Erythropoietinum
| Erythropoietinum EPO | ||
|---|---|---|
| Alia nomina | EPO, EP, MVCD2, erythropoietin, Erythropoietin, ECYT5, DBAL | |
| Locus geni (homo) | ||
 | ||
| Chromosoma | 7 (humanum) | |
| Locus | 7q22.1 (homo) | |
 | ||
| Substratum | proteinum praecursor amyloidi (APP) | |
| Fontes externae | OMIM: 133170 | |
Erythropoietinum sive EPO sive haematopoietinum est glycoproteinum et cytokinum responsum hypoxiae in renibus secretum. Effectus EPO est generationem in medulla ossium novorum cellularum per receptorium erythropoietini sanguinearum rubrarum (erythrocytarum), quod erythropoiesis dicitur[1].
Natura erythropoietiniRecensere
Genum EPORecensere
EPO est glycoproteinum ex 167 aminoacidorum compositum. Nomen eius genu est EPO, et genum in hominibus in chromosomate septimo locatum est.
Locus synthesisRecensere
Synthesis erythropoietini imprimis in fibroblastis corticum renium fit.
GubernatioRecensere
Si organismus hypoxiam senserit, genum lectum erit.
PathophysiologiaRecensere
AnaemiaRecensere
Commentatio principalis: Anaemia
Notio anaemia numerus reducta cellularum sanguinearum rubrarum (erythrocytorum) vel haemoglobini describit. Causae sunt, per exemplum, egressio ex vulnere sanguinis, vel mala pulmonum.
NotaeRecensere
- ↑ Elliott S., Sinclair A. M. (2012). "The effect of erythropoietin on normal and neoplastic cells". Biologics 6: 163-89
Nexus interni
|
Haec stipula ad medicinam spectat. Amplifica, si potes! |