Antiquus Oriens Medius
Antiquus Oriens Medius est spatium temporis Antiquitatis, Mesopotamiae, Anatoliae, Iraniae, Aegyptique proprium, praecipue inter finem praehistoriae (aetate Chalcolithica; ad 4500 a.C.n.) et Antiquitatem Classicam (saeculo quinto a.C.n.). Regio quae Mesopotamiam, Syriam, Palaestinamque comprehendit "luna fertilis" appellari solet.

Antiquus Oriens Medius diu dicitur "cuna civilizationis" quia ibi primae urbes, leges, scripturae, et civitates ortae sunt. Itaque ars bellica, mathematica, et astronomia in eo tempore primum cultae sunt.
Culturae Archaeologicae Recensere
In Mesopotamia chronologia media Recensere

Neolithicum et Chalcolithicum Recensere
- Neolithicum aceramicum
- Cultura al Ubeid (6500–3800 a.C.n.)
- Periodus Orchoensis (4000–3200 a.C.n.)
Aetas Aenea prisca Recensere
- Periodus Iemdet Nasr (3200–3000 a.C.n.)
- Periodus archaica dynastica Sumeria (3000 a.C.n.–2334 a.C.n.)
- Imperium Accadium (2334 a.C.n.–2154 a.C.n.)
- Dynastia Gutia (2154–2116 a.C.n.)
- Tertia dynastia Ur vel Imperium Neosumerium aut Renascentia Sumeria (2111 a.C.n.–2004 a.C.n.)
Aetas Aenea media Recensere
- Regna Amorrea (2004–1763 a.C.n.)
- Mari
- Subartu
- Prima dynastia Babylonia vel Imperium Palaeobabylonicum (1763–1595 a.C.n.)
Aetas Aenea posterior Recensere
- Cassitae (1595–1155 a.C.n.)
- Hittitae (1370–1190 a.C.n.)
- Imperium Assyrium (1390–1076 a.C.n.)
Aetas Ferrea Recensere
- Nationes marinae
- Elamitae
- Imperium Neoassyrium (911 a.C.n.–627 a.C.n.)
- Imperium Neobabylonium (627 a.C.n.–539 a.C.n.)
- Imperium Persarum (539 a.C.n.–336 a.C.n.)
In Anatolia Recensere
Neolithicum et Chalcolithicum Recensere
Aetas Aenea Recensere
- Hatti et Hurri (saec. XXIV-XXI a.C.n.)
- Mitanni[1] (saec. XVII a.C.n.)
- Cassitae (1595–1155 a.C.n.)
- Hittitae (1370–1190 a.C.n.)
- Phrygii
- Ilium
- Mycenaei
Aetas Ferrea Recensere
In Levante Recensere
Epipalaeolithicum Recensere
Neolithicum et Chalcolithicum Recensere
Aetas Aenea Recensere
- Regna Amorrea (2004–1763 a.C.n.)
- Canaanitae
Aetas Ferrea Recensere
Linguae Recensere
Medio Oriente Antiquo erant permultae linguae, multae tandem in cuneiforme scriptae, sed paucae linguae abecedario. Aegypto praecipui sunt scriptura hieroglyphica. Pars maior linguarum fuerunt semiticae, sed aliarum nescimus coniunctiones.
Notae Recensere
Nexus interni Recensere
Bibliographia Recensere
- Dalley, S. 1989. Myths from Mesopotamia: Creation, the Flood, Gilgamesh and Others. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 0-19-814397-4. (Anglice)
- Falkenstein, A., et V. von Soden. 1953. Sumerische und akkadische Hymnen und Gebete, Artemis-Verlag, Zürich 1953. (Theodisce)
- Fletcher, B., et D. Cruickshank. 1996. Sir Banister Fletcher's a History of Architecture. Ed. 20a. Architectural Press (primo edita 1896). ISBN 0-7506-2267-9. (Anglice)
- Foster, B. R. 1995. From Distant Days: Myths, Tales and Poetry of Ancient Mesopotamia. Bethesda. ISBN 1-883053-09-9. (Anglice)
- Foster, B. R. 1996. Before the Muses: An Anthology of Akkadian Literature. Vol. 2, ed. 2a. Bethesda. ISBN 1-883053-76-5. (Anglice)
- Hallo, G. W., et G. K. Simpson. 1997. The Ancient Near East: A History. Ed. 2a. Holt Rinehart and Winston. ISBN 0-15-503819-2. (Anglice)
- Kuhrt, A. 1995. The Ancient Near East c. 3000-330 BC. Routledge History of the Ancient World. Londinii: Routledge. ISBN 0-415-16763-9 (Anglice)
- Sasson, I. 1995. The Civilizations of the Ancient Near East. Novi Eboraci. (Anglice)
- Van de Mieroop, M. 2006. History of the Ancient Near East: Ca. 3000-323 B.C. Ed. 2a. Oxoniae: Blackwell Publishers. ISBN 1-4051-4911-6. (Anglice)