Interamna Praetutia in V Regione, dicta Picenum, comprehensa est.
Medio aevo ab Praetutio Aprutium oritur quod in documentis VI p.C.n. saeculo apparuerat et quod, per breve tempus usque ad XII p.C.n. saeculo fere et urbem et Castrum Aprutiense et territorium circumiectum comprehendit qui extentus est per toto Aprutio.
Interamnia nomen autem mutavit in Interamne, Teramne et Interamnium, Teramnium et denique, II a.C.n. saeculo Teramum.
Ergo coniectura moltorum rerum scriptorum quae dicit nomen regioni ab Aprutio oriri certa est, atque propter auctoritate eiusdem comitatus, confirmata in Catalogo Baronum, amplitudine.
Coniectura quae dicit nomen Interamnae Praetutiae, Teramum, a thermae oriri vera non est, cum magnae thermae vero existerunt in multis locis urbis.
Historia
recensere«- Roberto Grandini: Nunc mihi dicite, quando haec nostra patria principium et urbis formam habuit.
- Giulio de' Fabricii: G Abhinc dicere poteo me ab viris prudentibus et sapientibus audivi, hanc urbem magis antiquam quam Romam esse, et quam Troianos, qui advenerunt cum Antenore postquam aedificatur, sed authenticā scripturā hoc non demonstrare potuerunt, et ego promisi me facta narrare, quae non demonstrari possunt, idcirco patior eos parlare.»[15]
Tempus Italicus et Romanus
recensereUrbs, abhinc habitata in aetatibus maxime antiquae, centrus praecipuus Praetutii erat. Infra a consule Romano Manio Curio Dentato in 290 a.C.n. (5 annis post quam Pugna Sentini conclusisse) et municipium facta est.
Bello sociali intererat (91-88 a.C.n.) et dictator Lucius Cornelius Silla propter hoc municipii titulo privavit qui dictator Gaius Iulius hui restituit.
Pretutii caput inserta a imperatore Gaio Iulio Caesare Octaviano Augusto est in V regione: Picenum. In principato tempus magnā prosperitate habuit, costructione templorum, thermae et theatrorum testatum (ubi Hadrianus imperator erat).
Tempus mediae aetatis
recensereVastata et adaequata solo ab Visigotis 410° anno, urbs 568° anno iterum condita est, postea ab Longobardi capta est, qua re ante in Marchisatum Firmanum, deinde in Ducatum Spoletanum iniit. Interea liber comitatus, dictus “Contea Aprutium”, excrevit, serviens Regno Neapolitano, sed auctoritatas in territorium eius ei erat (praeter Ducatum Hadrianum). 1140° in Regnum Siciliae ultra Pharum sub Ruggero iniit, et dehinc facta est “Porta Regni” Regni Neapolitani.
Ab Normannis et Apuliae ducibus rixata, Interamna Praetutia anno 1155° paene deleta est, sed denuo revaluit et, episcoporum ductu, saluti tempori fructa est, ab aedificatione Sanctae Mariae caelo receptae cathedralis testatum. Enim cathedralis Sancta Maria in Aprutiensis depopulatione Normanna deleta est, sicut Sacra Turris Usta deleta est, quae illud nomen ad magnum incendium cepit. Urbs ab 1202° annum usque ad 1292° tempus prosperius degit, et moenia amplificata sunt atque ecclesiae aedificatae sunt, Sancti Antonii ecclesia e quibus commemorantur. Anno 1233° Fidericus II Sveviensis in nascenti Iustitiarato Aprutii apud Sulmonam hanc in parte Apriutio citra flumen Piscariae includens.
