Li Bai

Lǐ Bái (litteris Sinicis 李白^[1], 701–762), cognomento Taibai (Mandarinice 太白) et artis Qinglian Jushi (Mandarinice 青蓮居士), fuit poeta Sinicus, qui aetate domus Tang floruit. Locus nativitatis incertus manet, quibusdam in provincia Gansu quaerentibus, nonnullis in urbe ruinosa Suyab (Sui Ye) Kirgiziae hodiernae, ad Viam Sericariam iacente: ibi enim proavus in exsilium missus erat.

Ipse, primus habitus ex maximis poetis (alter Du Fu) Domus Tang, saepe aetatis aureae poesis Sinicae classicae appellatae, fuit poeta fecundus habilisque ad excogitandum, qui normas versificationis sui temporis extendit. Circa mille poemata exstantia ei tribuuntur,^[2] quorum triginta quattuor in Trecenta Poemata Tang anthologia populari comprehunduntur.

Quod ad vim et momentum historicum spectat, poesis Li Bai magni aestimatur ab eius tempore usque ad praesentem. Quae auctoritatem apud culturam Iaponicam et tantum Occidentalem per multa poemata conversa et adaptata attingit. Etiam celebratur poeta ob eius notiones Taoisticas et amorem potionum fortium.

Vinum

Verba poematis Li Bai "Solus lunae lumine potare," ordine classico, a summa ad imam, a dextra ad laevam partem.

Unum ex Li Bai notissimis poematibus est "Ex Ebrietate Die Verno Experrectus" (春日醉起言志).^[3]

春日醉起言志 *Ex Ebrietate Die Verno Experrectus*
Sinicis litteris	Sonus (Pinyin)	Latine translatum (prorsa oratione)	Latine translatum (Asclepiadeis minoribus)
處世若大夢胡爲勞其生所以終日醉頹然臥前楹覺來盼庭前一鳥花間鳴借問此何時春風語流鶯感之欲嘆息對酒還自傾浩歌待明月曲盡已忘情	chǔ shì ruò dà mèng hú wéi láo qí shēng suǒ yǐ zhōng rì zuì tuí rán wò qián yíng jué lái pàn tíng qián yī niǎo huā jiān míng jiè wèn cǐ hé shí chūn fēng yǔ liú yīng gǎn zhī yù tàn xī duì jiǔ hái zì qīng hào gē dài míng yuè qǔ jìn yǐ wàng qíng	Vita in mundo nisi somnium magnum; quod per laborem curamve non corrumpam. Sic dicens, in diem temulentus eram, inermis in vestibulo prae ostio iacens. Experrectus, in pratulo horti connivi; solitaria inter flores canebat avis. Me rogavi num fuisset dies uvidus aut apricus; vernus mangiferae dicebat ventus avi. Per eius cantum commotus, mox suspirare coepi, etiam, quia vinum aderat, poculum implevi. Insane canens, ortum lunae exspectabam; carmine peracto, omnes deficiebant sensus.	Vita perpetuum nil nisi somnium dum sumpti specie praetereunt dies. Quid prodesse potest Sisyphius labor, quid curae? ut melius saepe mero frui, donec vestibulis aut foris accubes. Somno iam volucris me placida excitat sede florigera veris opes canens; ‘en age, hora quota est?’ inscitior rogo, sed tantum Zephyro blanda fugacibus pennatum gregibus verba placet dare. Haec dixi, subito corde meo tremens nunc et aequo animo dona benignius depromam veteri Bacchia dolio, aut ducam lepidum carmen ad auream Latonae filiam, dum mihi flebilis exactis numeris exciderit dolor.

Tres angustiae fluminis Caerulei

Shangyangtai (Ascendere ad Ambulationem Solarem), sola res calligraphica exstans manu Li Bai facta. Museum Palatii Pecini Sinarum.^[4]

Anno 756 Li Bai tres angustias fluminis Caerulei nave praetervectus est ubi hodie lacus molis ripas antiquas celat. De quo itinere carmen celeberrimum composuit:

早發白帝城 **Mane a Baidi discedens**
Sinicis litteris	Sonus (Pinyin)	Latine translatum (prorsa oratione)	Latine translatum (Elegia)
朝辭白帝彩雲間千里江陵一日還兩岸猿聲啼不住輕舟已過萬重山	zhāo cí bái dì cǎi yún jiān qiān lǐ jiāng líng yī rì huán liǎng àn yuán shēng tí bù zhù qīng zhōu yǐ guò wàn chóng shān	Mane ab urbe Baidi discedo nubibus obsessa: Uno die Jiangling longinquam attingam. Ripis ambabus simiarum neniae aërem implent: Navicula nostra iam cacumina mille praetervehitur.^[5]	Mane novo cincta nebulis ex urbe regressum dicent et patriam me rediisse die; simiolas cecinisse iocosas undique ripis, ardua dum lembo culmina praeteream.

Notae

↑ Pinyin Lǐ Bái; Jyutping Lei5 baak6; Pe̍h-ōe-jī Lí Pe̍k; Coreanice I baek; Iaponice Ri haku.
↑ Watson, 141.
↑ Vide poema in Anglicum conversum ab Arthuro Waley, Waking From Drunkenness on a Spring Day (1919).
↑ Charles Belbin, et T. R. Wang, Up To Sun Terrace by Li Bai: An Explication, Translation & History," Flashpoint Magazine: "Eruditi generaliter agnoscunt eum verum et solum rem calligraphicam exstans a Li Bai factam."
↑ Textus et versio anglica apud Vicifontem

Bibliographia

Vespertinae Veris Epulae in Horto Persicorum Pirorumque Florum, cum verbis a Li Bai compositis, tabula a Leng Mei saeculis septimo decimo exeunte vel duodevicensimo ineunte picta. Nationale Palatii Museum, Taipeii.

Beckwith, Christopher I. 2009. Empires of the Silk Road: A History of Central Eurasia from the Bronze Age to the Present. Princetoniae: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-13589-2.
Cooper, Arthur. 1973. Li Po and Tu Fu: Poems Selected and Translated with an Introduction and Notes. Penguin Classics. ISBN 9780140442724.
Eberhard, Wolfram. 2006. A history of China. 7 Februarii. EBook #17695, ISO-8859-1.
Edkins, Joseph. 1888. Li Tai-po as a Poet. The China Review 17(1) [1]. Ex [2], 19 Ianuarii 2011.
Eide, Elling O. 1973. On Li Po. In Perspectives on the T'ang, 367-403. Portu Novo et Londinii: Yale University Press.
Frankel, Hans H. 1978. The Flowering Plum and the Palace Lady. Portu Novo et Londinii: Yale University Press. ISBN 0-300-02242-5.
Hinton, David. 1998. The Selected Poems of Li Po. Anvil Press Poetry. ISBN 978-0-85646-291-7.
Hinton, David. 2008. Classical Chinese Poetry: An Anthology. Novi Eboraci: Farrar, Strauss, and Giroux. ISBN 0-374-10536-7, ISBN 978-0-374-10536-5.
Holyoak, Keith, interpr. 2007. Facing the Moon: Poems of Li Bai and Du Fu. Durham, N.H.: Oyster River Press. ISBN 978-1-882291-04-5.
Obata, Shigeyoshi. 1923. The Works of Li Po, the Chinese Poet. J. M. Dent & Co. ASIN B000KL7LXI.
Pound, Ezra. 1915. Cathay. Londinii: Elkin Mathews. ASIN B00085NWJI.
Schafer, Edward H. 1967. The Vermilion Bird: T'ang Images of the South. Berkeley: University of California Press. ISBN 0-520-05463-6.
Торопцев, C. A. 2009. Жизнеописание Ли Бо: Поэта и Небожителя. Moscuae.
Seth, Vikram, conv. 1992. Three Chinese Poets: Translations of Poems by Wang Wei, Li Bai, and Du Fu. Londinii: Faber & Faber. ISBN 0-571-16653-9.
Stimson, Hugh M. 1976. Fifty-five T'ang Poems. Far Eastern Publications: Yale University. ISBN 0-88710-026-0.
Varsano, Paula M. 2003. Tracking the Banished Immortal: The Poetry of Li Bo and its Critical Reception. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-2573-7.
Waley, Arthur. 1950. The poetry and career of Li Po. Novi Eboraci: MacMillan. ASIN B0006ASTS4.
Watson, Burton. 1971. Chinese Lyricism: Shih Poetry from the Second to the Twelfth Century. Novi Eboraci: Columbia University Press. ISBN 0231034644.
Weinberger, Eliot. 2004. The New Directions Anthology of Classical Chinese Poetry. Novi Eboraci: New Directions Publishing Corporation. ISBN 0811216055. Introductio, cum poematibus conversis a Gulielmo Carolo Williams, Ezra Pound, Kennethus Rexroth, Gary Snyder, et David Hinton.
Wu, John C. H. 1972. The Four Seasons of Tang Poetry. Rutland, Vermont: Charles E. Tuttle. ISBN 978-0-8048-0197-3.

Nexus externi

Poemata Latine conversa (a Maximo Scorsone, cf. de eorum origine Vates 4, 2012, p. 12)

Poemata Anglice conversa in interrete inventa:

"20 Li Bai poems," apud www.chinese-poems.com
"27 Recordings of 'Drinking Alone by Moonlight,'" apud librivox.org
"34 Li Bai poems,"^{[nexus deficit]} apud etext.lob.virginia.edu
"Complete text of Cathay," apud paintedricecakes.org
"Das Lied von der Erde: The Literary Changes," apud www.mahlerarchives.net
Li Bai Poems, apud www.baby-growths.com (Anglice)
Li Bai's poems at University of Michigan, apud www,cscs,umich.edu
"Li Bai: Poems," apud www.blackcatpoems.com (magna congeries, Anglice)
"Poems by Li Bai," apud poemsintranslation.blogspot.com
"John Thompson on Li Bai and the qin musical instrument," apud www.silkqin.com (de guqin)
"Profile," apud www.mountainsongs.net
Ex More Translations From The Chinese ab Arthuro Waley, 1919, apud www.gutenberg.org
"The works of Li Po, the Chinese poet, translated by Shigeyoshi Obata," apud books.google.com

[1] Pinyin Lǐ Bái; Jyutping Lei5 baak6; Pe̍h-ōe-jī Lí Pe̍k; Coreanice I baek; Iaponice Ri haku.

[Watson,_141-2] Watson, 141.

[3] Vide poema in Anglicum conversum ab Arthuro Waley, Waking From Drunkenness on a Spring Day (1919).

[mag-4] Charles Belbin, et T. R. Wang, Up To Sun Terrace by Li Bai: An Explication, Translation & History," Flashpoint Magazine: "Eruditi generaliter agnoscunt eum verum et solum rem calligraphicam exstans a Li Bai factam."

[5] Textus et versio anglica apud Vicifontem

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]