Lingua Bengalica
lingua
| Lingua Bengalica | ||
|---|---|---|
| IPA: | [ ˈbaŋla ] | |
| Taxinomia: | ||
| Locutores: | 232 decies centena milia | |
| Sigla: | 1 bn, 2 ben, 3 ben | |
| Status publicus | ||
| Officialis | Bangladesia, India | |
| Privata | Britannia, CFA, Singapura, civitates Sinus Persici, Birmania, alibi | |
| Litterae: | Litterae Bengalicae | |
| Scriptura: | Scriptura Bengalica | |
| Procuratio: | Bangla Academy (Bangladesia)
Paschimbanga Bangla Akademi (Bengala occidentalis) | |
.png) Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae | ||
Lingua Bengalica[1] seu Bengalensis (Bāṅlā) est lingua Indoeuropaea, Sanscritae et Pracriticarum linguarum progenies. Lingua Bengalica una est e duabus et viginti sermonibus Indiae schedulo enumeratis; in Bangladesia et in civitate Indica Bengalia Occidentali praecipue adhibetur.
NotaeRecensere
- ↑ Christianus Lassen, Institutiones linguae Pracriticae (Bonnae, 1837) textus app. p. 20
BibliographiaRecensere
- John Beames. 1894. Grammar of the Bengali language, literary and colloquial. Oxford: Clarendon Press.
