Lingua Pontica
lingua
(Redirectum de Dialectus Pontica)
Lingua Pontica, vel dialectus Pontica linguae Neograecae, ipsa lingua saepe Ρωμαίικον γλώσσαν (i.e. lingua Romana[1]) est forma linguae Neograecae quae in litoribus Ponti Euxini pervulgata est. In Turcia, in Caucaso, in Russia (circum Taganrogium et Gelendžik), in Ucraina (circa Mariopolim Graecorum) Graeci lingua Pontica utuntur. Numerus locutorum disputatur: non minus, quam 300 milia est, sd interdum et numerus maior, quam millio cum dimidia parte, indicatur. Aevo Medio a lingua Graeca Cappadociana orta est.
Unam legis e paginis de
disserentibus

Proto-Graeca (ca. 2000 a.C.n.)
Mycenaea (1600–1100 a.C.n.)
Graeca antiqua (800–300 a.C.n.)
Koine (300 a.C.n.–600 p.C.n.)
Graeca Media (600–1500)
Neograeca (ab anno 1500)
Vide etiam
Alphabetum Graecum
Alphabetum Graecum
Notae Recensere
Nexus externi Recensere
- Mark Janse, "Aspects of Pontic grammar", (1997)
- Lexicon Pontico-Anglicum