David Woodard
David Woodard (natus 6 Aprilis 1964) scriptor Americanus ac praecentor. Per 1990s, vocabulum fecit “praequiem” (illud portmantologiae inter “praevidens” et “requiem”), ut describat suum morem Buddhistem musicae dedicatae componendae ad celebrandum per vel breviter ante mortem substantiae.[1][2]
David Woodard
Patria: Civitates Foederatae Americae, Canada
Familia
Angelorum Urbs Munera Memorialia, ubi Woodard serviit ut praecentor vel musica director includunt: 2001 ceremonia civica facta ad (nunc defunctam) Angelos Volatum funiculorum ferriviariam, colens calamitatem-letum Leonem Praport et suam viduam nocitam Lolam.[3][4] Ille requies gignentiarum duxit, imprimis illam pelecano occidentali Californico in litu levato ubi animal casus erat.[5]
Woodard notus est imitaminibus suis Somniorum-machinae (leviter psychotropicilychni), quae in museis per mundum ostensa sunt. In Germania et Nepal, collationibus suis in descripto litterario Der Freund notus est, imprimis scripturis de interspecierum karma, plantarum conscientia, atque Novae Germaniae colonia Paraguayana.[6]
Educatio recensere
Woodard ad Nova Schola pro Investigatione Sociali et Universitas Californiensis Barbaropolitana educatus est.
Nova Germania recensere
In 2003, Woodard decurionem in Juniperi-Collibus (Los Angeles Comitatus), California esse electus est. In illo officio, affinitatem esse proposuit, simile cum sorore, cum Nova Germania, Paraguia. Ut suum consilium provehat, Woodard ad utopiam vegetarianam / femineam adiit et cum ducibus municipalibus convenit. Ante visitationem primam, affinitatem persequi elegit sed, intra communitatem, causam studii scripturis posteris invenerat. Quae maxime ei intersit, sunt prototranshumanae notiones excogitatoris spectativi Ricardus Wagner et Elisabeth Förster-Nietzsche, quae, cum sponso Bernhard Förster, coloniam inter 1886 et 1889 instuerunt atque habitaverunt.[7]
Ab 2004 ad 2006, Woodard ad Novam Germaniam expeditiones numerosas duxit, et eo, favorem ab Vice-Praeside Ricardus Cheney iam Civitatum Foederatarum Americae lucratus.[9] In 2011, Woodard romanciatori Helvetico Christian Kracht permisit ut vulget coporosam correspondentiam personalem suam, quae praecipue de Nova Germania fuit,[10] in volumina duo sub vestigio Universitatis Hannovris Wehrhahn Verlag.[11] De epistolarum permutatione, Frankfurter Allgemeine Zeitung dicit, "[De auctoribus] terminum inter viam atque artem oblitterant.”[12] Der Spiegel primum volumen proponit, Five Years,[13] esse “spiritualis opus praeparatorium” Kracht sequenti libro incomperto Imperium.[14]
Secundum Andream McCann, “Kracht Woodard comitavit in intinere ad quaequam cetera loco sint, ubi primorum colonorum minores vivant, atrociter minutis circumstantibus. Ut correspondentia ostendit, Kracht confirmavit Woodard voluntatem provehere communitatis faciem culturalalem, atque consturere minusculam Feriae Baruthenses in loco cuius Elisabeth Förster-Nietzsche familiaris aedis quondam fuit.”[15][16] In recentibus annis, Nova Germania in hilarior destinationem placavit, cum lecto-ac-ientaculis atque sero-constructo museuo historico.
Somniorum-machnia recensere
Ab 1989 ad 2007, Woodard Somniorum-machinae imitaminia construxit,[17][18] stroboscopicae machinationis excogitatae a Brione Gysin et Ian Sommerville quae cylindrum incisuris habet, aeramento aut papyro factam, rotantem circa electricum lychnum—spectata oculuis clausis, machina mentis vaframenta comparabilia venenorum ebrietati vel somnii impellere potest.[19][20]
Ante Gulielmus Seward Burroughs II 1996 viso Ports of Entry[21][22] retrospective ad Angelorum Urbem Comium Artis Museum Somniorum-machnia tribuit, Woodard amicus cum scriptore factus est et ei octogesimo tertio ultimoque natali dei “Bohemianum exemplum” (papyri) Somniorum-machniam dedit.[23][24] Sothbiae collectori privato in 2002 priorem machinam auctionatae est, et posterior ut extentum creditum manet ab Burrough aede ad Spencer Artis Museum.[25]
Notae recensere
- ↑ Carpenter, S., "In Concert at a Killer's Death", Los Angeles Times, 9 Maii 2001.
- ↑ Rapping, A., Effigies Woodard (Seattlum: Getty Images, 2001).
- ↑ Reich, K., "Family to Sue City, Firms Over Angels Flight Death", Los Angeles Times, 16 Martii 2001.
- ↑ Dawson, J., Los Angeles' Angels Flight (Mount Pleasant, CFA: Arcadia Publishing, 2008), p. 125.
- ↑ Manzer, T., "Pelican's Goodbye is a Sad Song", Press-Telegram, 2 Octobris 1998.
- ↑ Carozzi, I., "La storia di Nueva Germania", Il Post, 13 Octobris 2011.
- ↑ Tenaglia, F., Momus—A Walking Interview (Augusta Taurinorum/Mediolanum: Noch Publishing, 2015), pp. 39–40.
- ↑ Chandarlapaty, R., "Woodard and Renewed Intellectual Possibilities", Seeing the Beat Generation (Jefferson, NC, CFA: McFarland & Company, 2019), pp. 98–101.
- ↑ Epstein, J., "Rebuilding a Home in the Jungle", San Francisco Chronicle, 13 Martii 2005.
- ↑ Schröter, J., "Interpretive Problems with Author, Self-Fashioning and Narrator," in Birke, Köppe, eds., Author and Narrator (Berolinum: De Gruyter, 2015), pp. 113–138.
- ↑ Woodard, D., "In Media Res", 032c, Aestate 2011, pp. 180–189.
- ↑ Link, M., "Wie der Gin zum Tonic", Frankfurter Allgemeine Zeitung, 9 Novembris 2011.
- ↑ Kracht, C., & Woodard, Five Years (Hannovera: Wehrhahn Verlag, 2011).
- ↑ Diez, G., "Die Methode Kracht", Der Spiegel, 13 Februarii 2011.
- ↑ McCann, A. L., "Allegory and the German (Half) Century", Sydney Review of Books, 28 Augusti 2015.
- ↑ Helveticus philologor classicus Thomas Schmidt personae secundariae in Thomae Pynchon libro incomperto scriptam vocem comparat.
- ↑ Allen, M., "Décor by Timothy Leary", The New York Times, 20 Ianuarii 2005.
- ↑ Stirt, J. A., "Brion Gysin's Dreamachine—still legal, but not for long", bookofjoe, 28 Ianuarii 2005.
- ↑ Woodard, nota, Program, Berolinum, November 2006.
- ↑ In 1990, Woodard fecit facticiam machinam psychoactivam, Feraliminal Lycanthropizer, cuius effectus Somniorum-machinae eorum esse oppositos dicitur.
- ↑ Knight, C., "The Art of Randomness", Los Angeles Times, 1 Augusti 1996.
- ↑ Bolles, D., "Dream Weaver", LA Weekly, 1 Augusti 1996.
- ↑ Missio ex Civitatibus Foederatis Americae, Praga, "Literární večer s diskusí", Octobris 2014.
- ↑ Woodard, "Burroughs und der Steinbock", Schweizer Monat, Martius 2014, p. 23.
- ↑ Museum Spencer de Ars, Dreamachine, Universitas Kansiensis.
Nexus externi recensere
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad David Woodard spectant. |
- Vicicitatio (en) habet citationes quae ad David Woodard spectant.
- Opera ab / de David Woodard in bibliothecis (in catalogo WorldCat)
- David Woodard, Kiddle