Parietes (Portugallia)
Parietes[1] (Lusice; Paredes) est Lusitanica urbs intra Territorium Urbis Portus Calis (Lusice; Área Metropolitana do Porto) propemodum cum 12 500 incolarum, ad Districtum Portum Cale (Lusice; Distrito do Porto) et Regionem Septemtrionem (Lusice; Região Norte) pertinens.
Locus: 41°12′0″N 8°20′0″W
Numerus incolarum: 86 854
Zona horaria: UTC
Situs interretialis
Gestio
Geographia
Regiones urbanae: Aguiar de Sousa, Astromil, Sobreira, Baltar, Beire, Cete, Gandra, Rebordosa, São Salvador de Lordelo, Duas Igrejas, Louredo, Sobrosa, Paredes, Cristelo, Vilela, Parada de Todeia, Vandoma, Recarei
Territoria finitima: Penafiel, Palatia Ferrariae, Valongo, Gundemarus, Lausata
Coniunctiones urbium
Est municipii sedes, 156.76 km² lati et 85 854 incolarum anno 2011 habentis, subdividi in paroecias duodeviginti. Municipium a Septemtrione municipio Palatiis Ferrariae[2] (Lusice; Paços de Ferreira), a Boreoriente municipio Lausata[3], ab Oriente municipio Penafideli[4], ab Austroccidente municipio Gundemaro[5] et ab Occidente Valli Longo[6] terminatur.
Municipium anno 1836 creatum est, cum antiquo concilio Aquilari Sausae[7][8] (Lusice; Aguiar de Sousa) successisset. Hoc municipium Itinerarium Romanicum Vallis Sausae (Lusice; Rota do Românico do Vale do Sousa) comprehendit.
Historia
recensereParietes sitae sunt in una inter prosperrimas et topiarie praecipuas regiones in Portugallia: Vallem Sausae[9] (Lusice; Vale do Sousa). Praesens concilium Parietes super antiquo concilio Aquilare Sausae[10][11] (Lusice; Aguiar de Sousa) collocatur, quod originem a Monarchiae primordio trahit. Concilium Aquilaris Sausae ortum est e pacto deducendorum incolarum in Valli Sausae, creatum medio saeculo XII. Reapse in Inquiritiones redactus est anno 1258, quas fieri iussit Rex Dominus Alphonsus III, apud scripta in fasciculo II, volumine I Corporis Codicum Latinorum. Hic relatae sunt, etiam, praesentium Concilii Parietum paroeciarum aliquae, pertinentium tunc ad Iurisdictionem Aquilarem Sausae (Lusice; Julgado de Aguiar de Sousa): Estremir[12] (Lusice; Estremir), Castrellum[13] (Lusice; Cristelo), Villella (Lusice; Vilela), Bendoma[14] (Lusice; Vandoma), Ceti[15] (Lusice; Cete), Villa Gundilanis[16] (Lusice; Gondalães), Veiri[17] (Lusice; Beire) et Gandera[18] (Lusice; Gandra). Aquilaris Sausae forum anno 1269 accepit, anno 1411 a Rege Domino Ioanne I confirmatum et a Rege Domino Emmanuele I anno 1513 iteratum. Significative eodem tempore, Baltar[19] in oppidi categoriam elevatum est, quod ei lata sunt multissima iura, solum aemula eis maximarum regni catoeciarum. Rex Dominus Ioannes V, die 6 Martii anni 1723, ista privilegia confirmavit.
Anno 1837 exstinctum, concilium Baltar constituebatur a paroeciis novem quae erant: Baltar[20] (Lusice; Baltar), Ceti[21] (Lusice; Cete), Bendoma[22] (Lusice; Vandoma), Estremir[23] (Lusice; Astromil), Gandera[24] (Lusice; Gandra), Sanctus Andreas de Sobrado[25] (Lusice; Sobrado), Sanctus Martinus de Campo[26] (Lusice; São Martinho do Campo), Rebordosa[27] et Lauritellum[28] (Lusice; Lordelo). Exceptis Sancto Andrea de Sobrado et Sancto Martino de Campo, in praesenti ad Vallem Longum[29] (Lusice; Valongo) pertinentibus, omnes aliae postea ad concilium Parietes integrarentur. Fuit per saeculum XVIII cum locus Parietes, in paroeciam Castellones Cepedae (Lusice; Castelões de Cepeda) integratus, paulatim pondus assecutus est. Sic, exeunte saeculo XVIII, iam Palatia Concilii (Lusice; Paços do Concelho) et pilloria erant.
Anno 1821, Aquilaris Sausae velut concilium exstinctum est et pleraeque eius paroeciae Parietibus annexae sunt. Concilio Parietibus creato, non solum concilium Aquilaris Sausae, verum etiam exstincta sunt concilia Baltar, Lauratium[30] (Lusice; Louredo) et Suberosa[31] (Lusice; Sobrosa), quae orta sunt e Liberali crise et duravere paulo amplius biennium. Concilium Parietes ab Emmanuele Passos solum die 6 Novembris anni 1836 creatum est, resultatio novae ordinationis quae evenit ineunte Constitutione anni 1820. Hac die, aliquas exstincti concilii Aquilaris Sausae paroecias continere coepit, summam paroeciarum 23 complexum. Anno 1855, ex variis paroeciae Suberariae[32] (Lusice; Sobreira) locis creata est paroecia Villa Recaderi[33] (Lusice; Recarei).
