Radiotherapia
Radiotherapia est therapia quae radiatione ionizante utitur, plerumque ad curationem cancri, ad cellulas cancerosas temperandas vel interficiendas. Diversae radiationes ionizantes notae sunt, quae ope vel substantiarum radioactivarum vel apparatuum radiotherapiae propriorum instituere solent.
In medicina aestimatur radiotherapia therapia cytotoxica contra tumores solidi maxime effectiva[1]. Tamen nonnumquam resistentia cellularum cancerosarum contra radiationem ionizantem, radioresistentiam nominatur, observatur[2].
Quae autem cellulas sanas quoque afficere potest; ergo crinum amissionem, nauseam, et alia valetudinis incommoda aut offensiones saepe efficit.
Radiatio ionizans
recensereRadiatio ionizans est transmissio energiae tantum altae radiationis et/vel particularum et/vel electromagneticae.
Applicantur in medicina radiationes ionizantes:
- Emittis substantiis radioactiviis radiatio alpha et beta (et plus et minus distincta), quibus ex nucleis atomi substantiarum dilabentium ("non stabilarum", ita radioactiva) radiatio ionizans emittitur. Emittit:
- Radiatio alpha particularum: nucleos helii, ut dilabentis radii in radon: → + duo nuclei helii (2 protona et 2 neutrona)
- Radiatio beta plus particularum: positron (e+), quod mutatione singulis protoni in neutron onus positivum abundat, ut dilabentis kalii in argon: → + e+
- Radiatio beta minus particularum: electron (e-), quod mutatione singulis neutroni in proton onus negativum liberatur, ut dilabentis plumbi in bisemutum: → + e-
- Radiatio gamma electromagnetica: photona, quod reversione atomi ab statu abundantiae energiae ad statum basalem fit. Radiatio gamma est electromagnetica, frequentia eius luci visibili brevior, quo fit ut radiatio gamma non visibilis est. Per exemplum cobaltum 60: + energia → + photon
- Radiatio radii X (seu Roentgeniani) est radiatio electromagnetica, at non ex substantiis radioactivis oritur, sed de tuba radiorum X emittitur. Radiationis frequentia inter lucis et radiationis gamma est.
Radiationes ionizantes etiam in radiologia ad morbos dignoscendos utuntur, ut in positronibus emissis tomographia (PET) ope radiationis beta plus vel in tubae radiorum X ope radii X.
-
Radiatio alpha cum emissione nuclei helii
-
Radiatio beta plus cum emissione positroni e+
-
Radiatio beta minus cum emissione electroni e-
-
Radiatio gamma cum emissione photoni
Notae
recensereNexus interni
Bibliographia
recensere- Schaue D., McBride: Opportunities and challenges of radiotherapy for treating cancer. Nature Reviews. Clinical oncology 2015, 12(9):527-40, doi:10.1038/nrclinonc.2015.120
- Konings K., Vandevoorde C., Baselet B., Baatout S., Moreels M.: Combination Therapy With Charged Particles and Molecular Targeting: A Promising Avenue to Overcome Radioresistance. Frontiers in Oncology 2020, 10:128, doi:10.3389/fonc.2020.00128
- Mayles, P., J. C. Rosenwald, et A. Nahum. 2007. Handbook of Radiation therapy Physics: Theory and Practice. Taylor & Francis. ISBN 9780750308601.
- McGarry, M. 2002. Radiation therapy in Treatment. AUSG Books.
- Williams, J. R., et D. I. Thwaites. 1993. Radiation therapy physics in practice. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 0199633150.
Nexus externus
recensere- Radiotherapia explicata, www.macmillan.org.uk