Russia Kioviensis

Res apud Vicidata repertae:

Gestio

Monarchia

Populus

Numerus: 5 400 000
Sermo publicus: lingua Slavica orientalis antiqua
Moneta: kuna, Grivna, nogata

Tabula aut despectus

Russia Kioviensis^[1] (Russice Киевская Русь, tr. Kievskaja Rus' ; Ucrainice Київська Русь, tr. Kyjivs'ka Rus' ; Ruthenice Alba Кіеўская Русь, tr. Kieuskaja Rus') est nomen, quo civitas libera Russica (Ruthenica) antiqua, in Europa Orientali sita, Kioviam ut metropolim suam habens (ab anno 882), a saeculo undevicesimo appellatur.

Russia Kioviensis saeculo undecimo

Civitas illa, unio politica gentium Slavicorum orientalium (atque nonnullarum gentium Finno-Ugricarum et Balticarum) sub potestate ducum dynastiae Ruricidarum, a fine saeculi noni ad medium saeculi tredecimi exsistebat. Tempore potestatis suae maximae a Mari Baltico et fontibus Duinae fluvii in septentrione ad Pontum Euxinum in meridie, et a Tyra fontibusque Vistulae fluminis in occidente ad paeninsulam Tamanicam in oriente terras tenuit. Fine saeculi decimi, cum Vladimirus I Magnus dux Kioviensis erat, religionem Christianam ut officialem accepit. Gradatim, ad medium saeculi duodecimi, civitas Russica (Ruthenica) antiqua in multos ducatus sui iuris dissoluta est. Kiovia tamen usque ad annos invasionis Mongolo-Tatarorum (1237–1240) ut urbs principalis Russiae (Rutheniae) aestimabatur, et ducatus Kioviensis in possessione collectiva ducum Russicorum manebat.

NotaeRecensere

Vicimedia Communia plura habent quae ad Russiam Kioviensem spectant.