Flumen Caeruleum
Flumen Caeruleum[1] (Sinice 扬子江 Yángzǐ sed publice 长江 Cháng jiāng; Thibetice འབྲི་ཆུ་) est longissimum flumen in Asia, et longitudine tertium in orbe terrarum. Fluit 6418 chiliometrorum a montibus glacialibus in planitie Thibeti in Qinghai ad orientem versus trans Sinam meridio-occidentalem, mediam, et orientalem, antequam in Mare Sinense Orientale ad Sciamhaevum effluit. Id etiam est unum ex maximorum fluminum volumine emissionum in orbe terrarum. Quintam partem areae terrestris Rei Publicae Popularis Sinarum siccat, et eius pelvis fluviatilis est terra tertiae partis numeri civium.
Cum flumine Flavo, flumen Caeruleum est flumen maximi momenti in historia, cultura, et oeconomia Sinarum. Sua delta, locus magnopere prosper, usque ad 20 centesimas PDG Sinarum generat. Flumen, per pervaria oecosystemata fluens, ipsum est habitatio nonnullarum specierum endemicarum et periclitatarum, inter quas Alligator sinensis et Acipenser dabryanus. Homines flumine milia annorum usi sunt ad aquandum, inrigationem, sanitationem, transportationem, industriam, fines politiarum, bellum. Moles Trium Angustiarum in Flumine Caeruleo est maxima orbis terrarum statio hydroelectrica.[2][3]
Animalia feraRecensere
Ob commercium secundum flumen factum, periegesin, et pollutionem, Flumen Caeruleum est habitatio specierum saltem quattuor magnorum animalium maxime periclitatorum: Alligatoris sinensis, Neophocaenae phocaenoidis, Psephuri gladii, Lipotis vexilliferi (baiji). Hic est solus locus praeter Civitates Foederatas ubi species alligatoris et Psephuri sunt endemicae. Singulae Neophocaenae phocaenoides vivae anno 2010 numerati sunt mille exempla. Decembri 2006, Lipotes vexillifer declaratus est functionaliter exstinctus postquam amplus fluminis investigatio nulla indicia habitationis huius lipotidae in lucem protulerunt.[4] Anno autem 2007, magnum animal album in flumine inferiore conspectum et photographizatum ad tempus baiji creditum est.[5] Sed animali vivo post 2004 non iam viso, baiji functionaliter exstinctus in praesenti habetur.[6]
NotaeRecensere
- ↑ Studium Biblicum Franciscanum, Liber annuus / Studium Biblicum Franciscanum vol. 24 (1974) p. 87
- ↑ "Three Gorges Dam, China: Image of the Day". earthobservatory.nasa.gov
- ↑ De Mole Trium Angustiarum, apud InternationalRivers.org.
- ↑ "The Chinese river dolphin is functionally extinct". Baiji. 13 Decembris 2006.
- ↑ "River Dolphin Thought to be Extinct Spotted Again in China," apud ScienceMode.
- ↑ "Rare river dolphin 'now extinct,'" apud BBC News.
BibliographiaRecensere
- Carles, William Richard. 1898. The Yangtse Chiang. The Geographical Journal 12(3):225–240.
- Danielson, Eric N. 2004. Nanjing and the Lower Yangzi, From Past to Present, The New Yangzi River Trilogy, Vol. II. Singapore: Times Editions/Marshall Cavendish. ISBN 981-232-598-0.
- Danielson, Eric N. 2005. The Three Gorges and The Upper Yangzi, From Past to Present, The New Yangzi River Trilogy, Vol. III. Singapore: Times Editions/Marshall Cavendish. ISBN 981-232-599-9.
- Farovik, Tor. 2010. Jangtse: Strom des Lebens. Monaci: Piper Verlag. ISBN 978-3-89029-760-6.
- Grover, David H. 1992. American Merchant Ships on the Yangtze, 1920-1941. Wesport, Conn.: Praeger Publishers.
- Van Slyke, Lyman P. 1988. Yangtze: Nature, History, and the River. A Portable Stanford Book. ISBN 0-201-08894-0.
- Winchester, Simon. 1996. The River at the Center of the World: A Journey up the Yangtze & Back in Chinese Time. Holt, Henry & Company. ISBN 0-8050-3888-4. Anno 1997, ISBN 0-8050-5508-8. Anno 2004. St. Martins, ISBN 0-312-42337-3.
Nexus interni
Nexus externiRecensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad flumen Caeruleum spectant (Chang Jiang, Yangtze River). |
|
Situs geographici et historici: Locus: 33°26′39″N 90°56′10″E, 31°23′37″N 121°58′59″E • OpenStreetMap • GeoNames • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия • Encyclopædia Britannica |