Aesculapius (-i, m.) (Graece Ἀσκληπιός) filius Apollinis, semideus qui artem salutarem curavit. Chiro eum medicinam docuit[1]. Machaonem et Podalirium genuit, qui medici Achaeorum in bello Troiano fuerunt. Quia mortuos ad vitam reddebat ab irato Iove fulmine ictus perisse dicebatur[2]

Aesculapius caducifer.

De progenie recensere

Nonnullas filias habuit Aesculapius ab uxore Coronide, e quibus notissimae sunt Salus (ὑγίεια) et Panacea[3] (Πανάκεια), aliae sunt Iaso (= Sanatrix) et Aceso (= Medetrix). Meditrina una filiarum nonnumquam habetur, quae creata est ex Meditrinalibus, quae omnes vinum novum bibentes celebrabant. Nomen huius festi Romani a medendo extractum esse dicebatur.

De cultu recensere

Notissimus cultus Aesculapii Epidauri situs est. Alia praeclara Aesculapia fuerunt Pergami, Ephesi, in Cyrenaica et in Creta, necnon Athenis[4]. Aegri homines incubatione plerumque sanabanturː intra aulam templi dormiebant et sive per somnia sive aliter ab ipso deo curari dicebantur.

Aelius Aristides scripsit libros sex de somniis quibus Aesculapium vidit.

Notae recensere

  1. Ilias IV.219
  2. Euripides, Alcestis, versus 3-4 et 122-3. Hyginus, Fabulae 49. Aeschylus, Agamemnon 1023-5. Pindarus, Pythia III.55-58. Plato, Politia 408b-c.
  3. Aristophanes, Plutus 701-3 et 730-2.
  4. Pausanias II.26.8-9 qui tamen omnes istos Epidaurios imitatos esse existimabat.

Fontes recensere

Plura legere si cupis recensere

Nexus interni

Nexus externi recensere