Messene

Messene (-es f.) vel Messena (-ae f.) (Graece: Μεσσήνη) est polis Graeciae antiquae in Peloponneso austro-occidentali sita. Antiquitate fuit caput Messeniae, a qua regione nomen duxit. Vico homonymo hodierno, qui fere 16 km ab austro-oriente prope litus Sinus Messenici iacet, circiter 10 000 incolarum sunt.

Historia

Messene a boeotarcha Thebano Epaminonda anno 369 a.C.n. in clivo meridionali montis Ithomae ex nihilo condita est, postquam Messeniam a dominatione Lacedaemoniorum liberavit. Novae urbis delineatio praecepta Hippodamia sequebatur, omnibus viis quadratos inter sese efficientibus, ut in scaccario quodam. Praeterea Epaminondas ingentia moenia ei circumdedit, ne a Spartanis expugnari posset. Nam octavo et septimo saeculo post diuturna bella Lacedaemonii omnia oppida Messeniorum solo adaequarant qui ex illo tempore sive a patria exsulabant sive agriculturae, velut servi, dediti magna vectigalia Laconiae praebebant. Itaque Lacedaemonii illa vectigalia amissa iterum atque iterum reciperare frustra conati sunt. Post Messenen ab Epaminonda conditam exsules undique redierunt atque novam urbem incoluerunt. Deinde Macedonum reges tyrannos Messenae instituerunt.

Dominantibus vero Romanis magna felicitate fruebantur incolae Messenae, cui testimonio sunt mausolea magnifica extra moenia adhuc conspicua et multa alia monumenta quorum praecipuum erat templum Aesculapii Asklepieion dictum, in quo velut in museo sculpturae variae exhibebantur. Quarto saeculo p.c. civitas minus prospera iam erat cum ob ingentem terrae motum anni 365 a.C.n. ab incolis paene deserta est. Postea a quinto saeculo vicus in eodem loco fuit : paucae domus humiles basilicam Byzantinam circumstabant. Novi incolae theatro antiquo tamquam lapidicinis utebantur.

Notae

• 
  Moenia
• 
  Odeum, in recessu forum (sive agora) et Aesculapium
• Stadium
• 
  Fons Arsinoes et vicus Mauromatium

Fontes

• Isocrates, Archidamus
• Pausanias libro tertio Graeciae descriptionis 31.4-33.3.

Plura legere si cupis

• Nadine Deshours, "La légende et le culte de Messènè ou comment forger l'identité d'une cité", Revue des Études Grecques, 1993ː 39-60
• Eva Maria Lang, Waltraud Sperlich: Messene: die erträumte Metropole. Calamatae, Lyso 2005. ISBN 960-630-274-1. Imaginum series
• Nino Luraghi, The ancient Messenians : constructions of ethnicity and memory, Cambridge University Press, 2011
• Frederica Menulis, 'Les grands sites de l'antiquité : Messène (Péloponnèse, Grèce), ville neuve' in L'Archéologue 138 (2016, Iunius/Augustus) : 60-75.
• Silke Müth, Eigene Wege : Topographie und Stadtplan von Messene in spätklassisch-hellenistischer Zeit. Rahden/Westf. 2007 (Internationale Archäologie, Vol. 99). ISSN 0939-0561X
• Claus Reinholdt, Das Brunnenhaus der Arsinoë in Messene. Nutzarchitektur, Repräsentationsbaukunst und Hydrotechnologie im Rahmen hellenistisch-römischer Wasserversorgung. Vindobonae 2009. ISBN 978-3-85161-024-6
• Pierre Sineux, "À propos de l'Asclépieion de Messène : Asclépios poliade et guérisseur, Revue des Études Grecques, 1997ː 1-24
• Petros G. Themelis, Das antike Messene. Athenis, TAP 2003. ISBN 960-214-206-5.
  • Ancient Messene, Athens : Ministry of Culture and Sports, Archaeological Receipts Fund, 2015 ISBN 978-960-386-251-2
  • Heroes at ancient Messene, Athens : The Archaeological Society at Athens, 2003
  • 'Découvrir Messène, une puissante cité antique', Archéologia 2015 (536) : 50-57.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Messenam spectant.

• Situs publicus effossionis (Anglice)
• Princeton Encyclopedia of Classical Sites, ad hoc imagines
• Descripito effossionis cum tabula

Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes!