Elegia Augustana

Elegia Augustana est poesis elegiaca temporibus imperatoris Augusti (ab 27 a.C.n. ad 14 p.C.n.) conscripta. Aliter ac elegiae Graecae imprimis amores auctorum tractavit. Composita est hexametrico versu.

Origo

Callinus, Tyrtaeus, et Archilochus elegias Graecas coepisse constant, paulo post etiam Solon et Mimnermus accidunt. Variis de rebus scripserunt, e.g. de bello et pace, rebus gestis, amore et morte necnon de otio ac philosophia. Demum tertio saeculo a.C.n. Callimachus Aitia more elegiaco composuit. Qui cum diversis rebus operam dedissent Romani elegiam ad amorem verterunt. Primus auctor elegiacorum carminum Romanus fuit Gallus. Temporibus deinde Augusteis Propertius, Tibullus, et Ovidius Naso notissimi elegiaci floruerunt.

Usus

Viris eo quidem tempore Romanis decuit gloriam in re militari aut in curia appetere qua de re recusatio illorum munerum iuvenibus insolita fuit. Illis indiciis decernuntur carmina elegiaca aetatis Augustaeae

• foedus aeternum
• militia amoris
• servitium amoris

Bibliographia

• Niklas Holzberg, Die Römische Liebeselegie. Eine Einführung. 2a ed. Darmstadt: Wissenschaftliche Buchgesellschaft, 2001. ISBN 3-534-15041-4