Albius Tibullus
Tibullus (genere equestri Gabiis in oppido Italico natus circiter annum 50 a.C.n.; anno 19 a.C.n. seu paullo postea mortuus) fuit poeta elegiacus Romanus.
De vitaRecensere
Vita brevis ignota, auctoritate dubia, quae in libris manu scriptis post carminibus Tibulli nobis traditur, nomen plenius Albius Tibullus praebet; Horatius autem duo poemata cuidam Albio dedicat, qui igitur fuerit Albius Tibullus ipse.
In bello civili tertio ab Augusto acceptus est sub imperium Marci Messallae, sed morbo Corcyrae in insula iecit.?
De operibusRecensere
Tibullus in operibus suis de amore suo Deliae, Nemeseos, et Marathi pueri, atque de Messalla Corvino, patrone et amico scripsit. Etiam de virtutibus, rebus militaribus, civibusque cantabatur. Elegia septima libri primi a Messallae triumpho de Aquitanis initium capit. Secundum Apuleium,[1] verum Deliae nomen Plania erat. Laudat Tibullus in elegiis vitam rusticam et pacem.
Carmina Tibulli libros primum alterumque constituunt Corporis q.d. Tibulliani. Libro tertio eiusdem corporis invenies carmina aliorum poetarum, qui in circulo Messallae fuisse dicuntur (e.g. Lygdamus, Sulpicia).
NotaeRecensere
Nexus interni
- Domitius Marsus, amicus qui finxit epigramma, Tibullo moriente
Nexus externiRecensere
- Tibulli opera cum commentarii Latinis, ex editione Golbéry et Lemaire in Vicifonte (ipsa editio in Internet Archive)
- Vita Tibulli (ex antiquo codice) in Vicifonte
- Elegiarum Tibulli argumenta a Ludolpho Dissenio scripta in Vicifonte (editio Dissenii in Internet Archive)
BibliographiaRecensere
- Iohannes Albertus Fabricius, Bibliotheca Latina (Hamburgi: Schillerus, 1712) (Textus apud Google Books) pp. 256-257.
|
Haec stipula ad scriptorem spectat. Amplifica, si potes! |