Hac configuratione facta, Parietes oppidum commutatum est die 7 Februarii anni 1844, die Alvărae Regii a Regina Domina Maria II qui Parietes in istam categoriam elevabat, cum correspondentibus iuribus et muneribus quia "eadem catoecia necessaria elementa ad solidandam dignitate oppidi categoriam possidet".
Concilium Parietes magnam traditionem in supellectilis industria possidet, quae spondet fere pro 65% productorum supellectilium in natione. Capitalia prompta, gratiā Brasiliensium regressorum exeunte saeculo XIX et ineunte saeculo XX, huius industriae progressionem contribuere. Relatio inter traditionem et modernitatem in arte laborandi ligni dissimilibus modis periegeticum et culturale productum "Itinerarium Supellectilium" (Lusice; Rota dos Móveis) nominatum firmat.
E die 20 Iunii anni 1991, Parietes in urbis categoriam ascendit. Die 26 Augusti anni 2003, elevatae sunt in urbes paroeciae Lauritellum[34] (Lusice; Lordelo) et Rebordosa[35]. Gandera[36] (Lusice; Gandra) etiam urbs speciali cum statuto facta est, quia illic situm est ponderis centrum universitarium. Concilium Parietes, hoc modo, urbes quattuor continet, quod id facit concilium cum maiore urbium numero.
Demographia
recensereConcilii Parietium populositas inter annos 1849 et 2011 | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1849 | 1900 | 1930 | 1960 | 1981 | 1991 | 2001 | 2011 | |
17 286 | 20 911 | 26 304 | 43 388 | 67 693 | 72 999 | 83 376 | 86 854 |
Heraldica
recensere- Insigne: Arma-argenteum scutum, cum viridi malo, aureos fructus et nigrum truncum habens, exeuns ex viridi colli nigro colore in promptu posita. Exeuns eadem e colli, convolvens truncum et ad arborem scandens, viridis vitis, cum eiusdem coloris foliis et duobus purpureis uvarum racemis ex arbore pendentibus. Argentea corona muralis cum speculis quinque. Albus lemniscus ubi dicitur CIDADE DE PAREDES (scilicet "Urbs Parietes") nigro colore.
Paroeciae
recensereConcilium Parietes divisum est in paroecias duodeviginti quae sunt inferiori in tabula:
Insigne | Paroecia Latine | Paroecia Lusice |
---|---|---|
Aquilaris Sausae[37][38] | Aguiar de Sousa | |
Baltar[39] | Baltar | |
Bendoma[40] | Vandoma | |
Castrellum[41] | Cristelo | |
Ceti[42] | Cete | |
Duae Ecclesiae | Duas Igrejas | |
Estremir[43] | Astromil | |
Gandera[44] | Gandra | |
Lauratium[45] | Louredo | |
Lauritellum[46] | Lordelo | |
Parada Thadeae[47] | Parada de Todeia | |
Parietes[48] | Paredes | |
Rebordosa[49] | Rebordosa | |
Suberaria[50] | Sobreira | |
Suberosa[51] | Sobrosa | |
Veiri[52] | Beire | |
Villa Recaderi[53] | Recarei | |
Villella | Vilela |
Coniunctio communium
recensereParietes coniuncti sunt cum:
- Siccus Campus (Francice; Seichamps), in Lotharingia, in Francia.
- Monasteriolum Senonum (Francice; Montereau-Fault-Yonne), in Insula Franciae, in Francia.
Oeconomia
recensereFerrivia et novis viis medio saeculo XIX constructis, industriallimum concilium evolutulum est. Independente Brasilia anno 1822, finito Imperio Brasiliensi et Republica proclamata anno 1891, redivere numerosi Lusitani ad suam natalem regionem, praesertim in Septemtrionalem Portugalliam, et ergo etiam in Parietes. Crebro valde opulenti rediti ibi alios progressionis pulsus sollicitati sunt, imprimis per suam collocationem pecuniae et per incepta condita, ibi ante omnia in supellectilium productione. Qui in praesentibus et novis conditis inceptis pecuniam collocavere, verbi gratiā, in laborandi ligni incepto A Boa Nova. Usque ad hodiernos dies est ligni laboratio et specialiter supellectilium productio sunt magna localis oeconomiae fulcimina. Itaque concilium Parietes fere 65% productarum Lusitanarum supellectilium praestat.
Haec historia in Concilii periegesi et disportu repercutitur. Thematicum igitur itinerarium "Itinerarium Supellectilium" (Lusice; Rota dos Móveis) inauguratum est, cuius nomen impositum est inter annos 2000 et 2010 birotariae turmae e paroecia Rebordosa, hodiernae turmae LA Aluminios-Antarte.
