Gloria in excelsis
"Gloria in excelsis" est psalmus idioticus sive doxologia saeculi quarti. Plurimum in ecclesiis occidentalibus in usu est, rarius in liturgia Orthodoxa. In Ritu Latino est pars ordinarii missae. Interdum 'doxologia magna' appellatur, ut a Gloria Patri, doxologia minore, distinguatur. Origo doxologiae in Christianitate Orientali invenitur.
Notio gloriae
recensereVerbum Latinum 'glōria' in religione Christiana Hebraico כָּבוֹד kāḇōd ('gloria', 'magnificentia') Graecoque δόξα aequatur. In Vetere Testamento gloria imprimis Deum convenit. Gloria eius in rerum natura factisque eius videri potest. In Novo Testamento gloria in Iesum Christum translata spelendorem Christi iterum venturi ac homines iudicaturi demonstrat.[1]
Verba
recensereVerba cantus liturgici Gloriae in excelsis ex evangelio secundum Lucam sumptae sunt (Lc 2,14), qua re etiam 'hymnus angelicus' appellatur.[2]
Novum Testamentum Graece | Biblia Sacra Vulgata[3] | Vetus Latina[4] |
---|---|---|
δόξα ἐν ὑψίστοις θεῷ
καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκίας. |
gloria in altissimis Deo
et in terra pax in hominibus bonae voluntatis |
Gloria in excelsis Deo,
et in terra pax hominibus bonae voluntatis |
Ad verba biblica laus Dei patris, invocatio Iesu Christi et conclusio trinitaria additae sunt. Textus Graecus iam Codice Alexandrino (saeculo quinto invenitur. Antiquissima versio Latina est in Antiphonario Monasterii Benchorensis (circa annum 690). Saeculo nono textus formam hodiernam accepit.[5]. Gloria in excelsis antiquissimus est hymnus linguae Latinae.
Textus liturgicus
recensereGraece | Latine |
---|---|
Δόξα Σοι τῷ δείξαντι τὸ φῶς. |
Gloria in excelsis Deo |
Notae
recensere- ↑ Jean Zumstein, Herrlichkeit Gottes III. Neues Testament, in: Religion in Geschichte und Gegenwart (RGG), ed. 4., vol.3, Tubingae: Mohr-Siebeck 2000.
- ↑ Friedrich Kalb, Liturgie I. Christliche Liturgie, in: Gerhard Müller et al. (ed.), Theologische Realenzyklopädie, vol. 21, Berolini: De Gruyter 1991, ISBN 978-3-11-019098-4.
- ↑ Vulgata. Biblia Sacra iuxta vulgatam versionem. Stuttgardiae 1969, ISBN 3-438-05303-9.
- ↑ Novum Testamentum Latine, Textum Vaticanum. Stuttgardiae 1971
- ↑ Ibidem
Si plus legere vis
recensere- Ewald Jammers, Gloria, in: Religion in Geschichte und Gegenwart (RGG). ed. 3., vol. 2, Tubingae: Mohr-Siebeck 1958, col. 1627.
- Karl Ferdinand Müller, Artikel Das Gloria in excelsis, in: Leiturgia. Handbuch des evangelischen Gottesdienstes, vol. 2; Kassel: Stauda, 1955; 23–29.
Kyrie · Gloria in excelsis · Credo · Sanctus · Agnus Dei
Adeste Fideles · Adoro te devote · Ad regias Agni dapes · Aeterne Rex Altissime · Agnus Dei · Alma nox · Alma Redemptoris Mater · Alto ex Olympi vertice · Amazing Grace · Angele Dei · Angelus Domini · Anima christi · A solis ortus cardine · Audi benigne Conditor · Aurora, solis nuntia · Ave Maria · Ave maris stella · Ave Regina Coelorum · Ave verum corpus · Beata nobis gaudia · Beate Pastor Petre · Benedictus · Benedictus es Domine Deus · Caelestis agni · Caelestis aulae nuntius · Caelestis urbs Jerusalem · Caelitum Joseph decus · Christe sanctorum · Confiteor · Cor arca · Conditor alme siderum · Credo · Crudeles Herodes Deum · Custodes · Decora lux aeternitatis · Deus tuorum militum · Domare cordis impetus · Genuit puerpera regem · Gloria in excelsis · Gloria Patri · Kyrie · Lauda Sion · Litaniae Lauretanae · Litaniae Sanctorum · Litaniae Iesu Christi Sacerdotis et Victimae · Magnificat · Memorare · Nunc dimittis · Nunc Sancte nobis Spiritus · O Sanctissima · Pange Lingua · Pater noster · Quem pastores laudavere · Regina Caeli · Requiem · Salve Regina · Sanctus · Signore delle cime · Signum Crucis · Stabat Mater · Sub tuum praesidium · Symbolum Apostolorum · Symbolum Nicaenum Constantinopolitanum · Symbolum Quicumque · Tantum ergo · Te Deum · Tota Pulchra Es · Veni Creator Spiritus · Veni Redemptor Gentium · Veni Sancte Spiritus · Vexilla Regis
Ordines orationum
Rosarium