Sicyon
Sicyon[1] (Graece Σικυών) fuit civitas (polis) Graeciae antiquae in Peloponneso septentrionali inter Corinthum et Achaeam sita. Inter 146 a.C.n. et 44 a.C.n., Sicyonenses Isthmiis certaminibus praesidebant, tum cum Corinthus in terris non iam exstabat.[2]
Historia recensere
Antiquitus Sicyon non tantum urbs, sed etiam civitas erat. Septimo et sexto saeculo a.C.n. Orthagoras et eius posteri rerum potiti sunt, quorum tyrannis (satis moderata si Aristoteli credimus) per centum annos duravit, quae longissima tyrannis in Graecia antiqua refertur[3]. Populum e victis gentibus constantem adversus nobilitatis Doricae superbiam tuebantur. Nobilissimus ex Orthagoridis fuit Clisthenes (Atheniensis reformatoris avus). Postea quoque saepe tyranni Sicyone regnarunt sed multo brevius. Postquam Spartanorum auxilio Orthagoridarum dominatio eversa est Sicyonii in foedere Peloponnesiaco Lacedaemoniorum fideles socii usque ad Leuctricam pugnam manserunt. Tyrannus vero Euphron (368-366) societatem mutavit et Epaminondae Thebano adversus Lacedaemonios opem tulit[4]. Saevae dissensiones inter factiones democraticam et oligarchicam et qui tyrannidem adfectabant secutae sunt. Bello Lamiaco anno 322 a.C.n. Sicyonii una cum aliis civitatibus Graecis pro libertate adversus Antipatrum, Macedonum ducem, frustra rebellaverunt. Anno 303 a.C.n. Demetrius Poliorcetes urbem e campo in locum editum transtulit[5]. Instigante Arato Sicyonio, stratego eorum, tertio saeculo a.C.n. Foedus Achaicum inierunt atque ita Macedonum iugum paulisper deposuerunt. Tum maxime floruit civitas.[6] Post vicinam urbem Corinthum a Romanis deletam (146 a.C.n.), Sicyonii magnam Corinthii agri partem sibi adiunxerunt et ludos Isthmicos administraverunt. Simul tamen in dicionem proconsulis Macedoniae redacti sunt, et anno 27 a.C.n. in provinciam Achaiam incorporati. Circa 150 terrae motus urbi magna damna intulit.
Homines noti recensere
- Aratus Sicyonius, homo politicus et dux exercitus, qui septies et decies strategus Foederis Achaici electus est.
- Lysippus statuarius
Notae recensere
- ↑ A. Chiusole, Il mondo antico, moderno, e novissimo, ovvero Breve trattato (Venetiarum: G. B. Recurti, 1749)
- ↑ Pausanias II.2.2
- ↑ Aristoteles, Politica V.12.1-2.
- ↑ Xenophon, Hellenica VII.1.44-46 et 3.1-12 et 4.1. Diodorus Siculus XV.70.3.
- ↑ Diodorus Siculus XX,102.2-4; Plutarchus, Vita Demetrii 25.3. Pausanias II,7,1.
- ↑ Polybius II.43.3; Plutarchus, Vita Arati 9 et 41. Pausanias II.8.4 et VII.7.2
Fontes recensere
- Aristoteles, Politica V.12.1-2
- Herodotus, Historiae V.67.
- Pausanias libro secundo Descriptionis Graeciae 5.6 - 11.2
- Plutarchus, Aratos
Plura legere si cupis recensere
- Peter J. Bicknell, "Herodotos 5.68 and the Racial Policy of Kleisthenes of Sikyon", Greek, Roman and Byzantine Studies, 1982ː : 193̈-201.
- D. M. Leahy, "The Dating of the Orthagorid Dynasty", Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte, 1968ː 1-23
- Charles H. Skalet, Ancient Sicyon with a prosopographia Sicyonia, Johns Hopkins press, 1929 Recensio critica Recensio critica altera
- Mary White, "The Dates of the Orthagorids", Phoenix, 1958ː 2-14