Habitatio[1][2] est regio oecologica vel ambitalis? quam certa animalium, plantarum, vel aliorum organismorum species habitat.[3][4] Ea est circumiectus naturalis quo organismus crescit, vel circumiectus physicus qui copiam speciei circumdans movet, et quo species utitur.

Habitationes fractae elephantium generis Loxodontae.
Tabula distributionis aream geographicam et locos generationis avis Lari marini monstrat.

Nexus interni

  1. "Habitatio . . . place of growth; usually the place of growth is associated with the verb cresco 'grow' or habito 'have possession of, inhabit, dwell."—William T. Stearn, Botanical Latin, ed. 3a (Newton Abbott, Londonii, North Pomfret: David & Charles, 1983), p. 438.
  2. Vocabulum aliquando cum vocabulo biochora confusum.
  3. C. I. Dickinson, British Seaweeds (The Kew Series, 1963).
  4. M. Abercrombie, C. J. Hickman, et M. L. Johnson, A Dictionary of Biology (Londinii: Penguin Reference Books, 1966).
 

Verba quae insequuntur vicificanda sunt ut rationibus qualitatis et Latinitatis propositis obtemperent. Quaesumus ut paginam emendes.

Nexus externi

recensere
 
Terra

Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes!

 
oecolodia

Haec stipula ad oecologiam spectat. Amplifica, si potes!