Nicolaus Porpora

Nicolaus (Antonius) Porpora, Italice Nicola (Antonio) Porpora et Niccolò Porpora (17 Augusti 1686–3 Martii 1768) fuit Italicus operarum Barocarum compositor (vide opera seria) et praeceptor canendi, cuius celeberrimus discipulus canendi fuit Farinelli castratus. Inter eius discipulos etiam fuerunt Mattaeus Capranica et Franciscus Iosephus Haydn compositores.

Vita

Porpora natus est Neapole. Agrippina, prima opera Poporana, in aula Neapolitana anno 1708 feliciter monstrata est; secunda, Berenice, Romae monstrata est. Per longum vitae cursum, multas alias operas addidit, dum munus maestro di cappella in domibus patronorum aristocraticorum sustinebat, inter quos princeps Philippus Hesse-Darmstadt, qui vires militares Neapole imperabat, et Portugallensis Romae legatus. Sua autem gloria perpetua singulari facultate canendi docti praecipue innititur. In Conservatorio Sancti Onofrii Neapole et cum Pauperibus Iesu Christi inter annos 1715 et 1721, Farinelli, Caffarelli, Salimbeni, et alios cantores celebres edocuit. Annis 1720 et 1721 duas serenatas libellis Metastasii, iuvenis poetae eximii ingenii, composuit; quod fuit initium longae, quamquam interruptae, collaborationis. Anno 1722, prosperitates operaticae ei docendi desiti facultatem fecit.

Porpora, ab aula Caroli VI Vindobonae anno 1725 repulsus, plerumque Venetiae consedit, ubi musicam composuit, discipulosque canendi in scholis La Pietà et Incurabili constanter docuit. Anno 1729, grex fanaticorum qui Georgio Friderico Handel Londinii repugnabant eum invitaverunt ad instituendam societatem operaticam ut cum Handel contenderet, sed societate deficiente, etiam praesentia magni Farinelli eius discipuli tempore 1733–1734 societatem Lincoln's Inn Fields (Opera Nobilitatis) ex rationum conturbatione non eripuit.

Intervallum ut Kapellmeister aulae Electoris Saxoniae Dresdae ab 1748 in conunctione contenta Venetiae et Romae finivit cum aemulo Ioanne Adolpho Hasse, magnopere prospere operarum compositore, et cum eius uxore, prima donna Faustina; quo facto, Porpora a Dresda anno 1752 discessit. Vindobonam ivit, ubi nonnullos instituit discipulos, inter quos Marianna von Martinez, compositorem futurum. Succentorem et cubicularium conduxit Franciscum Iosephum Haydn, qui eo tempore Vindobonae compositor pauperculus erat.^[1]

Anno 1753, Porpora tres menses aestivales cum Haydn Mannersdorf am Leithagebirge in oppido spa degit, ubi artem canendi concubinae Petri Correr, legati Venetiani ad Imperium Austrianum, docebat.^[2]

Anno 1759, Porpora Neapolim rediit. Ex quo, suae vitae fuerunt series rerum adversarum: suus modus floridus obsoletus fiebatur; Camilla, sua ultima opera, defecit; sua annua finita sunt; ipse tam pauper factus est ut sumptus eius funeris per concentum subscriptionis solverentur.

Linguista excellens, pro idiomatica cantuum recitatoriorum fluentia admirationi fuit. Homo aliquanti culturae litterariae, litterarum Latinarum et Italianarum bene peritus est, poemata scripsit, atque Francice, Theodisce, Anglice bene locutus est. Dicacitas Porporana in sermone quotidiano celebrata est.

Praeter circa quinquaginta operas sunt oratoria, cantatae solae cum adiunctione clavili, moteti, et serenatae vocales. Inter eius opera maiora, opera Orlando (1720),^[3] una missa,^[4] Vesperes Venetiani,^[5] et opera Arianna in Nasso (1733, apud HOASM)^[6] in discos relatae sunt .

Opera

Musica vocalis

Operae

Vide Index operarum Porporae.

Oratoria

Davide e Bersabea (Rolli; Londinii, 1734)
Gedeone (anon.; Vindobonae, 1737)

Cantatae

Fridericus, Princeps Walliae, cum Anna, Carolina, et Amelia, sororibus minoribus natu. Tabula a Philippo Mercier anno 1733 picta.

12 cantatae pro voce sola et continuo, Friderico, Principi Walliae dicatae (Londinii, 1735).^[7]^[8]

I. D'amore il primo dardo

II. Nel mio sonno almen (Il sogno)

III. Tirsi chiamare a nome

IV. Queste che miri O Nice

V. Scrivo in te l'amato nome (Il nome)

VI. Già la notte s'avvicina (La pesca)

VII. Veggo la selva e il monte

VIII. Or che una nube ingrata

IX. Destatevi destatevi 0 pastori

X. Oh se fosse il mio core

XI. Oh Dio che non è vero

XII. Dal pover mio core

Musica instrumentalis

6 Sinfonie da camera, op. 2 (Londinii, 1736)
12 Sonatae pro violina et basso, op. 12
12 Triosonatae pro 2 violinis et basso (Vindobonae, 1754)
Sonatae pro cello et basso
Concerto pro cello et nervis

Notae

↑ Griesinger, p. 12
↑ Griesinger, p. 12.
↑ "Announcement of Availability of Recording of Porpora's Orlando". Records International. April 2006 .
↑ "Announcement of Release of Recording of Porpora Mass in D". Records International. November 2002 .
↑ Ballifh, Benjamin (19 Novembris 2007). "Le Mag CD: Nicola Porpora: Vêpres Vénitiennes (Andrieu, 2007)". Classiquenews.com .
↑ "Persistent Link to Catalogue Entry for a Recording of Arianna in Nasso". New York Public Library .
↑ Complete works of Nicola Antonio Porpora.
↑ Kornemann, Matthias; Fischer, Axel (2009), Archive of the Berlin Sing-Akademie, Walter de Gruyter, pp. 268–269 .

Nexus interni

Antonius Montagnana, cantor

Bibliographia

Griesinger, Georg August. 1810. Biographical Notes Concerning Joseph Haydn. Lipsiae: Breitkopf und Härtel.

Nexus externi

Biographia, www.porporaproject.com (The Porpora Project)
Biographia et discographia, www.hoasm.org

[1] Griesinger, p. 12

[2] Griesinger, p. 12.

[3] "Announcement of Availability of Recording of Porpora's Orlando". Records International. April 2006 .

[4] "Announcement of Release of Recording of Porpora Mass in D". Records International. November 2002 .

[5] Ballifh, Benjamin (19 Novembris 2007). "Le Mag CD: Nicola Porpora: Vêpres Vénitiennes (Andrieu, 2007)". Classiquenews.com .

[6] "Persistent Link to Catalogue Entry for a Recording of Arianna in Nasso". New York Public Library .

[7] Complete works of Nicola Antonio Porpora.

[8] Kornemann, Matthias; Fischer, Axel (2009), Archive of the Berlin Sing-Akademie, Walter de Gruyter, pp. 268–269 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]