Carraria
Carraria[1][2][3] (-ae, f.) (alia nomina: Cararia) (Italiane: Carrara) est Urbs Italiae et municipium, circiter 62 592 incolarum, in Regione Tuscia et in Provincia Massensi et Carrariensi situm. Urbani Carrarienses[3] appellantur.
Locus: 44°5′0″N 10°6′0″E
Numerus incolarum: 59 905
Zona horaria: UTC+1, UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Geographia
Territoria finitima: Flavidianum, Fosdenovum, Massa, Castrum Novum ad Macram, Castrum Horti Novi, Castrum Sarzanae
Coniunctiones urbium
Tabula aut despectus
Insignia
recensereSententia
recensereSententia urbis est: In rota fortitudo mea.
Historia
recensereA saeculo XV usque ad saeculum XIX Cararia ad Principatum Massae et Carariae (postea Ducatum) pertinuit. Anno 1829 Cararia Ducatui Mutinae et Regii coniuncta est, qui finem habuit anno 1860, cum Ducatus et ergo etiam Cararia Regno Sardiniae, quod insequenti anno novum regnum Italiae fit, adiunctae sunt.
Praeclari cives
recensereCarrariae olim vixerunt aut nati sunt et hodie vivunt multi illustres viri atque feminae:
Nati
recensere- Peregrinus Rossi, iuris consultus et politicorum peritus,
- Emanuel Repetti, geographus, historicus, ac naturae studiosus.
- Georgius Chinaglia, pedilusor
Ecclesia Catholica Romana
recensereCarraria sedes episcopalis est cum Massa ac Apua; nomen sedis episcopalis Dioecesis Massensis-Apuana est.
Fractiones, vici et loci in municipio
recensereFractiones
recensereBattilana, Bedizzano, Bergiola, Bonascola, Castelpoggio, Codena, Colonnata, Fontia, Fossola, Fossone, Gragnana, Marina di Carrara, Miseglia, Nazzano, Noceto, Sorgnano, Torano.
Municipia finitima
recensere- Fivisanum,
- Fosdenovum,
- Massa,
- Castrum Horti Novi (SP),
- Sergianum (deinde Castrum Sarzanae) (SP).
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Carrariam spectant. |
Pinacotheca
recensere-
Collocatio finium municipii in Provincia Massensi et Carrariensi.
-
Comparatio marmoris Carrariae.
Notae
recensere- ↑ E. Repetti, Dizionario geografico, fisico e storico della Toscana (Florentiae, 1830)
- ↑ Campanini-Carboni : Vocabolario latino-italiano italiano-latino (1961)
- ↑ 3.0 3.1 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}