Ioannes Martinov

Ioannes Martinov

Res apud Vicidata repertae:

Nativitas: 7 Octobris 1821; Casanum
Obitus: 26 Aprilis 1894; Canua
Patria: Imperium Russicum

Officium

Munus: presbyter catholicus, theologus catholicus, archaeologus, rerum gestarum Ecclesiae scriptor

Consociatio

Religio: Catholicismus, Ecclesia Catholica Romana

Vide etiam paginam discretivam: Martynov

Ioannes Michaelis f. Martinov (Russice Мартынов, i.e. Martynov, Francogallice Jean Martinov, Martinof), die 7 Octobris anno 1821 Casani natus et die 26 Aprilis anno 1894 Canois mortuus, Iesuita Russicus et historicus fuit.

Vita

In Universitate Petropolitana educatus, Xaverio de Ravignan e Societate Iesu in amicitiam venit. Anno 1845 novitius Societatis Iesu et anno 1851 sacerdos catholicus factus est. Anno 1854 Martinov et Ioannes Gagarin et alii Iesuitae Russici a gubernatione Russica damnati erant, qua de causa in patriam reverti nequibat. Lutetiae habitabat et multa opera Latine et Francogallice imprimis de antiquitatibus Slavonicis composuit.

Opera Latina

• Annus ecclesiasticus Graeco-Slavicus, Bruxellis 1863.
• Cursus vitae et certamen martyrii B. Josaphat Kuncevicii, Parisiis 1865.
• Saulus et Paulus Ruthenae unionis, sanguine b. Josaphat transformatus sive Meletius Smotriscius per Jacobum Suszam (Smotriscii editio)
• Stanislai Rostowski Lituanicarum Societatis Jesu historiarum libri decem, recognivit et edidit Ioannes Martinov; Parisiis, Bruxellis 1877. (Textus apud Google Books)

Nexus externi

• Opera Ioannis Martinov Francogallica in Vicifonte