Realismus (artes)
Realismus in artibus est conatus ad repraesentandas res veraciter, sine elementis facticiis et consuetudines artisticas et elementa exotica, supernaturalia, non verisimilia vitans. Realismus in artibus multis temporibus obtinuit, et plerumque exercitationes technicasque rationes comprehendit, modos statos evitans. In artibus oculorum, realismus fallax est accurata formarum vitae, scaenographiae, singulorumque lucis et coloris depictio. Realistica artis opera res deformes vel sordidas exprimere possunt, sicut opera realismi socialis, regionalismi, et realismi kitchen sink.

Fuerunt in artibus varii realismi motus, sicut verismus (genus operae), realismus litterarius, realismus theatricus, et cinema neorealistum Italicum. Motus artis realismi in pictura in Francia] decennio sub Rebus Novis anni 1848 ortus est.[1] Pictores realistici romanticismum spreverunt, motum qui in litteris et arte Francicis ex saeculo duodevicensimo exeunte dominabatur.
Antonio Rotta, The Hopeless Case, Walters Art Museum
Didacus Velázquez, Prandium Agricolarum, c. 1620
Adrianus Brouwer, Interior Pars Cauponae, c. 1630
Quiringh van Brekelenkam, Interior Pars Officinae Vestitoris, 1653
Iacomus Ceruti, Mulieres Opus Reticulatum Cervicalium Facientes, circa 1725
Ioannes Baptista Simon Chardin, Mulier Rapa Praeparans, circa 1738, Alte Pinakothek.[2]
Ioannes Baptista Greuze, Lotrix, 1761
Luca Fildes Eques, Viduus, 1876
Gulielmus Bell Scott Ferrum et Carbo, 1855–1860
Imagines FrancicaeRecensere
Gustavus Courbet, Qui Saxa Frangunt, 1849
Ioannes Franciscus Millet, Collectores, 1857
Honoratus Daumier, Scacatores, 1863
Ioannes Baptista Camillus Corot, Puella Legens, 1868
Imagines aliaeRecensere
Hilarion Pryanishnikov, Ioculatores Moscuae, 1865
Vladimirus Makovsky, Philanthropistae, 1874
Ilya Repin, Processio Religiosa in Provincia Kursk, 1880–83
Hubertus de Herkomer, Tempora Difficilia, 1885
Nexus interni
NotaeRecensere
- ↑ "Metropolitan Museum of Art". Metmuseum.org. 2 Iunii 2014.
- ↑ Chardin fuit praecursor motus realistici in pictura Francica: "Without realizing he was doing it, he rejected his own time and opened the door to modernity" (Rosenberg, citatus in Karen Wilkin, "The Splendid Chardin, New Criterion.
BibliographiaRecensere
- Baron, Christine, et Manfred Engel, eds. 2010. Realism/Anti-Realism in 20th-Century Literature. Rodopi. ISBN 9789042031159.
- Blunt Anthony. 1940, 1985. Artistic Theory in Italy, 1450-1600. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 0198810504.
- Dahlhaus, Carl. 1985. Realism in Nineteenth-Century Music. Conv. Mary Whittall. Cantabrigiae et Londinii, Novi Eboraci, New Rochelle, Melburni, Sydneiae: Cambridge University Press. ISBN 9780521261159, ISBN 9780521278416.
- Dahlhaus, Carl. 1989. Nineteenth-Century Music. Conv. J. Bradford Robinson. Berkeleiae, Angelopoliti, Londinii: University of California Press. ISBN 9780520076440.
- Frisch, Walter. 2005. German Modernism: Music and the Arts. Berkeleiae, Angelopoloti, Londinii: University of California Press. ISBN 9780520251489.
- Morris, Pam. 2003. Realism. Londinii: Routledge. ISBN 0415229383.
- Needham, Gerald. Naturalism. Grove Art Online. Oxford University Press.
- Raben, Hans. 2006. Bellori's Art: The Taste and Distaste of a Seventeenth-Century Art Critic in Rome. Simiolus: Netherlands Quarterly for the History of Art 32(2/3):126–146, Stichting voor Nederlandse Kunsthistorische Publicaties. JSTOR.
- Watt, Ian. 1957. The Rise of the Novel: Studies in Defoe, Richardson and Fielding. Berkeleiae: University of California Press.
- West, Shearer. 1996. The Bullfinch Guide to Art. Bloomsbury Publishing Plc. ISBN 082122137X.
Nexus externiRecensere
Vicimedia Communia plura habent quae ad realismum (artes) spectant. |
- De realismo litterario Americano, www.wsu.edu (Literary Movements)