Mare Beaufort[1] vel Beaufortii[2] est marginale Oceani Arctici mare,[3] ad septentriones Territoriorum Septentrio-Occidentalium Iuconique Canadae atque Alascae versus, et ad occidentam insularum arcticarum Canadae versus situm. Quod mare ex Francisco Beaufort equite, hydrographo Hibernico, appellatur. Flumen Mackenzie, longissimum in Canada, in Canadiensem Maris Beaufort regionem defluit ad occidentem Tuktoyaktuk versus, unius ex paucis coloniarum continuarum secundum maris litora.

Tabula geographica Maris Beaufort.

Area superficialis 476 000 chiliometrorum quadratorum, altitudo media 124 et maxima 4683 metra, volumen 22 000 chiliometrorum cubicorum est.[4][5][6]

Superficies maris, cui clima asperrimum est, in glacie concreta plurimis anni mensibus consistit. Transitus navalis usque ad 100 chiliometra latus prope litora olim Augusto Septembrique aperiebatur, sed nuper propter calefactionem globalem in regione Arctica, magnitudo corporis aquae glacie summa aestate carens magnopere augetur. Ante annos recentes, Mare Beaufort fonte glaciei maritimae arcticae magni momenti innotebat.[7] Glacies maritima in Gyro Beaufort, primo Maris Beaufort flumine oceanico, nonnullos annos volvebatur, in crassas glaciei conglutinationes commutans.[8][9]

Flora et fauna recensere

 
Insula Endicott.

Litus Maris Beaufort, tundra tectum, est septentrionales Ursi maritimi fines in America Septentrionali. Flumen Mackenzie, habitatio naturalis cetaceorum aviumque maritimarum magni momenti, commercium iam vix sustinet.[10] Delta Fluminis Mackenzie permultos lacus et stagna continet, quae Ondatrae zibethici habitant.[11]

 
Erignathus barbatus.

In mari vigent 80 fere species zooplanctonis, plus quam 70 species phytoplanctonis,[12] et paene 700 species polychaetorum, bryozoorum, crustaceorum, et molluscorum, sed totum eorum corporum volumen climatis frigidi causa parvum est.[6][13] Inter maiores piscium species sunt Boreogadus saida, Arctogadus glacialis, Eleginus gracilis, Salvelinus alpinus, Oncorhynchus keta, Coregonus autumnalis, Coregonus sardinella, Coregonus clupeaformis, Coregonus nasus, Clupea pallasii, Myoxocephalus quadricornis, Stenodus leucichthys, variique pisces ordinis Pleuronectiformium,.[14]

 
Delphinapteri leucas.
 
Ursus maritimus in litore Maris Beaufort.

Orientalis maris pars est maior Delphinapterorum leucas habitatio, quae cetacea 39 000 numerari aestimantur. Qui grex est stabilis et fortasse etiam crescit. Delphinapteri in regione litorali et delta Fluminis Mackenzie aestivant, ubi glacies caret, ac hieme procul ad polynyas maris profundi migrant.

Notae recensere

  1.   Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
  2. Cf. binomina Mantoniella beaufortii, Apolocystis beaufortii, Monocystis beaufortii etc.
  3. John Wright (30 Novembris 2001). The New York Times Almanac 2002. Psychology Press. p. 459. ISBN 978-1-57958-348-4 
  4. R. Stein, Arctic Ocean Sediments: Processes, Proxies, and Paleoenvironment, p. 37.
  5. Beaufort Sea, Great Soviet Encyclopedia (Russice).
  6. 6.0 6.1 Beaufort Sea, Encyclopædia Britannica interretialis.
  7. Wood, Kevin R.; Overland, James E.; Salo, Sigrid A.; Bond, Nicholas A.; Williams, William J.; Dong, Xiquan (17 Octobris 2013). "Is there a new normal climate in the Beaufort Sea?". Polar Research 32: 19552 .
  8. Disappearing Arctic sea ice. . svs.gsfc.nasa.gov 
  9. 2019 Arctic Report Card: Old, thick ice barely survives in today's Arctic | NOAA Climate.gov. . www.climate.gov .
  10. C. Michael Hogan (2008), "Polar Bear: Ursus maritimus," Globaltwitcher.com, ed. N. Stromberg Formula:Webarchive.
  11. Lapsus in citando: Invalid <ref> tag; no text was provided for refs named britM
  12. Johnson 1956.
  13. Parsons et Lear 1993: 214–15
  14. Parsons et Lear 1993: 218, 221.

Bibliographia recensere

  • Barber, David G., Ryan Galley, Matthew G. Asplin, Roger De Abreu, Kerri-Ann Warner, Monika Pu?ko, Mukesh Gupta, Simon Prinsenberg, et Stéphane Julien. 2009. "Perennial pack ice in the southern Beaufort Sea was not as it appeared in the summer of 2009." Geophysical Research Letters 36 (24): L24501. Bibcode:2009GeoRL..3624501B. doi:10.1029/2009GL041434. S2CID 56326055.
  • Johnson, Martin W. 1956. The plankton of the Beaufort and Chukchi Sea areas of the Arctic and its relation to the hydrography. Monte Regali.
  • Lawson, Karin L. 1981. "Delimiting Continental Shelf Boundaries in the Arctic: The United States–Canada Beaufort Sea Boundary." Virginia International Law Journal 22: 221–46.
  • Parsons, L. S., et William Henry Lear. 1993. Perspectives on Canadian Marine Fisheries Management. National Research Council of Canada. Editio interretialis, pagina 216. NRC Research Press. ISBN 0-660-15003-4.
  • Pharand, Donat. 1984. "The Legal Regime of the Arctic: Some Outstanding Issues." International Journal 39, no. 4 (autumnus): 742–99. doi:10.2307/40202296. JSTOR 40202296.
  • Russell, Dawn. 1992. "International Ocean Boundary Issues and Management Arrangement.s" In Canadian Ocean Law and Policy, ed. David VanderZwaag, 463–505. Toronti: Butterworths.

Nexus externi recensere

  Situs geographici et historici: Locus: 72°0′0″N 137°0′0″W • 5880233, 5896493, 5896494, 6072227, 6072227 GeoNames • Thesaurus Getty • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия