Lingua Slavica orientalis antiqua
lingua
Lingua Slavica orientalis antiqua vel lingua Russica antiqua est lingua Slavica mediaevalis (ipsorum lingua рѹсьскꙑи ꙗꙁꙑкъ, Angl. Old East Slavic, Old Russian, Russ. Древнерусский язык), quae in Europa orientali a saeculo septimo usque ad saeculum decimium quartum sive decimum septimum usitata fuit. Origo est communis linguae Russicae, linguae Ucrainiicae et linguae Ruthenicae Albae. Scriptura Cyrillica utebatur.
| Lingua Slavica orientalis antiqua Рѹсьскꙑи ꙗꙁꙑкъ
| ||
|---|---|---|
| Taxinomia: | Linguae Indoeuropaeae
Lingua Slavica Orientalis antiqua | |
| Locutores: | ||
| Sigla: | 1 , 2 , 3 orv | |
| Status publicus | ||
| Officialis | ||
| Privata | ||
| Litterae: | ||
| Scriptura: | Cyrillica | |
| Procuratio: | — | |
FontesRecensere
- Соболевский А. И. Очерки из истории русского языка. Киев, 1884. (Russice)
- Елизаровский И. А. Русский язык XI—XVII веков. Архангельск, 1935. 108 с. (Russice)
- Срезневский И. И. Материалы для словаря древнерусского языка по письменным памятникам, т. I—III, СПб., 1890—1912; pdf: vol. 1, vol. 2, vol. 3. (Russice)
- Шахматов А. А. Очерк древнейшего периода истории русского языка. Пг., 1915. (Russice)
- Kiparsky V. Russische historische Grammatik. Bd. 1-3, Heidelberg, 1963—1975. (Theodisce)
- Issatschenko A. Geschichte der russischen Sprache. Bd. 1, Heidelberg, 1980. (Theodisce)