243 Ida
| 243 Ida | |
|---|---|
 Imago 243 Idae a Galileo. Punctulus ad dextra Ida est satelles Dactyl. | |
| Genus | Asteroides Cinguli Principalis |
| Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010 | |
| Excentricitas | .04321582332244595 |
| Axis semimaior | 2.865279419847725 UA |
| perihelion | 2.741454010670145 UA |
| aphelion | 2.989104829025305 UA |
| Inclinatio orbitalis | 1.134952643948002° |
| Longitudo nodi ascendentis | 324.1892370231945° |
| Argumentum perihelii | 107.4063706611503° |
| Anomalia media | 273.5521443644764° |
| Periodus orbitalis | 4.8501891182387 anni |
| Res physicae | |
| Diameter | km |
| Massa | kg |
| Densitas media | g/cm3 |
| Periodus rotationis | 4 h 38.03999 m |
| Classis spectralis | Tholen: S, SMASS: S |
| Magnitudo absoluta | 9.94 |
| Albedo | 0.2383 |
| De recognitione | |
| Primus repertor | I. Palisa |
| Repertum | die 29 Septembris 1884 |
| Designationes aliae | 1988 DB1, A910 CD |
243 Ida,[1] olim designationibus 1988 DB1 et A910 CD agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 9.94 monstrat. Die 29 Septembris 1884 ab Iohanne Palisa in Observatorio Vindobonae versato repertus est.[2] Nomen habet nymphae Idae in mythologia Graeca quae inter nutrices Iovis enumeratur in caverna montis Idae.[3]
Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 243 Ida per dies 1772 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 2.87 et eccentricitatem 0.04, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.74, quam maxime unitatibus 2.99. Inclinatio orbitalis 1.13° reperiebatur, anomalia media 273.55°. Satellitem habet Dactylum.
Notae
recensere- ↑ Nomina asteroidum iussu Unionis Astronomicae Internationalis imposita sunt.
- ↑ "Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets". IAU Minor Planet Center. Universitas Harvardiana
- ↑ Lutz Schmadel, Dictionary of Minor Planet Names (5a ed. Berolini: Springer, 2003. ISBN 978-3-540-00238-3)
Bibliographia
recensere- Clark R. Chapman, "Galileo Observations of Gaspra, Ida, and Dactyl: Implications for Meteoritics" in Meteoritics vol. 30 (1995) p. 496
- Clark R. Chapman, "S-Type Asteroids, Ordinary Chondrites, and Space Weathering: The Evidence from Galileo's Fly-bys of Gaspra and Ida" in Meteoritics & Planetary Science (1996) Epitome
- Clark R. Chapman et al., "Cratering on Ida" in Icarus vol. 120 (1996) pp. 77–86
Nexus externi
recensere
|
Data astronomica: "20000243" apud JPL Small-Body Database. |
Haec commentatio, automatice praeparata, res astronomicas colligit excerptas e pagina [1] sitús Small-Body Database, quem elaboraverunt NASA et JPL apud Institutum Technologiae Californiense.
 |
| Sol Planetae: Mercurius | Venus | Tellus (Terra) | Mars | Iuppiter | Saturnus | Uranus | Neptunus |
| Planetulae: Ceres | Pluto | Haumea | Makemake | Eris Corpora alia: Satellites | Luna | Asteroides (+ indices) | Corpora transneptuniana |
| Vide etiam indices corporum Systematis Solaris redactos secundum radium et massam. |