Litterae Austriae sunt litterae in Austria plerumque, sed non solum Theodisce conscriptae. Nonnulli eruditi de litteris Austriae sensu stricto ex anno 1806 dicunt, cum Franciscus II Sacrum Romanum Imperium aboleret et Imperium Austriacum constitueret. Definitio sensu laxiore omnia litterarum opera in terra Austriae hodiernae historiaeque amplectitur, praecipue auctorum Theodisce scribentium. Ergo, historiae litterarum Austriacarum a Herberto Zeman et Fritz Petro Knapp septimis voluminibus edita est titulus Geschichte der Literatur in Österreich ('Historia litterarum in Austria'). Quae litterae generatim haberi possunt arte conexae cum aliis litteris Theodiscis, ac fines litterarum Germaniae et litterarum Austriae penetrabiles videntur ob multiplices culturae artisque permutationes.

Franciscus Kafka.
Adalbertus Stifter.
Georgius Trakl.

Ex saeculo undevicensimo, nonnulli ex auctoribus litterarum hodiernarum maximi momenti in Austria orti sunt. Quod imperium et regnum fuit patria Adalberti Stifter, Arthuri Schnitzler, Francisci Werfel, Stephani Zweig, Francisci Kafka, Thomae Bernhard, Iosephi Roth, et Robert Musil scriptorum mythistoriarum fabularumque brevium, ac Georgii Trakl, Rosae Ausländer, Francisci Grillparzer, Rainerii Mariae Rilke, et Pauli Celan poetarum. Clarissimi scriptores scaenici et mythistoriarum hodierni sunt Elfrieda Jelinek et Petrus Handke, clarissimi commentatores Robertus Menasse et Carolus Marcus Gauß. Alii auctores saeculi vicensimi maximi momenti fuerunt Theodorus Fontane, Gustavus Freytag, Hermannus Hesse, *Paulus Heyse, Nicolaus Lenau, Thomas Mann, Johann Nepomuk Nestroy, Ferdinandus Raimund, Petrus Rosegger, Theodorus Storm.

Praemium Nobelianum Litterarum

recensere

Anno 1981, Elias Canetti (1905–1994) Praemium Nobelianum Litterarum accepit. Cum in Bulgaria natus esset, diu Vindobonae degebat, praecipue inter bella mundana, et omnia ex suis operibus ibi Theodisce composuit. Postquam in exsilium Londinii missus est, civis Britannicus factus est. Ultimis vitae annis Turici in Helvetia habitabat. Eius opera maximi momenti sunt Auto-da-Fe mythistoria, Crowds and Power commentarius, et diarium amplum, cuius tria memoriarum volumina mores et ingenia societatis Austriacae usque ad secundum bellum mundanum commotum penitus perspecta habent, atque auctoris amicos familiaresque intra scaenam litterarum insigniter describunt.

 
Elfrieda Jelinek.
 
Christophorus Ransmayr Photographema: Johannes Cizek.
 
Thomas Glavinic scriptor in festo HeadRead (2012).
 
Michael Köhlmeier scriptor Olomucii clare legit (2009).
 
Wolf Haas scriptor in o-töne [sic] festo litterarum Vindobonae clare legit (2009).
 
Henricus von dem Tuerlîn: Diu Crône. Heidelberg, UB, cpg 374, 1r.

Anno 2004, Elfrieda Jelinek (nata 1946) Praemium Nobelianum Litterarum accepit ob eius "musicum vocum contravocumque flumen in mythistoriis ludisque scaenicis quae absurditatem tritorum societatis vocabulorum ac potestatem subigentem inusitato fervore linguistico exhibent."[1] Vindobonae et Monaci commorari solet. Inter eius opera sunt The Piano Teacher, Lust ('Libido'), et Die Kinder der Toten ('Liberi mortuorum') mythistoriae atque Clara S., Burgtheater, et Bambiland ludi scaenici. Annis autem 1960 se poesi fabulisque brevibus dedere coepit.

Auctores hodierni

recensere

Libri, magazinae, lectiones publicae, et praemia litterarum vitas et opera multorum scriptorum divulgant, inter quos scriptores mythistoriarum, scriptores scaenici, commentatores, et poetae, sicut Reinholdus Aumaier, Zedenka Becker, Adelhaida Dahimène, Dimitré Dinew, Martinus Dragosits, Nicolaus Ebner, Guntherus Eichberger, Olga Flor, Karin Geyer, Thomas Glavinic, Constantinus Göttfert, Egyd Gstättner, Wolf Haas, Nicolaus Händl, Ludovicus Laher, Gabriel Loidolt, Wolfgang Kauer, Daniel Kehlmann, Michael Köhlmeier, Melamar, Wolfgang Pollanz, Doron Rabinovici, Gudrun Seidenauer, Linda Stift, Vladimirus Vertlib, Christina Werner, Petrus Paulus Wiplinger. Qui auctores sua opera plerumque non solum in Austria, sed etiam in Germania et Helvetia proferunt.

Nexus interni

  1. Anglice "musical flow of voices and counter-voices in novels and plays that, with extraordinary linguistic zeal, reveal the absurdity of society's clichés and their subjugating power."

Bibliographia

recensere
  • Heer, Friedrich. (1981), (1996), 2001. Der Kampf um die österreichische Identität. Ed. 3a. Vindobonae: Böhlau Verlag. ISBN 3-205-99333-0.
  • Herz-Kestranek, Miguel, Konstantin Kaiser, et Daniela Strigl, eds. 2007. In welcher Sprache träumen Sie? Österreichische Exillyrik. Vindobonae: Verlag der Theodor Kramer Gesellschaft. ISBN 978-3-901602-25-2.
  • Zeman, Herbert, et Fritz P. Knapp, eds. Geschichte der Literatur in Österreich. 7 vol. Vindobonae: Akademische Druck- und Verlagsanstalt 1994ff. Vol. 1: ISBN 978-3-201-01611-7, vol. 2: ISBN 978-3-201-01721-3 et SBN 978-3-201-01812-8, vol. 7: ISBN 978-3-201-01687-2.
  • Zeyringer, Klaus. 2001. Österreichische Literatur seit 1945. Innsbruck: Haymon Verlag. ISBN 978-3-85218-379-4.
  • Žmegač, Viktor, eds. 2004. Kleine Geschichte der deutschen Literatur: Von den Anfängen bis zur Gegenwart. Wiesbaden: Marix. ISBN 3-937715-24-X.

Nexus externi

recensere