Geographia Atropatenae

Geographia Atropatenae est studium locorum atque regionum Atropatenae, praecipue de fluminibus, montibus, vallibus, planitiis. Tota Atropatene terrestrium limitum longitudo 2648 chiliometrorum quorum Armenia 1007, Irania 756, Georgia 480, Russia 390 et Turcia 15 constituit. Litora se per 800 chiliometra tendunt et maximae longitudinis area in Atropatenica Maris Caspii sectione 456 chiliometrorum est.^[1]

Nulla Vicipaediae Latinae pagina huc annectitur.

Quaesumus in alias commentationes addas nexus ad hanc paginam relatos. Quo facto hanc formulam delere licet.

Català: No hi ha cap article a la Viquipèdia en llatí que enllaci amb aquest. Si us plau, aneu a una pàgina relacionada amb el tema i afegiu-hi un enllaç que dirigeixi el lector cap aquí. Un cop ho hagueu fet, podreu esborrar la plantilla.
Deutsch: Kein anderer Artikel der lateinischen Vicipaedia verweist auf diesen. Bitte füge in einem nahverwandten Artikel einen Verweis hierhin ein. Sobald dies geschehen ist, kann diese Vorlage entfernt werden.
English: No other page on the Latin Vicipaedia links to this. Please go to a closely related page and insert a link pointing here. Once that is done, this header can be deleted.
Esperanto: Neniu alia paĝo de la latinlingva Vikipedio havas ligilon al tiu ĉi paĝo. Bonvolu iri al teme proksima artikolo kaj meti ligilon tien ĉi. Poste vi rajtas forigi la atentigilon pri ligilmalĉeesto.
Italiano: Nessun'altra pagina sulla Wikipedia in latino si collega a questo articolo. Vai a una pagina strettamente correlata e inserisci un link che punta qui. Fatto ciò, questa intestazione può essere cancellata.

Atropatenicum territorium 400 chiliometra e Septemtrione in meridiem et 500 chiliometra ex occidente in orientem patet.^[1] Tria iuga montium Maior Minorque Caucasus et Talyschum (Atropatenice Böyük Qafqaz, Kiçik Qafqaz et Talış proprie) sunt. Maximum Atropatenicum cacumen mons Bazarduzu (4466 metra) (Atropatenice Bazardüzü), dum infimus locus in Caspio mari (–28 metra) est. Fere dimidium omnium terrestrium vulcanorum luteorum in Atropatene densatur.^[1]

Principales aquae fontes aquae superficiales sunt. Nihilominus, solum 24 ex 8350 fluminibus quam 100 metra longiora sunt.^[1] Omnia flumina in Mare Caspium, quod civitati ab oriente adiacet, influunt. Maximus lacus Sarisu (Atropatenice; Sarısu) (67 chiliometra quadrata) et longissimum, et quoque transfinitimum, flumen Cyrus (Atropatenice Kür). Atropatenae quattuor principales insulae in Mari Caspio, quarum cuncta area circa triginta chiliometra quadrata est.^[1]

Clima

Climatis formatio in Atropatene praesertim Scandinavici anticyclonis gelidis Arcticis et Siberiani Mesasiatici anticyclonum temperatis aeriis massis afficitur. Respectu topiorum diversitati, aeriae massae dissimiles vias ad ingrediendum in civitatem habent. Caucasus Maior civitatem e directo gelidarum aeriarum massarum e septemtrionibus venientium pondere protegit. Quod clima subtropicale in plerisque civitatis radicibus montium et planitiebus format. Interea planities et radices magno radiationis solaris indice notantur.^[2]

Undecim exsistentium zonarum climaticarum novem in Atropatene adsunt. Tam temperatura minima absoluta (-33 °C (-27.4 °F)) quam temperatura maxima absoluta (+46 °C (114.8 °F)) Dzulfa et Ordubado (Atropatenice: Culfa et Ordubad proprie) observatae sunt.notantur.^[2] Maxima annua praecipitatio Lancarani (Atropatenice Lənkəran) (e 1600 ad 1800 mm) et minima in Abserone (Atropatenice Abşeron) (e 200 ad 350 mm) cadit.^[3]

Natura et oecologia

Si plus cognoscere vis, vide etiam Index papilionum Atropatenae, Index reptilium Atropatenae, et Index avium Atropatenae.

Ex aspectu quaesiti aquae, Atropatene infra mundanam mediam cum circa 100 000 m³ per annum aquae per km² est. Omnes magni aquae lacus structiles in Cyro (Atropatenice Kür) construuntur.^[2]

Principales vegetalis varietatis areae in Atropatene terrae superiores Naxuanae (Atropatenice Naxçıvan) (60% specierum huc occurrit), planities inter Cyrum et Araxen (Atropatenice Kür et Araz proprie) (40%), Camelariotopia et Guba (Atropatenice Dəvəçi et Quba proprie) (Orientalis regio Caucasi Maioris) (38%), Caucasi Minoris sedes (29%), Gobustania (Atropatenice; Qobustan), Lancarani (Atropatenice Lənkəran) regio in monte Talyscho (27%) et Abseronica regio (22%). Boreo-orientales Caucasi Maioris clivi, septemtrionales, boreo-orientales et orientales Caucasi Minoris clivi et mons Talyschum immanes silvosae areae Atropatenicae putantur.^[1]

Endemiae sunt circa 400 species plantarum (quarum circa 16 Caspiarum algarum species), septem reptilia et percae e quindecim speciebus et sex subspecies Gobiidarum. Plerique endemii aquae dulcis pisces ad Cypriniformes pertinent. Nihilominus sensu stricto endemia mammalia absunt. Praecipua biodiversitatis amissae causa in Atropatene naturalium ambituum deminutio est.^[1]

Notae

↑ ^1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 ^1.6 Curtis, Glenn E. (1995). Armenia, Azerbaijan, and Georgia : country studies (1st ed.). Washington, D.C.: Federal Research Division. pp. 99-101. ISBN 0-8444-0848-4 (Anglice).
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Azerbaïdjan :: Le climat. . www.azerbaijans.com (Gallice)
↑ Water Resources. . www.azhydromet.com (Anglice).

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad geographiam Atropatenae spectant.

[:0-1] 1.0 ^1.1 ^1.2 ^1.3 ^1.4 ^1.5 ^1.6 Curtis, Glenn E. (1995). Armenia, Azerbaijan, and Georgia : country studies (1st ed.). Washington, D.C.: Federal Research Division. pp. 99-101. ISBN 0-8444-0848-4 (Anglice).

[:1-2] 2.0 ^2.1 ^2.2 Azerbaïdjan :: Le climat. . www.azerbaijans.com (Gallice)

[3] Water Resources. . www.azhydromet.com (Anglice).

[1]

[2]

[3]