Vectura
recensereTrames ferriviarius Ferrivia Durii (Lusice; Linha do Douro) per concilium ducit. Praeter Stationem Parietum, sunt aliae stationes in concilii area.
Parietes sitae sunt apud exitus ad Autoviam A4 (Lusice; Autoestrada A4). Praeterea transeunt autoviae A41 (exitu apud Aquilarem Sausae) et A42 concilii aream.
Localis vectura publica laophoricis lineis praestatur. Partim urbana concessio exercetur a tribus privatis societatibus laophoricis Vali Bus, Auto Viação Pacense et Rodonorte variis localibus et regionalibus lineis.
Clari Parietenses
recensere- Ioannes Gomes Ferreira, anno 1851 Aquilari Sausae natus et anno 1897 urbe Pangim[54] (Anglice; Panaji seu Panjim et Concanice, Marathice et Hindice; पणजी) in India mortuus, missionarius, Cochini[55] (Anglice; Kochi et Malabarice; കൊച്ചി) episcopus;
- Antonius Barbosa Leão, anno 1860 Paradae Thadeae natus et anno 1929 Portu Cali mortuus, Portus Calis episcopus;
- Ioachimus Alves Correia, anno 1886 Aquilari Sausae et anno 1951 natus et Pittsburgi in CFA mortuus, clericus, Catholicae Oppositionis activista contra dictatorem Salazar;
- Iosephus Emanuel Ribeiro da Silva, anno 1935 Lauritelli natus et anno 1958 mortuus, birotarius, victor Circuitus Portugalliae (Lusice; Volta a Portugal) annis 1955 et 1957;
- Ioachimus Augustus da Silva Mendes, anno 1948 Castellonibus Cepedae natus, ordinis sacerdos et auxiliarius;
- Iacobus Pacheco, anno 1958 natus, antiquus pedilusor et exercitor;
- Nunnus Lacerda Lopes, anno 1960 Rebordosae natus, architectus, cathedraticus, theatri dispositor et auctor:
- Iosephus Mota, anno 1964 natus, pedilusor et exercitor, ex anno 2012 turmae Vitória Setúbal;
- Rodericus Barros, anno 1965 natus, pedilusor et exercitor;
- Carolus Daniel, anno 1970 natus, televisificus diurnarius;
- Daniel Faria, anno 1971 Baltare natus et anno 1999 mortuus, poëta et Catholicus theologus;
- Candidus Barbosa, anno 1974 Rebordosae natus, birotarius;
- Marius Sergius Leal Nogueira, anno 1981 natus, pedilusor, ex 2008 turmae FC Metalurh Donezk;
- Petrus Emmanuel Mendes Ribeiro, anno 1983 natus, pedilusor;
- Arthurus Georgius Pereira Pacheco, anno 1987 natus, pedilusor;
- Bruno Michael Oliveira Costa, anno 1987 natus, pedilusor;
- Helder Barbosa, anno 1987 natus, pedilusor;
- Fabius Iosephus Ferreira Pacheco, anno 1988 natus, pedilusor;
- Raphael Sousa, anno 1988 Cetis natus,, pedilusor.
Nexus externi
recensereVicimedia Communia plura habent quae ad Parietes (Portugallia) spectant (Parietes (Portugallia), Paredes). |
Notae
recensere- ↑ Distrito do PORTO. Trabalho e Pesquisa de Carlos Leite Ribeiro
- ↑ O território de Anegia
- ↑ Fror na Area
- ↑ Distrito do PORTO. Trabalho e Pesquisa de Carlos Leite Ribeiro
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ infopedia.pt
- ↑ O archeologo português. O territorio de "Anegia"
- ↑ O archeologo português. O territorio de "Anegia"
- ↑ infopedia.pt
- ↑ O archeologo português. O territorio de "Anegia"
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ www.cristelo.pt
- ↑ O archeologo português. O territorio de "Anegia"
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ infopedia.org
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ O archeologo português. O territorio de "Anegia"
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ jfsmcampo.no.sapo.pt
- ↑ História rebordosense
- ↑ cm-felgueiras.pt
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Toponimia Latina,
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ michaelis.uol.com.br
- ↑ infopedia.pt
- ↑ cm-felgueiras.pt
- ↑ História rebordosense
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ infopedia.pt
- ↑ O archeologo português. O territorio de "Anegia"
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ O archeologo português. O territorio de "Anegia"
- ↑ www.cristelo.pt
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Toponimia Latina,
- ↑ cm-felgueiras.pt
- ↑ parada.no.sapo.pt
- ↑ Distrito do PORTO. Trabalho e Pesquisa de Carlos Leite Ribeiro
- ↑ História rebordosense
- ↑ michaelis.uol.com.br
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ Vicipaedia Lusica
- ↑ infopedia.pt
- ↑ HISTORIAE SOCIETATIS IESV PARS TERTIA Siue BORGIA. Auctore R. P. Francisco Sacchino
- ↑ Lexicon Universale Hofmann