- Dicione Angionorum, fulgoris tempus Interamnae Praetutiae fuit; Aprutiensis dioecesis domini, Rainaldus Acquaviva, Nicolaus degli Arcioni (anno 1317°), Stephanus da Teramo (anno 1335°) ac Petrus di Valle (anno 1366) urbem reficerunt, in quā castelli vacique aedificati sunt et, beneficiis qui ab dynastis concessa sunt, ecclesiae, monasterii, atque aulae aedificati sunt. Potius quam habitationes privatas, magistratis civesque aedificia publica, civica ac sacra curaverunt;
- Anno 1309° Sancti Antonii turris aedificatio fuit;
- Ab annum 1323°, bene meritus cives, Bartholomaeus di Zalfone, valetudinarium reficiebat et amplificabat, quod “Sancti Antonii Abbatis” dictum fuit.
lari cives
recensereNati
recensereMortui
recensere- Gabriella Nardini
Ecclesia Catholica Romana
recensereInteramnium Praetutiorum cum Hatria urbe est sedes episcopalis Ecclesiae Catholicae Romanae. Nomen sedis episcopalis Dioecesis Aprutina[16] vel Dioecesis Teramensis-Hatriensis / Atriensis[17] est.
Fractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensereBivio Miano, Cannelli, Caprafico, Casette, Castagneto, Castrogno, Cavuccio, Cerreto, Chiareto, Colle Caruno, Colle Marino, Colleminuccio, Colle Santa Maria, Forcella, Frondarola, Frunti (paese abbandonato), Galeotti, Garrano Alto, Garrano Basso, La torre, Magnanella, Miano, Monticelli, Nepezzano, Orciano, Pantaneto, Piano d'Accio, Poggio Cono, Poggio San Vittorino, Ponte Vezzola, Ponzano, Putignano, Rapino, Rocciano, Rupo, Saccoccia, San Nicolò a Tordino, San Pietro ad Lacum, Sant'Atto, Sant'Egidio, Sardinara, Scapriano, Sciusciano, Secciola, Sorrenti, Sparazzano, Spiano, Tofo Sant'Eleuterio, Torre Palomba, Travazzano, Valle San Giovanni, Valle Soprana, Varano, Villa Butteri, Villa Falchini, Villa Gesso, Villa Pompetti, Villa Ripa, Villa Romita, Villa Rossi, Villa Schiavoni, Villa Stanghieri, Villa Taraschi, Villa Tordinia, Villa Turri-Ferretti, Villa Viola, Villa Vomano.
Municipia finitima
recensereNotae
recensere- ↑ 1.0 1.1 1.2 Vide infra de urbis nominibus.
- ↑ Campanini-Carboni : Vocabolario latino-italiano italiano-latino (1961)
- ↑ Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).
- ↑ Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).
- ↑ Dizionario geografico-istorico-fisico del regno di Napoli, composto dall'Abate Francesco sacco - Di Francesco Sacco
- ↑ Iohannes Iacobus Hofmannus, Lexicon universale (1698) ~
- ↑ Lapsus in citando: Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs namedAGI
- ↑ Rivista di studi classici, Volume 23,Edizioni 1-2. Edizioni Ruata. 1975
- ↑ 9.0 9.1 9.2 Lapsus in citando: Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs namedgraesse
- ↑
- ↑ Lapsus in citando: Invalid
<ref>
tag; no text was provided for refs namedASI
- ↑ Dizionario geografico-istorico-fisico del regno di Napoli, composto dall'Abate Francesco sacco - Di Francesco Sacco
- ↑ www.catholic-hierarchy.org
- ↑ Dell'Interamnia Pretuzia memorie di Gio. Bernardino Delfico presidente della Societa di Agricoltura della provincia di Teramo ... cui si aggiungono le Osservazioni di Orazio Delfico su di una piccola parte degli Appennini della detta provincia - Giovanni Bernardino Delfico, nella Stamperia Reale, 1812 - 151 pagine
- ↑ Mutio De Mutij, Della storia di Teramo dialoghi sette, Interamna Praetutia, 1893, sed in scriptum 1596, Dialogo Primo inter Roberto Grandini et Giulio De Fabricj, p.13
- ↑ www.catholic-hierarchy.org
- ↑ www.catholic-hierarchy.org
Lapsus in citando: <ref>
tag with name "fons-nominis-desideratus" defined in <references>
is not used in prior text.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Interamnium Praetutiorum spectant. |
Situs geographici et historici: Locus: 42°39′32″N 13°42′14″E • OpenStreetMap • GeoNames • Facebook Places • Digital Atlas of the Roman Empire • Pleiades • Treccani |