Iuncus,[1] seu iunkus,[2] zuncus[3], iunca[4] est navigium Sinicum, quod nomen de voce Iavanica djong, Malaia adjong (nomen enim Sinicum vel 中国帆船 Zhōngguó fānchuán, vel 戎克船 róngkè chuán, sed djong ipsa fortasse a chuán, Minnane chun5). Id genus navigii primum effectum est regnante domu Han (220 a.C.n.200 p.C.n.), et per annos et mutationes factum est secundissimum totius historiae genus.

Iuncus saeculi 18, regnante domu Qing

Vide etiam paginam discretivam: Iunca (discretiva)

Notae recensere

  1. 1543 Francisci Xaverii Epistulae 3.10:
    "Exclusus isto concilio, applicuit animum ad navem Sinensis formae, quam iuncum vocant."
  2. Saec. 14 Iohannis de Marignolis Chronicon Bohemorum:
     
    Iuncus hodiernus Honcongi fluctuans
    "Deinde volentes navigare ad Sanctum Thomam apostolum et inde ad Terram sanctam ascendentes Junkos de inferiori India, que Mimbar vocatur, in vigilia sancti Georgii tot procellis ferebamur, quod sexaginta vicibus vel amplius fuimus quasi demersi sub aqua usque ad profundum maris, et solo divino miraculo evadentes tot mirabilia vidimus, scilicet ardere mare, dracones ignivomos volantes et occidentes aliorum Junkorum personas in suo transitu, nostro divina ope manente illeso virtute corporis Christi, quod portabam, et meritis Virginis gloriose et sancte Clare, et quia omnes christianos induxeram ad lamentum et penitenciam. Ipsaque procella durante dedimus vela ventis, nos divino regimini committentes, de solis animabus curantes."
  3. 1331 Frater Odoricus: "Cum autem illic in Polumbo fuimus nos ad portum, aliam navim nomine Zuncum..."
  4. Maximilianus Transylvanus, De Moluccis insulis : "Hoc genus nauium iuncas appellant"Legendum in interreti.