Gnaeus Servilius Cn.f. Caepio (consul 169 a.C.n.)

Gnaeus Servilius Cn.f. Caepio (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 169 a.C.n.) vir publicus Romanus fuit.

Gens

Pater eius eiusdem nominis anno 203 consulatum gessit. Habuit tres filios: Gnaeus Servilius Caepio anno 141 consul erat, Quintus Servilius Caepio anno 140 atque Quintus Fabius Maximus Servilianus in gentem Fabiam adoptatus anno 142 a.C.n. consul fuit.

Anno 179 aedilis curulis fuit, anno 174 praetor Hispaniam Ulteriorem administravit. Anno 172 cum aliis legatus ad Persem regem Macedonum missus est^[1]. Anno 169 a.C.n. una cum Quinto Marcio Philippo consul electus Italiam provinciam accepit, dum Philippus bellum contra Persem geerebat.

Fridericus Münzer: Servilius 45). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band II A,2, Stuttgart 1923, Sp. 1780–1781.
Carolus Ludovicus Elvers, "[I 9] S. Caepio, Cn." in Der Neue Pauly vol. 11 (Stutgardiae: Metzler, 2001. ISBN 3-476-01481-9) col. 465.

Antecessores: Aulus Hostilius L.f. Mancinus et Aulus Atilius C.f. Serranus	Consul 169 a.C.n. cum Quinto Marcio Philippo II	Successores: Lucius Aemilius Paullus Macedonicus II et Gaius Licinius C.f. Crassus