Societas Iesu

Iesuita, coniuncta
(Redirectum de S.I.)

Societas Iesu est ordo religiosus ab Ignatio de Loyola, Francisco Xaverio, Petro Fabro, aliisque sociis conditus. Quem Paulus III papa die 27 Septembris 1540 bulla apostolica "Regimini militantis Ecclesiae" approbavit.

Symbolum Iesuitarum.

Initium Societatis Iesu posuerunt septem socii anno 1534 Lutetiae cum voverint paupertatem et castitatem perpetuam et peregrinationem ad Hierosolymam. Impossibili pereginatione belli causa, deciderunt Romam contendere et sibi Papam offerre ad missiones. Ita annis successivis ordinem religiosum condiderunt.

Patres Societatis Iesu laborem dedicant curae animarum, imprimis Exercitia spiritualia dant, in toto orbe terrarum collegia ad erudiendos pueros et universitates studiorum fundunt, in missionibus fidem propagant, operibus caritatis egentes adiuvant. Principia societatis sunt, secundum Ignatium de Loyola, inter alia "discreta caritas" et "accommodatio". Sententia societatis est "(Omnia) Ad maiorem Dei gloriam," quae litteris compendiariis AMDG seu OAMDG scribi solet.

Die 13 Martii 2013 Georgius Marius Bergoglio primus ex ea societate papa creatus est.

Praepositi generales Societatis Iesu

recensere
 
Ignatius recipit bullam approbationis anno 1540

Societati "praepositus generalis" praeest, qui a die 19 Ianuarii 2008 Adolphus Nicolás est. Decessores eius fuerunt:

Die 21 Iulii 1773 papa Clemens XIV edictum Dominus ac Redemptor promulgavit, quo hanc societatem abolendam decerneret.

Tempore dissolutionis Iesuitae ducti sunt a:

Anno 1814 Societas Iesu restituta est.

Ab anno 1981 usque ad annum 1983, cum Petrus Arrupe gravi ictu laboraret, curatores ordinis fuerunt Paulus Dezza et Iosephus Pittau.

Clari sodales Societatis Iesu

recensere

Universitates et scholae Societatis Iesu (exempla)

recensere

Bibliographia

recensere
Libri antiquiores
De missionibus Sinensibus
  • Acta causae rituum seu ceremoniarum Sinensium. Venetiis, 1729 (Textus apud Google Books)
  • Ad virum nobilem de cultu Confucii philosophi et progenitorum apud Sinas. Antverpiae, 1700 (Textus apud Google Books)
  • De ritibus Sinensium erga Confucium philosophum. Leodii, 1700 (Textus apud Google Books). Leodii et Venetiis, 1700 (Textus apud Google Books). Augustae Vindelicorum, 1701 (Textus apud Google Books)
  • Historia cultus Sinensium, seu varia scripta de cultibus Sinarum. Coloniae, 1700 (Textus apud Google Books)
  • Observationes circa expositionem rituum Sinensium factam S. Congregationi. 1710 (Textus apud Google Books)
  • Responsa ad ultimas scriptiones RR. Patrum S. J. in causa Sinensi oblata. 1704 (Textus apud Google Books)
  • Philippus Couplet, Catalogus Patrum Societatis Jesu, qui post obitum S. Francisci Xaverii primo saeculo, sive ab anno 1581 usque ad 1681 in Imperio Sinarum Iesu-Christi fidem propagarunt. 1686 (Textus apud Google Books)
  • Iacobus Le Favre, De Sinensium ritibus politicis acta. Parisiis, 1700 (Textus apud Google Books)
  • Franciscus Noel, Philosophia Sinica. Pragae, 1711 (Textus apud Google Books)
  • Franciscus Noel, Gasparus Castner, Memoriale et summarium novissimorum testimoniorum Sinensium. 1704 (Textus apud Google Books)
  • Franciscus de Rougemont, Historia Tartaro-Sinica nova. Lovanii, 1673 (Textus apud Google Books)

Nexus externi

recensere

Hominum praeclarorum Societatis Iesu imagines

recensere