Ecclesia Orthodoxa Russica[1] (Russice Русская православная церковь, tr. Russkaja pravoslavnaja cerkov' ), vel Patriarchatus Moscuensis seu Mosquensis[2] (Russice Московский патриархат, tr. Moskovskij patriarchat), est ecclesia Christiana orthodoxa et autocephala. Una cum aliis Ecclesiis Orthodoxis secundum symbolum communem "Unam, Sanctam, Catholicam et Apostolicam Ecclesiam" conficit. Praecipue ob diuturnam traditionis autonomiam varias proprietates peperit.

Ecclesia cathedralis Sanctae Sophiae in arce Novogardiae Magnae: quoad annos secunda ecclesia russico-orthodoxa exstans.

Ecclesia Orthodoxa Russica originem suam a metropoli Kioviensi (anno 988 cum baptismo Russiae Kioviensis condita) Patriarchatus Constantinopolitani ducens, autocephaliam ut metropolis Russica Moscuensis de facto anno 1448 cepit, anno 1589 patriarchatus declarata et ab aliis ecclesiis orthodoxis autocephala agnita, nunc est unio religiosa maxima in Russia, Ucraina, Ruthenia Alba, et Moldavia (cum Transtyria). Caput ecclesiae, Patriarcha Moscuensis et totius Russiae (Rutheniae), sedem in monasterio Sancti Danielis (Russice Данилов монастырь) Moscuae habet. Maximum templum Russico-Orthodoxum est templum Christi Salvatoris (Russice Храм Христа Спасителя).

Fontes Latini

recensere

Cum Ecclesia Orthodoxa lingua Latina uti non soleret, fontes Latini de sanctis et feriis et ceteris rebus orthodoxis, praecipue Russicis, rariores sunt, quam de Ecclesia Catholica Romana, sed minime absunt. Haec nominari possunt: