73 Klytia

Vide etiam paginam discretivam: Clytia (discretiva).

73 Klytia
Genus	Asteroides Cinguli Principalis
Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010
Excentricitas	0.0425265
Axis semimaior	2.6652469 UA
perihelion	2.5519033 UA
aphelion	2.7785905 UA
Inclinatio orbitalis	2.37285°
Longitudo nodi ascendentis	7.18108°
Argumentum perihelii	55.39964°
Anomalia media	103.10970°
Periodus orbitalis	4.3512533442847 anni
Res physicae
Diameter	km
Massa	kg
Densitas media	g/cm3
Periodus rotationis	8 h 17.819996 m
Classis spectralis	Tholen: S, SMASS: —
Magnitudo absoluta	9.00
Albedo	0.2247
De recognitione
Primus repertor	H. P. Tuttle
Repertum	die 7 Aprilis 1862
Designationes aliae	1949 HE1, 1952 BA, 1954 JG

73 Klytia, olim designationibus 1949 HE1, 1952 BA, et 1954 JG agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 9.00 monstrat. Die 7 Aprilis 1862 ab Horatio Parnell Tuttle in Observatorio Harvardiano versato repertus est. In mythologia Graeca Clytia seu Clytie, e qua asteroides appellatus est, fuit nympha Oceanis, Helii et Apollinis amata, origo floris heliotropii.

Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 73 Klytia per dies 1589 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 2.67 et eccentricitatem 0.04, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.55, quam maxime unitatibus 2.78. Inclinatio orbitalis 2.37° reperiebatur, anomalia media 103.11°.

Nexus externi

Data astronomica: "20000073" apud JPL Small-Body Database.

Haec commentatio, automatice praeparata, res astronomicas colligit excerptas e pagina [1] sitús Small-Body Database, quem elaboraverunt NASA et JPL apud Institutum Technologiae Californiense.