Polyxena

Polyxena (Πολυξένη) in mythologia Graeca erat filia novissima Priami et Hecubae. Troia capta, cum Graeci victores reditum pararent, ex Inferis emissa umbra irata Achillis eis apparuisse dicitur et partem praedae sibi debitam virginem expostulavisse. Tum Graeci per Neoptolemum, filium Achillis, Polyxenam super tumulum eius immolaverunt. Quod horrendum fatum et Sophocles et Euripides et Seneca in scaenam protulerunt.

Neoptolemus/Pyrrhus Manibus patris Achillis Polyxenam immolat. Amphora nigris figuris. VI saec. a.C.n.

Etenim Achilles dicebatur eam virginem statim amasse cum vidisset et eam vidisse patrem Priamum comitantem dum corpus Hectoreum pater reposcit. De bello omittendo amore eius captus cogitare iam coeperat et ad eam colloquendam contendebat ea nocte qua inopinatus a Paride insidiante dolo interfectus est. Itaque ad aram velut ad nuptias Philoxena ducta est, sponsalibus ornamentis vestita sanguine suo tumulum herois irrigavit atque hoc modo velut ei nupsit.

Haec dira fabula non Homerica erat sed in poemate epico Arctini Milesii de capto Ilio (Ἰλίου πέρσις) legebatur. Pausanias immolationis scaenam in Pinacotheca Atheniensium ad Propylaeos pictam viderat.

Fontes

• Catullus Carmen 64 : 362-370.
• Euripides Hecuba, cf etiam Troades 39-40 et 260-270 et 622-31
• Hyginus mythographus Fabulae 110.
• Ovidius libro tertio decimo Metamorphoseon versus 439-480.
• Pausanias libro primo Graeciae descriptionis 22.6
• Seneca Troades
• Vergilius libro tertio Aeneidis, 321-324.

Plura legere si cupis

• France Marchal-Ninosque, "Polyxène, une figure mythique sur la scène française", Collection de l'Institut des Sciences et Techniques de l'Antiquité, 2009(1147)ː 301-312
• Styliani Papastamati, "The Poetics of kalos thanatos in Euripides' Hecuba: Masculine and Feminine Motifs in Polyxena's Death", Mnemosyne, 2017ː 361-385
• Gerhard Petersmann, "Die Rolle der Polyxena in den Troerinnen des Euripides", Rheinisches Museum für Philologie, 1977ː 146-158